Even uitblazen
Zondag 7 augustus 2016. Buiten schijnt gelukkig de zon. Een verademing ten opzichte van gisteren (zaterdag) toen op ditzelfde tijdstip de regen met bakken uit de hemel kwam. De regen die het laatste vluchtweekeinde voor de overnachtfondspelers en vooral die in Noord-Holland een beetje vergalde. Op een duif van Fred Glas uit Limmen na kwam er namelijk geen enkele Noord-Hollandse duif op tijd door de buien. Buien die menigeen ook nog niet had zien aankomen. Gelukkig klaarde het later op de dag op en werd het voor de programmaspelers een schitterende duivendag.
De eerlijkheid gebied mij te zeggen dat ik gisteren overigens een uurtje eerder achter de PC zat dan vandaag. Een keertje een beetje uitslapen (tot 8:15 uur) is ook best lekker. Even uitblazen. Nu het oude duivenseizoen erop zit kan dit ook wel een dagje. Dit jaar duurt het relaxen overigens niet langer dan een enkele dag omdat de oude duivinnen wel een beetje in het trainingsritme moeten blijven. Andere jaren liet ik ze na de laatste oude duiven vlucht zelfs wel enkele dagen tot een week bij de doffers om ze als het ware even te doen relaxen. Dit jaar is de rui echter al aardig ingevallen en om te voorkomen dat dit te veel doorzet moeten ze zoveel mogelijk dagelijks blijven trainen.
De pennenstand deed ook al een beetje van zich spreken op de laatste vlucht. Althans op mijn hok. Slechts de duiven die nog een vrijwel gesloten vleugel hadden konden meekomen op de toch wel uitdagende vlucht vanuit Argenton sur Creuse. Duiven die meer dan twee pennen gestoten hadden kwamen na de prijzen.
De vlucht vanuit Argenton bleek uiteindelijk een prachtige vlucht voor degenen die duiven nog goed in orde hadden. 670 tot 745 kilometer onder typische Hollandse luchten en met een oplopende en naar West tot Noordwest ruimende wind leidde tot een vlucht “waar de jongens van de mannen gescheden werden”. Omstandigheden waarin de goede duiven naar voren kwamen. Bij de tien snelsten van de afdeling tref je maar liefst zes eerste of tweede getekenden aan.
Ook de leeftijd valt op. Bij de tien snelsten staan vier jaarlingen, vijf tweejarigen en slechts één driejarige duif. Wanneer je de tien vroegste duiven uit de regio Noord erbij pakt (want door de oplopende wind vielen alle hiervoor beschreven duiven in de regio Zuid) wordt het beeld van de “jonge hond die door knalt” nog sterker. In Noord zitten er bij de eerste tien maar liefst acht jaarlingen en twee tweejarigen. De eerste duif van vier jaar of ouder klasseert zich als 66e in de regio Zuid (tegen 2.098 duiven). In Noord valt de eerste duif uit deze leeftijdsgroep op plaats 41 tegen 540 duiven).
Even uitblazen hoefden de eerst aankomende duiven die vlogen vanuit Argenton niet, ondanks dat ze 9 uur of langer gevlogen hadden. De vroege duiven mankeerden helemaal niets. Ze vielen okselfris op de plank. Het leek wel of ze een Vitesse vlucht afgewerkt hadden in plaats van de langste eendaagse fondvlucht van het jaar.
Helemaal toevallig was het niet dat de vroege duiven vielen op de hokken die de laatste weken al aantoonden in vorm / in conditie te zijn. Bij ons in het rayon waren het duiven van de liefhebbers die ook twee weken geleden de vlucht vanuit Le Mans domineerden en niet toevallig ook om het oude duiven kampioenschap duelleerden. In de meeste andere rayons was het niet anders. In de top van de uitslag vind je grote namen met het oude duiven spel of echte specialisten op de dagfond.
De beste van allemaal was voor de tweede achtereenvolgende dagfondvlucht Dave van Zon uit Amsterdam West. Na zijn winst op Le Mans was de concurrentie gebrand om Dave de voet dwars te zetten, maar dit mocht niet baten. Het werd zelfs een dubbelslag want ook de tweede duif van de lossing viel op het sterke hok aan de Admiraal de Ruyterweg.
De winst werd behaald door de NL2014-1804377. Deze duivin bleef haar hokgenoot ruim twee minuten voor en liet de rest van de concurrentie ongeveer 5 minuten achter zich. Ze realiseerde een snelheid van maar liefst 1258 mpm, een snelheid die in geen enkele andere Westelijke afdeling benaderd werd.
De “377” is overigens een uitzonderlijke duivin en zeker voor wat betreft Argenton. Ze boekte namelijk haar tweede NPO overwinning in 2 jaar en toevallig of niet ook haar vorige overwinning behaalde ze op Argenton!
In de tussenliggende periode maakte ze echter wel het nodige mee. Na een zeer slechte Vitessevlucht werd ze aan het begin van het seizoen 2015 verspeeld. Ze werd na een paar dagen opgegeven door een paar dakdekkers in Groningen die haar voerden met stukjes brood. De dakdekkers konden net dichtbij genoeg komen om het nummer te lezen en gelukkig voor Dave van Zon zochten ze na het bezoeken van de NPO-site direct contact.
Dave vroeg de dakdekkers of ze de duivin konden pakken, hetgeen echter mislukte. Toen hij dit hoorde liet Dave direct zijn stukadoorswerk vallen en stapte in de auto naar Groningen. Toch een ritje van ruim twee uur! Eenmaal op het dak geklommen was het voor Dave een koud kunstje om de “377” met een beetje voer te lokken en te vangen.
De topduivin was er niet best aan toe maar herstelde uiteindelijk dusdanig goed dat ze de baan weer op ging. Na een aarzelende start was ze op de tweede Le Mans alweer goed voor een 6e NPO om vervolgens haar onnavolgbare klasse nogmaals te tonen op Argenton.
De winnaars per rayon:
Rayon A: Cees Nagel, Den Helder – 1213 mpm
Rayon B: Henk Widurski, Beverwijk – 1237 mpm
Rayon C: Jan en Joke Kaman, Wormerveer – 1244 mpm
Rayon D: Familie Vijzelaar, Lutjebroek – 1170 mpm
Rayon E: Jan en Piet Schutte, Amsterdam – 1241 mpm
Rayon F: Dave van Zon, Amsterdam – 1258 mpm
Peronné
Niet zo heel lang voor de aankomsten vanuit Argenton arriveerden de jonge duiven die gelost werden in Peronné. De jonge strijders hadden het niet makkelijk met de sprong in afstand van 150 kilometer maar verteerden deze stap in de regel toch zeer behoorlijk. De duiven lagen een beetje ver uit elkaar maar de liefhebbers die ze goed in orde hadden kregen ze prima.
De snelste junior van de afdeling viel in Uithoorn bij Leo van der Sluis. Leo is een enthousiaste liefhebber die sinds zijn debuut in de sport, inmiddels alweer een aantal jaar geleden, goed met de jonge duiven overweg kan. Hij neemt ze vaak overal mee naar toe en dit werpt zijn vruchten af. Ditmaal resulteerde het in de afdelingsoverwinning gevolgd door een 11e en 12e plaats tegen 9.738 duiven.
De invloed van de wind was goed zichtbaar in de snelheden van de rayonwinnaars. De veelal Westelijke wind zorgde ervoor dat de jonge duiven een koers kozen tussen het Midden en Oosten van de afdeling. Hieronder de winnaars per rayon.
Rayon A: Jan Kuypers, Alkmaar – 1289 mpm
Rayon B: Gert Twaalfhoven, Uitgeest – 1307 mpm
Rayon C: Jan van den Bosch, Wormerveer – 1352 mpm
Rayon D: Gerard Veken Jr, Hoorn – 1333 mpm
Rayon E: Elbert Uithuisje, Marken – 1372 mpm
Rayon F: Leo van der Sluis, Uithoorn – 1391 mpm
OP EIGEN HOK
Werd Argenton ook een prachtige vlucht. Een vlucht waarop bleek dat je goede duiven moet durven te spelen om met de besten mee te kunnen. Dit laatste lukte bijzonder aardig want uiteindelijk viel de derde duif van de lossing bij mij op het hok. Het was de “412”, een jaarling duivin, die mij en mijn letters verblijde met een aankomst om 16:15:39 uur. Deze duivin, afgelopen winter Iris genoemd, was op Le Mans mijn tweede duif (13e NPO Zuid) en scoorde ook al een 8e Teletekst op de Midfondvlucht Pont St. Maxence.
Normaal gesproken durf ik duiven die het op het korte werk goed doen niet door te spelen op de dagfond, echter gezien haar afstamming (van moederskant een duif van de Combinatie van Wanrooij uit Geffen) besloot ik twee weken geleden deze duif toch te spelen op Le Mans. De omstandigheden waren destijds in de voorspelling prima en dan moet iedere duif in ieder geval naar huis kunnen komen. Ze bewees toen aluit het goede hout te zijn gesneden en deed dit gisteren nog even dunnetjes over.
Door de vroege aankomst en het feit dat ze als tweede getekende de mand in ging stelde ze het eerste kampioenschap Oude Duiven Aangewezen in Rayon F zeker. Dit kampioenschap wordt sinds twee jaar gevlogen met een puntentelling waarbij er twee van de drie aangewezen duiven gedraaid moeten worden. Dit maakt het er niet eenvoudiger op om het mild te verwoorden. Voor menigeen is het al lastig om één aangewezen duif te draaien laat staan twee. Dit laatste bleek ook gisteren op mijn hok. De tweede getekende liet lang op zich wachten en wist zich nog net binnen de toegestane tijd te klasseren. Al met al was de voorsprong op nummer twee, Dave van Zon, groot genoeg om dit toch wel moeilijke kampioenschap binnen te halen.
Onaangewezen leverde de eindsprint van de laatste weken toch ook nog veel punten op. Deze eindsprint liep niet helemaal toevallig parallel met het op gang komen van de jaarlingen en het stijgen van de (nacht)temperaturen waardoor mijn volièrespel beter tot zijn recht komt. Het resultaat was een derde plaats in het Oude Duiven Kampioenschap Onaangewezen in Rayon F. Achter respectievelijk Willem Klaverstijn Junior en Dave van Zon is dit zeker geen schande. Het biedt ook de nodige aanknopingspunten naar komend jaar omdat in het tweede deel van het seizoen de generatie van 2012 duidelijk vervangen werd door die van 2014 en 2105.
Vandaag hier nog maar even van genieten en dan nog proberen om op de navluchten een paar leuke uitslagen te maken. Ondertussen probeer ik ook de jaargang 2016 nog van de nodige ervaring te voorzien om zo te komen tot een goede ploeg jaarlingen voor 2017. Zoals bijna altijd, afwachten maar weer ….
Tot volgende week!
Michel Beekman