Nog 2 weekjes
Zondag 4 september 2016. Nog 2 weken en dan zit het seizoen er op. Zelf had ik er eigenlijk nog niet zo’n erg in, omdat het tweede deel van het oude duiven seizoen op mijn hok prima verliep, maar uit de scores bij de Asduiven in de WHZB competitie die deze week gepubliceerd werden bleek eens te meer dat het seizoen 2016 een moeilijk duivenjaar was. De asduiven van 2016 komen namelijk lang niet aan de puntenaantallen van die van 2015. De onstabiele weersomstandigheden op veel vluchtzaterdagen vergen toch meer van de duiven dan je in instantie zou verwachten. Dit neemt niet weg dat ook dit jaar de winnaars in deze moeilijke competitie weer puike prestaties leveren. Het is namelijk alles behalve eenvoudig om je hiertussen te melden. Het lukte mij in mijn duivencarrière alleen vorig jaar en hopelijk weer in 2017.
Allesbehalve eenvoudig was ook de lossing van onze natoer vlucht van gisteren vanuit Asse Zellik. De weergoden weigerden om de bewolking boven de losplaats voldoende te doen breken. Hierdoor werd de lossing keer op keer verschoven. Pas om 12:30 uur konden de deuren geopend worden. Het late lossingstijdstip zal niet anders gekund hebben maar het beroofde veel melkers wel van veel spelvreugde.
De jonge duiven van de nationale jonge duivenvlucht vanuit Fontenay sur Eure bevonden zich namelijk nagenoeg op hetzelfde tijdstip op dezelfde plaats in het luchtruim als de duiven van Asse Zellik. Als het concours van de natoer net gesloten is, en er slechts 25 procent binnen is, beginnen in Noord Holland de eerste duiven te vallen van Fontenay. Dit is niet prettig want de vroege jonge duiven vlogen vaak letterlijk tussen de laatkomers van de natoer.
De liefhebbers uit Zuid Holland moeten gisteren helemaal niet blij geweest zijn. Zij zagen namelijk de Noord Hollandse duiven overtrekken kort voordat hun junioren van Fontenay moesten vallen. Uit eigen ervaring weer ik hoe onzeker dit je maakt. In ieder geval mijzelf. Telkens zie je duiven vliegen en je krijgt niets. Je weet dat het qua snelheid eigenlijk nog niet kan maar toch twijfel je steeds of het ze wel of niet zijn.
Gisteren beleefden wij, mijn vader en ik, in mindere mate hetzelfde. Kort voor 14:00 uur zagen we relatief veel duiven terugvliegen uit Noord Holland. Op grond van de snelheid kon het niet maar toch vraag je je dan af welke duiven het wel zijn. Zeker weten deed ik dit niet maar het waren vermoedelijk doorgeschoten duiven van de natoer-vlucht vanuit Peronne van de afdeling Zuid Holland.
Het late lostijdstip van onze duiven beroofde mij ook van de mogelijkheid om duiven te letten bij een topspeler uit de buurt. Als ik zelf niet mee doe op de klassieker der junioren probeer ik altijd ergens anders duiven te zien thuiskomen. Bij voorkeur bij iemand die goed de loop er in heeft en waar je dus vroege duiven kunt zien komen. Helaas mocht dit gisteren niet zo zijn omdat er gewoon simpelweg te weinig tijd was om ergens nog op tijd te arriveren. Jammer want ook mijn andere, bijna vaste, let-moment op de laatste zaterdag van het seizoen van de afdeling Oost Brabant dreigt dit jaar in het water te vallen. De laatste twee jaar keek ik bij Henri van Doorn maar dit jaar vallen onze laatste navlucht en zijn laatste jonge duiven Midfondvlucht in hetzelfde weekeinde. Duivensport op eigen erf gaat echter boven alles en de twee weekjes die nog resteren van het seizoen wil ik er nog zoveel mogelijk van genieten.
Dit genieten begon dus gisteren op de derde natoer vlucht vanuit Asse Zellik. De beslissers hadden (terecht) besloten om de vlucht niet in te korten. De sprong van een kleine zestig kilometer voor de late jongen zou met wind op de staart op voorhand geen onoverkomelijke probleem opleveren. In de praktijk leverde de afstand ook geen problemen op. Sterker nog misschien was deze voor een groot aantal minder ervaren jonge duiven nog wel te kort. Bij ons in het Zuidelijk deel kwamen er namelijk zoals altijd bij dit soort vluchtjes de hele middag duiven terugzetten uit het Noorden. Bij menigeen in onze contreien die met onervaren jongen speelt ontbraken er ’s avonds nog wel een aantal.
De vroege, ingespeelde, jonge duiven en de geroutineerde meerjarigen hadden geen grote problemen met de zwakke wind op de staart. Het concours was minder snel afgelopen dan vorige week maar toch was het in ons rayon in 9 minuten gedaan.
De snelste duif van de lossing was weer eens voor John van Duren uit Amstelveen. John is een jonge duivenspecialist die ook met oude duiven van wanten weet. Na een ijzersterke seizoenstart heeft hij zijn ploeg oude duiven weer op punt staan getuige de winst op Asse! De snelheid van zijn eerste duif van bijna honderd kilometer per uur (1652 mpm) was alle concurrenten te machtig. De jaarling had nog ruim een half minuutje over op de tweede snelste duif van Cor Buis Junior uit Aalsmeer. Ook de derde snelste duif van het concours viel in Aalsmeer, bij Leo van Leeuwen en Hans van Grieken.
Het was opvallend dat de duiven uit de overvlucht er ondanks de Zuidwesten wind niet aan te pas kwamen. Er waren in de rayons E en F al 45 duiven toen de eerste duif in rayon C geklokt werd. Ten opzichte van rayon B liep dit op naar 89. Voor rayon D begon te klokken waren er al 113 in deze twee rayons en op het moment dat rayon A van start ging waren er al 152 geconstateerd in de rayons met de kleinste afstand. Alles lijkt te wijzen op het wegvallen van de wind.
De winnaars per rayon
Rayon A: Anton Tromp, Castricum – 1580 mpm
Rayon B: Joop Jansen, Haarlem – 1610 mpm
Rayon C: Geert Tichelaar jr, Zaandam – 1622 mpm
Rayon D: H. Tielemans, Zwaag – 1605 mpm
Rayon E: Ton Snoek, Volendam – 1641 mpm
Rayon F: John van Duren, Amstelveen – 1652 mpm
Zo’n 5 minuten na het sluiten van het concours van Asse Zellik arriveerde de eerste Noord Hollandse duif van Fontenay op het hok van Hans Half uit Amstelhoek. Met een snelheid van 1525 mpm arriveerde zijn 23e getekende om 14:21:09 uur op het hok. Ruim sneller dan nummer twee van Henny La Grouw uit Amsterdam West en nummer drie van Wim Klaverstijn Junior eveneens uit Amsterdam West. Klaverstijn zorgde wel voor een opmerkelijke prestatie want hij korfde slechts één duif in! Overigens was dit een duif afkomstig van Carl en Cyriel Lambrechts waarover later meer.
In de sectoruitslag doen de hierboven genoemde liefhebbers nog prima mee en dat is eveneens best opmerkelijk te noemen gezien het feit dat de Noord Hollandse jonge duiven slechts een vlucht met twee nachten mand kenden waar de concurrentie uit Zuid Holland maar liefst zeven weekenden kende met twee of meer nachten mand.
In de sector was er een prachtige overwinning voor mijn vrienden in de wintermaanden, Martijn en Buck de Kruijf uit Woerden. Vader en zoon loop je ’s winters overal tegen het lijf en mede hieruit is een leuk contact ontstaan! Martijn en Buck zagen het harde weken van de laatste weken beloond met een sector overwinning! Klasse! Dit laatste mocht ook gezegd worden van de uitslag van Willem de Bruijn, van de 175 gezette junioren plaatsen er zich 114 in de uitslag, waarvan er maar liefst 9 zich bij de eerste 11 klasseren! Dit alles tegen 12.727 duiven!
OP EIGEN HOK
Werden alle beschikbare duiven ingemand op Asse Zellik. Dit waren er uiteindelijk 154 plus 6 zonder chipring. Een enorme ploeg omdat naast 50 oude weduwduivinnen ook de ploeg jongen en de onervaren jaarlingen nogmaals mee gingen.
Voor aanvang vreesde ik mijn eigen vijand te zijn omdat een massale aankomst boven het hok tot veel tijdverlies zou kunnen leiden. Het viel echter mee en tegen tegelijk. Het viel mee in de zin dat er een duif ruim voor de overige uit arriveerde. Het was echter een jonge doffer die ik via Ton Mengerink kocht van Carl en Cyriel Lambrechts. Het viel echter ook een beetje tegen doordat het beestje duidelijk gestrest was en bleef vliegen. Het doffertje werd uiteindelijk na 1 minuut en 18 seconden ingehaald door een ervaren weduwduivin die wel in één keer op de plank viel!
Hierna kwam de massa in golfjes. Aanvankelijk van de goede kant en later zoals gebruikelijk uit het Noorden. Qua resultaat kon ik er nog prima mee leven. 2e in de club tegen 343 duiven en 8e in het rayon tegen 2272 duiven.
Het prijspercentages daarentegen was stukken lager dan vorige week. Niet verwonderlijk omdat ditmaal 104 onervaren duiven extra in de strijd geworpen werpen. Vermeldenswaardig is ook nog het feit dat bij mijn eerste drie duiven er twee van Carl en Cyriel Lambrechts waren, des te opmerkelijker omdat ik er slechts drie van deze liefhebbers inkorfde (van de vier die ik er nog heb).
Het exacte tijdverlies kon ik overigens een paar minuten na de eerste duiven vaststellen. In het kader van een nieuw filmpje had ik namelijk mijn camera aangezet op het moment dat de eerste duif ontwaard werd. De camera registreert het natuurlijk precies, al koop je als melker niets voor deze wetenschap want de klok telt. De eerste duif die u op het filmpje ziet vallen is overigens de lokker (die deze week geen succes had). Voor het zien vallen van de wedvluchtduiven moet u dan nog even geduld hebben.
Het filmpje staat inmiddels één op één zonder verdere bewerking op You Tube! Mijn bewerkingsprogramma liep namelijk de hele morgen vast waardoor het niet mogelijk was wat titels of wat tekstblokjes toe te voegen! Voor de nieuwsgierigen onder u hierbij de link:
Ik ben benieuwd of het toch nog wat kijkers trekt! Afwachten maar weer ….
Tot volgende week.
Michel Beekman