Achter de tafel
Zondag 24 november 2013. De dagelijkse verzorging zit er weer op. De klok wijst alweer 18:30 uur. Hoogste tijd dus om eens in de pen te klimmen. Belevenissen genoeg deze drukke duiven- en werkweek. Met de perikelen op mijn werk zal ik u niet vermoeien. Deze vermoeien mijzelf al meer dan genoeg.
Op duivenvlak valt er echter genoeg te melden. Niet van de bestuurlijke fronten want daar is het angstaanjagend stil. Alleen de fusie van de afdelingen Zuid Holland en Kuststrook levert weer het nodige gekrakeel op. Ik verdiep mij er niet echt in maar één bestuurder heeft het alweer gekost. Hopelijk komt het daar goed want aan een zich herhalende geschiedenis heeft niemand iets. Lang voordat het internettijdperk zijn intrede deed en inmiddels zo’n 16 jaar geleden was het in deze contreien namelijk goed mis dus hoop ik dat bij de mannen achter de diverse tafels de wijsheid zegeviert.
Op vrijdagavond zat ik in een duivenvereniging ook ‘achter de tafel’. Echter niet bij mijn eigen vereniging achter de bestuurstafel maar bij PV de Vliegende Vleugels uit Uitgeest achter de forumtafel. Deze goed georganiseerde vereniging had mij enige weken geleden benaderd om eens te spreken / filosoferen over de moderne Duivensport. Ik voelde mij vereerd en stemde toe. Nog prettiger werd het toen de dag erop gevraagd werd of ik het leuk vond als Michel Verweij uit Mijdrecht ook achter de tafel zou plaatsnemen. Een prima plan want ‘vriend van de verre’ Michel is naast een begenadigd liefhebber en schrijver ook een gearriveerd spreker op fora overal in den lande. Bovendien konden we dan mooi samen naar Uitgeest rijden en al tijdens de rit lekker bomen over de beestjes die ons zo bezighouden.
Aldus geschiedde. Afgelopen vrijdag reden we gezamenlijk naar Uitgeest (nabij Alkmaar). Door een wegopbreking arriveerden we aan de late kant waardoor de zaal al gespannen op ons zat te wachten. Het werd een prima avond. Alles was goed. De opkomst was prima, het geluid was goed verzorgd evenals de verzorging van de interne mens. Daarnaast was er sprake van een levendige interactie tussen de melkers in de zaal en ons beiden. Voor de pauze stond na de gebruikelijke introductie een moeilijk onderwerp op de agenda. Onze visie op ‘De ontwikkeling van de Duivensport’. Geen gemakkelijke materie. Een pasklare oplossing konden we dan ook niet schetsen.
Persoonlijk denk ik dat we duivensport alleen kunnen redden door een paar duidelijke keuzes te maken. Hieronder een samenvatting hoe ik tegen één en ander aankijk. Naar mijn mening moeten we het seizoen inrichten op de mogelijkheden van de werkende groep. Dit is immers de groep die we voor onze sport moeten zien te behouden. Zij vormen de toekomst. Dit impliceert een compact seizoen dat start in het derde weekeinde van april en eindigt ergens in September (dit is minder kritisch).
Gedurende deze periode moeten er zoveel mogelijk winnaars gecreëerd worden. Iemand die tevreden is op zaterdag en met een blij gevoel het clublokaal verlaat zal ondanks de diverse problemen binnen onze sport (kosten, ziektes, etc.) niet zo snel het bijltje erbij neergooien. In sommige grotere clubs is de B-poule een groot succes en misschien zou dit ook doorgevoerd moeten worden op andere spelniveaus.
Ook dient er naar mijn smaak door de melkers gekozen moeten kunnen worden uit de vluchten waaraan men mee doet. Als ware het een FEBO automatiek. Iemand die Vitesse en/of Midfond speelt zou het hele seizoen met oude duiven moeten kunnen spelen.
Tenslotte zou ik het spel voor jeugd en beginners willen beperken. Revolutionair misschien, maar volgens mij zou het voor nieuwelingen in onze sport beter zijn om de eerste drie jaar van hun carrière slechts met junioren te spelen. Het spel met de jonge duiven omvat zo’n twaalf vluchten (inclusief natoer en derby) en dat is meer dan voldoende voor een veel al wat kleinere, beginnende liefhebber. De kans om te winnen is ook wat groter op deze vluchten. Het spel met oude duiven is namelijk wat mij betreft een ‘ander paar mouwen’. Het vereist een nauwkeurigere voorbereiding en een hogere intensiteit qua verzorging zeker in het tweede deel van het seizoen. Als nieuwelingen slechts met jongen spelen kunnen ze routine opdoen, een leuke prijs winnen en uit de betere jongen een beetje een stammetje opbouwen.
Na de pauze was het programma luchtiger. Het ging over het belangrijkste aspect in de sport ‘de verzorging van de duiven’. Iets waar je nooit over uitgepraat raakt. Dit was ook nu het geval en om 23:30 uur maakte gesprekleider Wim Roodenburg dan ook geheel terecht een einde aan dit interessante samenzijn. Voor mij persoonlijk één van de hoogtepunten van de laatste weken. Het was mijn debuut achter de forumtafel en de eerlijkheid gebied mij te zeggen ‘het beviel mij prima’. Ook de interactie met overnachtfondspeler Michel Verweij was wat mij betreft voor herhaling vatbaar … Wie weet wat de toekomst brengt!
Achter diverse tafels zaten ook diverse standhouders op de NPO-manifestatie. Vrijwel alle jaren bezoek ik deze beurs en natuurlijk valt er niet te ontkomen aan de zichtbare achteruitgang van deze beurs. De najaarsbeurs is duidelijk ingehaald door de voorjaarsbeurs. Dit neemt echter niet weg dat ik het nog altijd een leuke onderbreking van de stille periode vind.
De laatste jaren kies ik voor de zondag omdat je dan rustig met een ieder kunt spreken. Zo sprak ik met Willem de Bruin over diens aanpassing in zijn voersysteem voor de dagfond, zo luisterde ik naar Herman Calon die verhaalde over diens immer durende extensionele juridische gevecht (qua duiven) met zijn buurman. Verdrietig makend. Ook liep ik Piet Verbree tegen het lijf die mij wist te vertellen (en dit mij ook toonde) dat ik een prijs had in de TBOTB competitie. Altijd leuk!
Natuurlijk bekeek ik ook diverse stands. Erg mooi vond ik het ‘Energy voer’ van de firma Teurlings terwijl ook het nieuwe snoepzaad van de firma Beyers in het oog sprong. Ook deze firma had een interessante ‘energy mix’, die onder andere door een grootheid als Harm Vredeveld gebruikt werd. Kennelijk zijn alle voerboeren (en melkers natuurlijk) bezig om zoveel mogelijk energy in de duiven te krijgen om maximaal te presteren op de zware toeren. Zelf denk ik er over om diverse ‘energy mixen’ te mengen en de ‘Tovo’ als bestanddeel te laten vallen. Hierover later meer.
Qua accommodatie-zaken sprak ik natuurlijk met de mannen van Habru. Sinds de verhuizing van de jonge duiven naar het voormalige kweekhok heb ik geen mogelijkheid meer om de duiven in een volière een bad te geven. In het hok wil ik dat niet meer doen omdat het bij de laatste verbouwing van het ‘grote’ hok duidelijk zichtbaar werd hoe groot de invloed van water op de binnenzijde van een hok is. Ik gaf de jongen daarom dit jaar buiten een bad maar hiervan maakten ze maar sporadisch gebruik. Niet ideaal. Om aan deze lacune een einde te maken werd daarom vanmiddag een kleine staande volière besteld! Goedkoop was het niet maar kwaliteit mag wat kosten. Ik kan dan ook niet wachten tot het februari is en de nieuwe aanwinst klaar is!
Ook had ik een interessant gesprek met de een medewerker van de firma Unikon. Aanleiding hiervoor was het regelmatig niet constateren van duiven en het superval probleem. De vriendelijke man had duidelijk kennis van zaken en had dan ook voor beide problemen een pasklare oplossing. Een en ander betekent wel dat de elektricien dit voorjaar weer aan de slag mag maar als het goed is komt er dan een eind aan beide ergernissen! Ook kan een ieder die LIVE duiven volgt dan weer getuige zijn van de aankomsttijden van mijn jonge duiven.
Bij de stand van de duif had ik een alleraardigst gesprekje met de gekende ‘Hugo’. Hugo is wat mij betreft met afstand de beste reporter die de duivenwereld kent want al jaren schrijft hij knappe maar vooral originele en leerzame reportages over de Belgische kampioenen. Een erg vriendelijke en bescheiden mens bovendien. Klasse! Ook vroeg ik wanneer de Gouden Duif uitslag van de maand Augustus geplaatst werd. Dit is komende week het geval!
Tenslotte belandde ook ik achter de tafel in de stand van de firma Bony uit Beek. Sportvriend Henri helpt daar op de beurs altijd een handje en zo ben ik in contact gekomen met Peter Boskamp. Met Peter is het altijd goed ‘bomen’ over de medische ontwikkelingen in onze sport. Zoals een ieder weet is Peter een voorstander van het verhogen van de weerstand zodat de duiven de aanvallen van virussen en bacteriën beter het hoofd kunnen bieden. Een uurtje in de stand leert dat er veel tevreden gebruikers van zijn producten zijn. Komend jaar zal ik dan ook overgaan op zijn producten omdat ik zelf ook steeds meer geloof in het verbeteren van de weerstand en het minimaliseren van het medicijngebruik. Afgelopen jaar heb ik dit zonder ‘systeem’ zelf verkend nu zal ik dit gericht gaan doen.
Bovenstaande neemt niet weg dat Peter ook altijd op zoek is naar betere medicamenten om bestaande en nieuwe ziektes te bestrijden. Het is dan ook ieder jaar weer bijzonder interessant om met de gedreven man uit Limburg van gedachten te wisselen.
OP EIGEN HOK
Was het weer het weekje wel. Druk, druk, druk. Maandag toog ik wederom naar Dierenarts van der Sluis om mijn medicijnvoorraad aan te vullen zodat de Paratyfuskuur goed kon worden afgerond. Na het iets langere dan gebruikelijke plaatje met Hans en een van zijn assistenten was het gelijk al weer laat.
De duiven reageerden goed op de kuur hetgeen betekende dat ik ze gisteren liet enten. Een hele klus om ruim 200 duiven uit het hok te rapen en te spuiten. Tevens werd van de mogelijkheid gebruik gemaakt om het kweekhok te desinfecteren, alsmede het kweekduivinnenverblijf. Nat schoonaken met Virkon S en daarna droogbranden. Dit laatste deed ik ook met het verblijf van de weduwduivinnen. Het was jaren geleden dat de brander gehanteerd werd maar onder de schapjes van de weduwen was het gewoon te vochtig, zeker met een sluimerende besmetting.
Vanmorgen (zondag) hadden de meeste duiven de injectie goed verteerd. Een tweetal duivinnen zat wat slechter. Echter bij thuiskomst van de beurs vielen ze niet meer op. Opvallend vief zijn de zomerjongen. De injectie lijkt hen totaal niet te deren. Opmerkelijk. Afwachten hoe dit verder gaat. Om alle duiven een handje te helpen hun weerstand te verhogen zal deze week gestart worden met een ‘kuur’ van thee plus kruidendrank. Nu maar zien wat dit brengt!
Tot volgende week!
Michel Beekman