Bonnenverkoop irriteert soms een beetje!

Bonnenverkoop irriteert soms een beetje!

Zondag 9 november 2014. Deze week geen mooi week stuk. Dit keer gewoon rechttoe rechtaan. Deze week heb ik namelijk weinig tijd om te schrijven. ‘Wegens te druk’ zeggen onze Zuiderburen.

Op zaterdagavond zat ik ‘stuk’ als gevolg van een overvol programma. Om 8:00 uur in het hok en om 15:00 uur even een hapje eten om vervolgens nog even snel naar de voerhandel te rijden. Een leuk programma, maar een programma dat me wel duidelijk maakt dat ik geen 18 jaar oud meer ben. Vooral ’s avonds komt dan de man met de hamer even langs vaak in gezelschap van Klaas Vaak. De andere dag (zondag) beweeg ik mij dan als een stramme oude man. Misschien moet ik  iets meer maat houden tijdens het schrappen van de hokken, het reinigen van de volières en het kuizen onder de roosters ….

Ook de zondag kende een volle agenda doordat de Noord Hollandse Kampioenendag op het programma stond. Jaarlijks huldigt de afdeling Noord Holland haar kampioenen in het tweede weekeinde van november. De dag begint al vroeg met een ontvangst met koffie en gebak om 10:30 uur. Dit betekent dat de duiven op de doordeweekse tijd verzorgd moeten worden. Gewoon om 7:00 uur op en een beetje zachtjes in de tuin om de buren niet te wekken.

Het relatief vroege opstaan is het meer dan waard want de kampioenen van Noord Holland worden altijd op een geweldige manier in het zonnetje gezet door de spreekstalmeester van dienst, Gerard Timmer. Hierna is er altijd een forum, of vragenuurtje zoals de heer Timmer het noemt. Ditmaal met Henny La Grouw en Nico Pronk (Mill). Beide heren namen geen blad voor hun mond en spraken honderduit. Als forumleider had ik dan ook een makkelijk uurtje.

Opvallend goed was ook de interactie met de zaal. Er waren voor Noord Hollandse begrippen veel vragenstellers en dit in combinatie met vrijuit sprekende topliefhebbers deden de tijd omvliegen. Voor mij en mijn clubgenoten met wie ik samen op pad was de hoogste tijd om weer op huis aan te gaan. Nog een half uurtje in de auto kletsen met de ‘Buisen’, concurrenten maar bovenal vrienden. Voor de achterblijvers resteerde een prachtig buffet en een leuk feestprogramma. Echter voor mij geen feestprogramma want morgen roept de plicht weer en dan kan ik mij het niet permitteren dat de hokken ‘een puinhoop zijn’.

Bij thuiskomst wees de klok reeds 15:15 uur aan! Nog even snel een blik op internet geworpen. De voetbalstanden, maar vooral de bonnenverkoop ten behoeve van het KWF op www.duiven.net had mijn aandacht. Hierop staat namelijk de enige bon die ik dit jaar schenk.

Het verloop van de verkoop maakt mij niet vrolijk. Een groot aantal bonnen waaronder die van mijzelf krijgt naar mijn onbescheiden mening niet de waardering die ze verdienen. De bon van de grote kampioen uit Kudelstaart staat nog onwaarschijnlijk laag, ditzelfde geldt ook voor de schenking van de Dagfondkampioen van Rayon F. Om maar niet te spreken over de bon van de sterkste speler van Rayon E / Amsterdam Noord.

Stuk voor stuk grootheden die wekelijks presteren en die niet geplaagd worden door vervelende ziektes zoals op mijn hok (een reden waarom ik mij nog kan voorstellen dat mijn bon niet zo hard loopt). De kampioenen schenken op verzoek van de één of andere commissie een bon en worden niet beloond met een vlotte verkoop. Ik vind het tenminste altijd erg vervelend als mijn bon ‘blijft plakken’ op een te laag bedrag. Vaak door onbekendheid omdat de belangrijkste prestaties niet goed toegelicht worden (denk ik). Echter ik voel me op internet altijd een beetje voor schut staan. Ik kan mij niet indenken dat dit gevoel bij anderen ook niet leeft.

Bij mij is dit gevoel echter zo sterk dat ik sterk overweeg helemaal geen bonnen meer te schenken welke op internet verkocht worden. Per week weiger ik er op dit moment al 2 tot 3 omdat ik simpelweg de duiven niet heb om de bonnen te leveren (omdat ik de kopers van 2014 nog moet voorzien van jongen) maar het ‘slecht verkopen’ ondanks mijn alleszins redelijke prestaties doen mij op dit punt komen. Een bonnenverkoop is gewoon een matige weergave van de prestaties en meer  een indicatie voor de populariteit aan de bar (als je tenminste de bonnen van de absolute topspelers buiten beschouwing laat). Even bezien hoe het afloopt maar tussen de huidige situatie en het helemaal niets meer schenken is een kleine stap ….

OP EIGEN HOK

Zijn de najaarsjongen bijna klaar. Ze scharrelen nu op de grond. Althans ongeveer de helft. De andere helft ligt nog in de schotel of staat er inmiddels naast. Zodra deze laatste groep ook ‘richting de grond’ gaat zullen ze worden geënt tegen de Paramyxo en zullen ze op eigen benen moeten gaan staan. Tot dat moment is het vooral stront ruimen en nog eens stront ruimen. Gelukkig bezit ik twee ‘groene bakken’ zodat al die stront tijdig afgevoerd kan worden …..

Voor het overige valt er weinig te melden. Een klein groepje komt (vrijwel) dagelijks buiten en de rest blijft binnen . Ze ruien prima en de jongste groep jonge duiven wordt inmiddels alweer aardig mooi. Zoals reeds gezegd er valt weinig te melden dus laat ik hier maar bij voor deze week!

Tot volgende week!

Michel Beekman