Containerbezoek en groot onderhoud
Zondag 3 januari 2016. Allereerst wil ik mijn lezers een goed en vooral gezond 2016 wensen. Met het stijgen der jaren besef ik steeds meer hoe belangrijk gezondheid is. Als echte duivenmelker ben ik vaak geneigd het belang van de duiven te overschatten echter de laatste jaren lukt het relativeren ervan steeds beter. Toch wil ik een ieder ook een goed seizoen wensen. Met allereerst een voorspoedige kweek en met hopelijk de gewenste resultaten op de vluchten.
Op uw beeldscherm staat dus alweer het eerste weekstuk van het nieuwe jaar. 2016 alweer, de tijd vliegt en zo gaat het ook met de weekstukken. Het is alweer het zevende achtereenvolgende jaar dat er op mijn site wekelijks een stuk over mijn belevenissen in Duivenland verschijnt. Kennelijk voorziet dit in een behoefte want het aantal trouwe lezers is door de jaren heen flink gestegen. Vooral ’s winters trekt het leesvoer veel lezers. Wellicht heeft dit te maken met het feit dat ik in de periode zonder wedvluchten toch iedere week iets uit de digitale pen laat vloeien. Dit laatste zal ik ook het komende jaar weer proberen al gebied de eerlijkheid te zeggen dat het niet altijd meevalt een lezenswaardig onderwerp te vinden.
Deze week was voor de programmaspelers een relatief rustige week. Er was een enkele tentoonstellingen en in het Noorden werd een Kampioenendag georganiseerd. Geen van deze zaken deed mij de auto starten, een lang weekeinde rond huis is ook wel eens lekker. Anders was het voor de mannen van de lange adem en vooral die van de ochtendlossingen. Zij dienden (veel) kilometers te maken want ze vierden hun jaarlijkse hoogmis in Kerkrade, alwaar de jaarlijkse Sterrenshow van de ZLU plaatsvond. Zelf ben ik er nog nooit geweest maar de indruk die op Facebook gewekt wordt is overweldigend. Wellicht dat ik komend jaar ook eens naar het Zuiden afreis om de huldiging van de mannen van de echte marathon vluchten mee te maken.
Toch bleef ik in het eerste weekeinde van 2016 niet het hele weekeinde thuis. Op zaterdagmorgen gingen we namelijk op pad met (een deel van) de commissie die probeert het automatische lossysteem van de Noord Holland containers te verbeteren. Na in het oktober bezoeken aan de vervoerders gebracht te hebben (waar de containers er pico bello bij stonden) was het nu tijd om eens bij een andere afdeling te kijken.
Het probleem met “ons” automatische lossysteem is dat de deuren soms ongewenst open gaan. De elektromagneten die de deuren gesloten dienen te houden tot het moment van lossing zijn bij bepaalde omstandigheden niet sterk genoeg. Soms waait er letterlijk een deur open! Niet gewenst en bepaald “stresserend” voor de begeleiders en niet minder irritant voor de liefhebbers die er gedurende de week alles aan doen de duiven in de juiste conditie te brengen. Een verstoorde lossing doet dan veel zo niet alles van dit werk teniet.
Aanvankelijk leek het plaatsen van sterkere magneten de oplossing totdat bekend werd dat de containers van de Stichting West (De Kuststrook) een eenvoudig mechanisch sluitsysteem hebben zitten. Dit klonk interessant dus werd zaterdagmorgen afgereisd naar Kwintsheul alwaar de containers gestald stonden bij de vervoerder.
Het systeem was geniaal door de eenvoud. Alle halve deuren die geopend dienen te worden bij een lossing werden geblokkeerd door een beugelsysteem dat de op de kop / achterkant van de container gedraaid kan worden waardoor de deuren vrijgegeven worden. 100% mechanisch en bestaand uit componenten van roestvrij staal. Stichting West gebruikt het systeem overigens niet voor het automatisch openen van de deuren maar juist om de deuren veilig af te kunnen sluiten. Men nam dit besluit toen er op een aantal losplaatsen duiven uit de containers werden gestolen.
Als het bestuur van de afdeling Noord Holland kiest voor dit systeem worden er dan ook twee vliegen in één klap geslagen. Niet alleen kunnen de deuren mechanisch vrijgegeven worden waarna de gasveren de deuren opdrukken, ook worden onze containers gelijktijdig beveiligd tegen onverlaten ….. Qua kosten lijkt dit systeem ook niet duurder dan nieuwe magneten dus wie weet.
Vooral mij persoonlijk was het wel een beetje bijzonder om een bezoek te brengen aan het rollend materiaal van De Kuststrook. Wie mijn weekstukken volgt weet dat ik niet gecharmeerd ben van de keuzes en handelswijze van het bestuur van deze afdeling. Het is dan ook wel een beetje vreemde gewaarwording om oog in oog te staan met de spil in alle controversen. Behoudens een hand heb ik niet met de man gesproken. Niet dat ik het uit de weg ging maar het kwam er niet van. Het bezoek duurde maar kort en er waren ook nog twee afdelingsbestuurders van de afdeling Zeeland die op zoek waren naar een kleine ophaalwagen. Ook zorgde het weer ervoor dat het niet bepaald aangenaam toeven was. Een pittige, gure en enigszins vochtige wind zorgde ervoor dat het binnen stukken beter was dan buiten.
Een vluchtige inspectie van het systeem en de containers leerde dat wij het in Noord Holland goed getroffen hebben met onze containers. Vooral qua stalling. De containers van de Stichting West stonden namelijk gewoon buiten (naar verluid dit jaar voor het eerst) en dit was goed te zien. Wel dient te worden opgemerkt dat het wagenpark van binnen keurig schoon was. Ook de boxen waren in prima conditie. Na een halfuurtje ter plekke werd de terugreis aangevangen. Het was al met al een zeer nuttig bezoek …
OP EIGEN HOK
Was het de week van hetgeen ik “groot onderhoud” pleeg te noemen. D.w.z. veel tijd in het hok doorbrengen om de hokken eens grondig te reinigen. Het viertal vrije dagen leende zich hier meer dan prima voor. Vooral aan de vloer onder de roosters werd veel aandacht besteed. Deze vloer blijft in deze tijd van het jaar een beetje te vochtig. Vooral in het nachthok van de duivinnen. In het seizoen is de bevolkingsdruk geen probleem maar in deze tijd van het jaar is de temperatuur te laag om de grote hoeveelheid mest die door de roosters valt goed te laten drogen. Eenmaal per week reinigen is dan te weinig. Echter in normale werkweken is het lastig om dit hok midweeks extra te reinigen. Deze week was dit echter een eitje.
Op donderdag en op zondag (vandaag) werd op het gemak het klusje geklaard. In combinatie met de overige normaliter zondagse beslommeringen betekende dit dat er zowel donderdagmorgen als deze morgen zo’n vijf uur in het hok werd doorgebracht. Lekker ongedwongen de klus doen. Naast het gewone schoonmaakwerk (vloeren en schapjes) alle broedhokken van de kwekers even “kuizen” en de bodem van de volières van het filmpje stront te ontdoen zodat de duiven op een mooie schone vloer in bad kunnen. Vandaag kregen alle hokken een bad en alle duiven maakten gretig gebruik van de in het totaal 110 liter (10 liter per bak) die hen hiervoor werd aangeboden. Opmerkelijk hoe graag duiven badderen!
Bij de kwekers of wat hiervoor doorgaat zijn inmiddels de eerste eieren gelegd. In de schotels althans want al voordat ik deze plaatste vond ik al een paar (te) vroege eieren. Voor het overige valt er niet veel te melden.
Tot volgende week,
Michel Beekman