De kers op de taart
Zondag 1 juni 2014. 1 Juni alweer. Het meteorologische begin van de zomer, nog 3 weken en dan is het de langste dag. Vorige week zou je dat niet gedacht hebben met al die regen en een temperatuur van een graad of twaalf. Een zonnetje en een temperatuur van een graad of twintig vormen als duivenmelker toch wel de kers op de taart. De verzorging en de vluchten verlopen dan het prettigst.
De kers op de taart ontbrak ook nog een beetje bij de melkers van P.V. De Snelvlieger uit Ouderkerk aan de Amstel. Althans tot gisteren dan. Vrijdagavond was ik op bezoek bij de voorzitter van deze grote en sterke club en we spraken over het feit dat de mannen uit Ouderkerk en directe omgeving het dit jaar erg moeilijk hadden in de uitslag. Ondanks dat er prima liefhebbers lid zijn en de duiven er in uitstekende conditie worden ingekorfd. De voorzitter in kwestie is namelijk ook een van de inkorvers van dienst in deze grote vereniging. We waren het snel eens dat het de kwaliteit van de duiven niet kon zijn getuige de prestaties uit het recente verleden. De trek van de duiven in combinatie en, vooral door, de wind was volgens ons de oorzaak.
Zaterdagmiddag bleek dat deze conclusie hout sneed want toen de duiven, die gelost werden in Morlincourt, door de naar Westelijk richtingen ruimende Noordelijke wind weer eens een koers kozen door het midden van de afdeling bleken de melkers uit Ouderkerk en omgeving paraat en ze tiptop in orde te hebben. Bij de eerste 100 in de afdelingsuitslag staan 24 duiven van P.V. de Snelvlieger en 7 duiven van P.V. Rond de Amstel uit Uithoorn (ook centraal in de voorhand gelegen).
Niet alleen in aantal ook qua vroege duiven domineert het centrum van de voorhand. De eerste twee plaatsen waren voor Cornelis van Rijn uit Nes aan de Amstel, het kleine dorpje aan de prachtige door het groene polderlandschap kronkelende rivier de Amstel. De plaatsen 3 en 4 waren voor Peter Bosse en zoon Mike Bosse uit Uithoorn (iets Zuidelijk gelegen aan de Amstel). De 3e liefhebber op het denkbeeldige podium was voor clubgenoot en sportvriend bij uitstek Cor Buis Junior uit Aalsmeer, waar de oude duiven overigens dit jaar weer worden verzorgd door Cor senior. Opmerkelijk is de vroege duif van Bram ten Klein uit Purmerend want dit is de enige duif bij de eerste 30 met een afstand boven de 350 kilometer.
De winnende duif, die hiermee een eerste op teletekst behaalde, valt bij Cornelis van Rijn. De snelheid bedroeg 1262,618 meter per minuut en de afstand 325.692 km. Cornelis liet op de vlucht vanuit Morlincourt nog maar eens zien dat nog terdege rekening met hem moet worden gehouden want hij pakte maar liefst 75 procent prijs (24/18) waarvan 6 van deze 24 bij de eerste 100 (tegen 10.575 duiven). Klasse dus. De meeste duiven bij de eerste 100 had zijn clubgenoot Siem Westerink (7 stuks, 22 mee en 17 prijzen).
De duiven die afstanden langer dan 340 kilometer dienden te vliegen hadden het moeilijker. De laatste loodjes wogen duidelijk het zwaarst want de snelheid van de eerste duiven ligt daar beduidend lager. Ditzelfde gold voor de duiven aan de kust.
De winnaars per rayon:
Rayon A: A. Kors, Oud Karspel 1231.934 mpm
Rayon B: E. Bronstring, Haarlem 1235.634 mpm
Rayon C: Nico de Jong, Zaandijk 1246.622 mpm
Rayon D: Marco Braspenning, Wieringerwerf 1235.923 mpm
Rayon E: Bram ten Klei, Purmerend 1253.494 mpm
Rayon F: Cornelis van Rijn, Nes aan de Amstel 1262,618 mpm
OP EIGEN HOK
Was het een prima zaterdag na een beroerde en drukke week maar de kers op de taart ontbrak zoals een clubgenoot tegen mij opmerkte toen hij de uitslag van onze vereniging zag. Achter vriend Cor bezette ik namelijk de plaatsen 2 tot en met 7. Niet slecht tegen 364 duiven. Ook het prijspercentage mocht er zijn (53/33) want in onze club wordt sterk gespeeld door Cor Buis Junior en Jaap Könst ondanks het relatief grote aantal invliegduiven dat bij ons gewoon in concours staat. In groter verband (rayon) was het 15e tegen 2156 duiven en 8 duiven bij de eerste 100 en 28 prijzen . Op afdelingsniveau was het gezien de gunstige ligging nog ietsje beter. 16e tegen 10575 duiven, 6 duiven bij de eerste 100 en 39 prijzen. Het kan stukken minder dus de tevredenheid overheerst. Temeer daar er vorige week zondag een orni-geel pil werd opgestoken.
Echter het knaagt toch ook nog steeds een beetje omdat de werkelijkheid stukken beter was dan het papier. De eerste duif, ooit door mij Fideliaatje genoemd, arriveerde namelijk stukken eerder dan ze geklokt werd. Evenals vorige week dook ze namelijk weer achter een andere duif aan om vervolgens ¾ minuut later uit het Noorden te komen terug stuiven. Ditmaal draaide ze vervolgens nog een paar rondjes om uiteindelijk net naast de antenne te landen. Pas toen de lokker naast haar kwam zitten wipte ze op het plankje en klonken de verlossende piepjes. 90 seconden later dan mogelijk zou zijn geweest. Jammer maar de klok telt!
Voor het overige was het weer een drukke week doordat ik twee gestrande gouden ring duiven ging halen. Een pieper besloot met de koppels mee te trekken naar Zwolle. Hier landde hij/zij in de prachtig groene tuin aan de rand van Zwolle bij Kees Deinema. Het werd maandagavond een aangenaam uurtje bij de huisarts in ruste die toen hij zijn praktijk in 2004 vaarwel zei onmiddellijk de ’postduiven- draad’ weer oppakte.
Op Hemelvaartsdag bracht ik samen met Floor een bezoek aan Steenbergen. Hier haalde ik bij een vriendelijke sportvriend een duivin van 2013 die tijdens de terugtocht vanuit Roye (2 weken geleden) kennelijk iets hard geraakt had. Zonder uiterlijke verwondingen was haar borstbeen behoorlijk verbrijzeld. Ze zit inmiddels weer veilig thuis. Ik ben wel benieuwd hoe krachtig de natuur is en of ze weer zal kunnen vliegen anders wacht haar een schone taak als lokker.
Ook deze week behandelde ik mijn jonge garde tegen de ziekte die mijn humeur al zolang vergald. Een groep voor de tweede keer en een groep voor de eerste keer. Hopelijk stabiliseert de situatie in het jonge duiven hok nu.
Tevens ruimde ik een hok waarin nog 2 koppels oude duiven zaten. Zij hadden problemen met het grootbrengen van de jongen ondanks dat ze er zelf perfect uitzagen. Dragers waarschijnlijk en daardoor moesten ze helaas verdwijnen. Het hok heb ik ontsmet met een middel dat ik dit voorjaar kreeg van mijn sportvriend uit Belgisch Limburg. Ik zal het de komende week leeg laten staan en dan kunnen komend Pinksterweekeinde de kweekduivinnen er in. De kwekers worden namelijk gescheiden. Wat vroeger dan anders maar ik wil geen kwakkelende jonge duiven in het nest meer. Voordat ze het gedesinfecteerde hok ingaan zal ik deze duivinnen nog (laten) enten. Ditzelfde zal ik doen met de gescheiden doffers. Afwachten wat dit brengt. Na het seizoen ga ik alle hokken grondig desinfecteren en nadat alle duiven gekuurd en geënt zijn. Zo’n jaar als dit wil ik niet nogmaals mee maken …… althans dat hoop ik.
Tot volgende week!
Michel Beekman