De laatste loodjes van het seizoen 2013 ….
Zondag 8 september 2013. Buiten giet het pijpenstelen. Een goed moment om één van de laatste weekstukken van het actieve vliegseizoen te typen. Het verzorgen van de duiven met dit weer is namelijk geen pretje. Daarom heb ik even snel het hoog nodige gedaan, na het wegtrekken van de buien zal ik mijzelf naar buiten slepen.
Het verzorgen is op dit moment een beetje zwaarder dan gebruikelijk. Het seizoen begint te wegen niet alleen voor de duiven maar ook voor de melker(s). Het voelt duidelijk als de laatste loodjes van het voor mijn gevoel lange seizoen. Dit is natuurlijk onzin want een seizoen duurt ieder jaar ongeveer even lang. Waarschijnlijk zorgt de druk om zo goed mogelijk te willen vliegen voor dit gevoel van vermoeidheid. Ook komt het misschien door de vele kilometers die ik dit seizoen maakte in het kader van mijn duiven. En dan voornamelijk door het ophalen van gestrande exemplaren. Mijn nieuw Dinky-toy heeft inmiddels ruim 18.000 km op de teller staan. Voor woon-werk verkeer en stukjes rond het huis rijd ik zo’n 1.250 km per maand, resteert dus ruim 8.000 km in dienst van mijn gevleugelde vrienden ….. Best veel als je er bij stilstaat, om over de tijd en het geld maar niet te spreken. Wel leverde het mij (en voor een deel mijn dames) een groot aantal leuke ervaringen en ontmoetingen op.
Een andere reden die het afronden van het seizoen belemmert is het korten der dagen. De laatste 2 weken worden de dagen rap korter. Dit heeft zijn invloed op het verzorgen. ’s Morgens trainen altijd mijn doffers maar het is nu al lastig om ze om 7:00 uur het hok te doen verlaten. Gelukkig hielp het weer vorige week want mooi of slecht weer maakt veel verschil.
’s Avonds is het al niet veel eenvoudiger. Vaak ben ik pas tussen 18:00 en 18:30 uur bij huis. Dit betekent dat de duivinnen niet veel eerder naar buiten kunnen dan 18:15 tot 18:45 uur. Ze vliegen nog best maar omstreeks 19:30 uur begint de zon al aardig te zakken. Het (dag)licht verandert hierdoor een beetje en de pannenvan het hok kleuren als het ware donkerder. Ook dit is natuurlijk niet zo, het is slechts de lichtval maar de duiven bespeuren dit wel en het maakt ze schrikkerig.
Iedere avond ben ik dan ook weer opgelucht als ze allen geland zijn en in het hok zitten. Vaak schrikken ze er een paar keer af. Dit zijn overigens wel vaak dezelfde duiven …. In het verleden leidde dit menigmaal tot nachtvliegen rond het hok. Tot grote rampen leidt dit in de regel niet maar het is niet aangenaam voor mens en dier. De ervaring leert hierbij wel dat het zaak is om niet in paniek te raken. Als de duiven nog laat vliegen kun je als liefhebber beter naar binnen gaan en afwachten wat er gebeurt. Vaak komt het dan nog goed. Ga je staan roepen dan lijkt dit eerder averechts te werken. Ook de buren vinden dit in de regel niet zo aangenaam …. Maar goed het is nog een weekje dan kunnen de boeken toe voor het seizoen 2013.
De één na laatste vlucht werd gevlogen vanuit Ronquières. Een nieuwe losplaats in de directe nabijheid van het beroemde ‘Hellend vlak’. Toevalligerwijs bezocht ik dit wonder der techniek uit de jaren zestig van de vorige eeuw tijdens één van mijn veel tochten om een gestrande gevleugelde vriend te re patrouilleren. We verkenden het hele complex en vanuit de toren die het complex overziet maakte ik enkele (bijna) overzicht foto’s. Hierop was bij toeval de losplaats te zien (zie foto met pijl) want op het moment dat de foto genomen werd was het mij niet bekend dat het onze losplaats betrof. Dit vernam ik later van een sportvriend die nauwe banden heeft met de lossingsverantwoordelijken binnen onze afdeling. Het verbaasde mij want ik was niet kapot van de situatie ter plekke. Wel een brede parkeerplaats maar omzoomd door hoge bomen. Bovendien weinig voorzieningen voor de mannen die het vervoer en lossen mogelijk maken (overigens van secundair belang).
Groot was de verbazing dan ook dat we afgelopen zaterdag er ook daadwerkelijk gingen lossen. In mijn beleving een onbegrijpelijke zaak. In de omgeving van Ronquieres is er namelijk een prima alternatief of beter gezegd vaste losplaats: Nijvel genaamd. Een prima losplaats dus waarom moeilijk doen! Naar verluid wilde de vervoerscommissie het ter plekke beoordelen. Een prima idee maar doe dit dan niet door een lossing maar na een lossing! Gewoon eerst even lossen op Nijvel en daarna de nabij gelegen losplaats in ogenschouw nemen. Afgelopen zaterdag werd er naar mijn mening geëxperimenteerd met onze duiven. Het liep goed af maar het kan natuurlijk niet. Duiven zijn geen proefdieren en je zou eens een topduif verspelen omdat de losplaats ‘niet OK’ was. De leden uit de afdeling die enkele weken geleden loste in Duiven (what’s in a name) kunnen hierover mee praten ….
Naar mijn bescheiden mening moet er eens een einde komen aan het gedoe rond losplaatsen. Dit jaar waren er tig keer problemen. De oplossing ligt voor de hand beperkt het aantal losplaatsen maar zorg dat dit goede zijn. Voor iedere categorie twee, desnoods dient er voor betaald te worden. Een kleine vergoeding per mand en het probleem is opgelost. Wellicht betekent dit dat er in de winter / najaar enkele losplaatsen bezocht en/of ontwikkeld moeten worden …. Ik wil hier overigens best een handje bij helpen …
Terug naar de vlucht van afgelopen zaterdag. Het liep dus goed af. Sterker nog de duiven repten zich ondanks de zwaar bewolkte hemel die ze troffen vanaf Rotterdam naar hun hokken. Ze zaten bovendien torenhoog! Het vallen was een adembenemend schouwspel. Al zal menig liefhebber zich hebben lopen opvreten omdat het zo lang duurde.
Na een eerste groep duiven volgde een waarlijk bombardement. De wind uit Zuidelijke richting zorgde voor een vlot concours zeker in de rayons B en F. Hier liepen de snelheden het hoogst op en vielen de duiven kort op elkaar. De snelste van de hele lossing was voor de combinatie Gerard Tervoort en Frits Hasert uit Haarlem die evenals vorig jaar weer sterk finishen.
De winnaars per rayon.
Rayon A: Nico Orij, Heiloo
Rayon B: Combinatie Tervoort-Hasert, Haarlem
Rayon C: Combinatie Molenaar & Zoon, Koog aan de Zaan
Rayon D: Jelmer Klinkenberg, Schermerhorn
Rayon E: Arie en Barry van Dam, Amsterdam
Rayon F: Ali Khodair, Aalsmeer
OP EIGEN HOK
Was het weer een drukke week. Maandagavond bezocht en schreef ik een stuk over de jeugdige afdelingswinnaar van Troyes. Donderdagavond haalde ik een duif van 2010 op bij de Dierenambulance in Renkum. Het was een witte duif met mijn ring, ooi weggeschonken maar onbekend aan wie. Om gedoe te vermijden haalde ik haar maar op. Samen met dochterlief op pad. Het bleken alleraardigste mensen en de duif in kwestie bleek van een (oudere) clubgenoot. Eind goed, al goed …
De vlucht van afgelopen zaterdag verliep op eigen hok prima. Op het landen van de eerste twee, later drie, duiven na. Vanaf het moment dat ze op landingshoogte rond het hok begonnen te draaien duurde het ruim 1,5 minuut voordat ze geconstateerd werden. Hiermee werd de concurrentie duidelijk te veel ruimte geboden om duiven voor mij te klasseren. In de vereniging was dit er één van good-old Jaap Könst die ze evenals vorige week prima pakte. Jaap heeft zoals altijd slim gekoppeld en het zal op de laatste vlucht nog een hele toer worden hem in het clubkampioenschap voor te blijven.
In het rayon vielen er uiteindelijk 19 duiven voor mijn eerst geconstateerde duivin. De vroegste was van plaatsgenoot Ali Khodair. Ali vliegt dit jaar sterk op de vluchten waaraan hij deelneemt en dit vertaalde zich zaterdag in de eerste plaats in rayon F. De duiven in Aalsmeer, Kudelstaart, Amstelveen-West en Bovenkerk vielen wederom zeer vlot want van de eerste 100 komen er 66 uit deze regio. Hiermee wordt het beeld van het seizoen bevestigd. Individueel weten de kampioenen uit Amsterdam West nog prima stand te houden maar qua vroege duiven moeten ze het dit jaar veelal afleggen tegen de voorhand. Voor zover mij bekend resulteert dit voor het eerst in jaren in het verenigingskampioenschap voor PV de Telegraaf …. Nog een week te gaan …. Afwachten wat dit weer voor verhaal brengt. ‘De Belg’ geeft Noordwesten wind met enkele frisse dus dit kan nog een spannende afsluiter worden …. Hoogste tijd om het weekstuk te beëindigen want buiten schijnt inmiddels de zon.
O, ja een ding zou ik nog vergeten. Op de openingspagina van mijn site staat een link naar You Tube (paarse tekst). Als u er op klikt krijgt u het filmpje te zien van de aankomsten van Wolvertem dat ik vorige week maakte. Met als leuk toeval dat dit zeer vroege duiven waren ….
Tot volgende week!
Michel Beekman