De start gemist
Zondag 5 april 2015. Late lossing oefenvlucht. Niets is wisselvalliger dan het Nederlandse weer. Gisteren was het in de ochtenduren grijs en nat terwijl op dit moment een laagje ijs de autoramen bedekt. De zon schijnt gelukkig wel. Het is de tijd van jaar. Er is een gemeenschappelijke deler, het is veel te koud. Beide soorten weer zijn niet ideaal voor het vliegen met duiven. Doordeweeks niet maar zeker niet op zaterdag.
Door het koude, grijze en natte weer konden de duiven op de oefenvlucht vanuit Zevenbergsche hoek pas laat in vrijheid gesteld worden. Geheel volgens verwachting overigens want de IWB verantwoordelijke, die ik bij toeval vrijdagmiddag bij de voerboer sprak, meldde toen al dat er geen lossing voor de middag zou plaatsvinden. Rond 13:00 uur zou het worden.
Het werd tien minuten later voor de eerste ploeg die gelost werd en uiteindelijk 13:30 uur voor de ploeg duiven waarin de mijne zich bevonden. Over de lostijd bestond wat verwarring maar gezien de snelheden die er nu op de Compuclub-site staan, en wat rekenwerk omdat de snelheden van een aantal rayons niet kunnen kloppen, zijn A+B gelost om 13:10 uur, D+E om 13:20 uur en C+F om 13:30 uur.
Moeilijke seizoensopener. De duiven hadden het niet makkelijk. De koude en stevige Noordnoordoosten kopwind zorgde voor grote verschillen in aankomsten. De duiven arriveerde gestaag maar niet aan de lopende band. Vooral de onervaren jaarlingen hadden het moeilijk. De snelheden van de eerste duiven lag in de regel iets lager dan 1200 meter per minuut behalve in de twee kustrayons. Hier slechtten de duiven nog gemakkelijk de kaap van de 1200 meter (ruim zelfs en in behoorlijke aantallen bovendien).
Het zegt nog niet alles op een oefenvlucht waarop een aanzienlijk aantal duiven nog niet geklokt en/of gespeeld werd maar de invloed van de wind was onmiskenbaar. Ook het verschil in lostijd van 20 minuten lijkt duidelijk zijn weerslag te hebben gehad. De wind liep namelijk op en dat is aan de dalende snelheden naar mate het lostijdstip naar achteren schuift duidelijk te zien. Al met al een moeilijke seizoensopener.
Geen lijstje met winnaars. In vele verenigingen werd de vlucht aangemerkt als oefen- als paasvlucht, echter omdat lang niet iedere vereniging dit deed en omdat lang niet iedereen meedeed (al dan niet op volle sterkte) nog even geen lijstje met rayon winnaars. De uitslagen op de Compuclub-site kloppen bovendien niet door de verkeerde lostijden die er gehanteerd zijn voor de rayon C, D, E en F. Volgende week dus weer de gebruikelijke lijstjes met rayonwinnaars.
Dezelfde fout. Op zich is het jammer dat de lostijden verkeerd staan. Ondanks dat het slechts een oefenvlucht betreft en misschien wel juist daarom is het wat slordig. Ook omdat deze tijden via Teletekst ook al verkeerd gecommuniceerd werden. Er was dus tijd genoeg geweest om het goed te zetten.
De administratieve organisatie heeft ogenschijnlijk de start gemist door een mondeling foutje. “C” lijkt op “E” en in de regel worden “E+F” altijd onder een noemer geschaard doordat ze ooit de afdeling Amsterdam vormden. Wel is het een beetje pijnlijk dat vorig jaar exact dezelfde fout gemaakt werd ….
Zoals gezegd niet erg, er zijn immers belangrijkere zaken die wel goed gingen. De lossingscommissie kwam wel goed uit de startblokken. Geduldig werd er gewacht totdat het betere weer de losplaats bereikt had.
OP EIGEN HOK
Werd de start ook duidelijk gemist. Duiven zijn vreemde en soms ook wel onvoorspelbare wezens. Vorig seizoen begon ik aan het seizoen met 68 vliegduiven die op het moment van de eerste vlucht slechts 21 keer getraind hadden (en tot een week daarvoor een zware kuur gekregen ha
dden). Ik verspeelde de eerste duif pas op de 5e vlucht.
Dit jaar bracht ik 75 duivinnen aan de start die sinds eind februari vrijwel alle dagen gevlogen hebben. Ook werd het medische circuit al op 16 maart beëindigd, kortom ze kwamen veel betere conditie aan de start dan vorig jaar. Gek was het dan ook dat de duiven niet best kwamen. Qua tijd viel er nog wel mee te leven. 1 Minuutje te laat. Wat erger was / is zijn de verliezen. Van de 75 ontbraken er zaterdagavond nog 10 op het appel (zondagmorgen nog 7). Teveel ondanks het feit dat de ontbrekende duiven in hun geboorte jaar slechts 3 vluchten vlogen (en nooit met wind tegen).
Lucky punch. Dit ontbreken van ervaring zal mij de komende weken nog wel eens opbreken vrees ik. Echter ook hier is er geen peil op te trekken want mijn eerst aankomende duif (althans 1 van de 2 die tegelijk vielen) had in haar leven nog nooit een reismand van binnen gezien. Als jong kon ze op een gegeven moment slechts moeizaam vliegen. Ze vloog slechts een enkel rondje rond het hok dus leerde ik haar niet op. Ze werd behouden omdat het mooie grijze duif van Belgische komaf was (met een functie als lokker in het verschiet).
Dit jaar was er tijdens de trainingen geen belemmering te ontdekken. Ze vloog met de koppel mee alsof ze nooit anders gedaan had. Om die reden nam ik haar ook mee op de twee trainingsvluchtjes die ik afgelopen week in het zoals altijd krappe schema propte (met dank aan sportvriend Co voor het lenen van zijn duivenauto). Ook dit ging probleemloos. Daarom werd het Grijsje ook maar gewoon ingekorfd voor Zevenbergsche Hoek. Op hoop van zegen. Immers zonder mandervaring een eerste vluchtje afwerken met een koude Noordnoordoosten wind is een risico zoals ook bleek bij haar hokgenoten. Voor deze duif waarvan ik de naam nog niet uit mijn hoofd weet was het geen probleem …. Merkwaardig. Het zal wel een ‘Lucky punch’ geweest zijn …
Voor het overige doet het ontbreken van de 7 duivinnen een beetje pijn. Ik heb nog wel de illusie dat er vandaag enkelen door zullen komen alhoewel de weergoden met de bijzonder koude nacht ook niet echt meewerkten.
Rover. Dit laatste doet de rover op dit moment ook niet. Afgelopen donderdag pakt hij voor mijn ogen een jonge duif. Ik zag het gebeuren maar kon niet snel genoeg reageren. De jongen schrokken van zijn aanwezigheid boven het hok en sloegen uit elkaar. Eentje vloog op en belandde in de berm van de rijbaan voor het huis. De rover zag de duif zitten en reageerde pijlsnel. Zijn duikvlucht ging sneller dan ik kon lopen.
Gisteren tijdens de wedvlucht was het kreng er helaas weer. Ditmaal zorgde hij ervoor dat de duiven (waaronder de eerste 2) extreem lang bleven vliegen. Hopelijk maakt hij er geen gewoonte van. Afwachten maar weer!
Tot volgende week!
Michel Beekman