Dubbel

Dubbel

Zondag 17 juni 2016. Na een week met teveel grote gebeurtenissen in onze ‘gewone’ wereld valt het mij vandaag best een beetje zwaar om een weekstuk te schrijven over een zo lichtzinnig thema als Duivensport. Na de verschrikkingen in het Zuid Franse Nice en de verbijstering over de gang van zaken in Turkije zijn de zaken die mij als duivenmelker bezighouden natuurlijk wel zeer relatief en feitelijk van generlei belang. Het geeft mij echter een dubbel gevoel omdat de ontwikkelingen in de wereld mij een totaal gevoel van bezorgdheid geven maar mij, ons, gelukkig nog niet direct raken, terwijl de gang van zaken in ons duivenwereldje dit natuurlijk wel doet.

Gemengde gevoelens dus, echter ook op sportief gebied. Behalve het feit dat er op dit moment nog 15 duiven missen  (oude en jonge duiven) en ik hierover best wel enorm de pest in heb, voegden de oude duivinnen toch weer enkele aansprekende titels toe aan mijn palmares. Een paar kersjes op de taart met voor de rest veel zure slagroom.

Met aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid werd gisteren namelijk voor de derde keer in vier jaar het Midfond kampioenschap in zowel Rayon F als het District Amsterdam in de wacht gesleept. Ook de kampioensduif in beide spelvormen woont op mijn hok. Zelfs aangewezen is het prima. Ondanks het onvoorspelbare Weer wisten mijn vaste duiven zich vrijwel iedere Midfondvlucht goed te klasseren. Het resultaat, een eerste  plaats in het Rayon en een tweede in Het District. Vooral in het rayon (en dus ook in de afdeling) is het aangewezen spel lastig omdat er twee van de bovenste drie geklokt moeten worden. In het District is dit wat eenvoudiger want daar telt er één van de bovenste vijf. Mede door deze aangewezen punten zal ik deze winter ook in afdelingsverband weer op het podium mogen klimmen, iets dat toch niet zo eenvoudig is als het voor sommige liefhebbers wel lijkt. Vooral omdat de punten voor het afdelingskampioenschap behaald dienen te worden in het sterkste rayon van onze afdeling.

Het gevoel bij deze kampioenschappen, die mijn seizoen nog een beetje kleur geven, is echter wederom behoorlijk dubbel. ‘Winnen’ na een verschrikkelijk slecht verlopende vlucht geeft mij namelijk altijd een beetje katterig gevoel. Een aantal collega-melkers kreeg namelijk gisteren de deksel behoorlijk op de neus. Een deksel die ze bij een normale vlucht waarschijnlijk niet gevoeld hadden. Zo klokten mijn vrienden Buis pas om 15:56 uur, meer dan een uur na de eerste duif in ons kleine cluppie. Desastreus natuurlijk als je in ogenschouw neemt hoe ze de vijf voorafgaande Midfondvluchten domineerden (niemand in de afdeling had over deze vijf vluchten meer onaangewezen punten o.b.v. het oude NPO-systeem). Ook in andere rayons tuimelden sommige kampioenen uit de klassementen.

‘Winnen’ is bovendien minder leuk als het ten koste gaat van veel veren. In dat opzicht verliep de Midfond dit jaar op mijn hok desastreus. Het is lang geleden dat ik zoveel duiven liet zitten op vluchten van deze categorie. De duiven van gisteren zijn nog niet allemaal verloren maar ook op eerdere vluchten bereikten al behoorlijk wat dames hun thuisbasis niet. Helaas voor onze sport was dit niet alleen bij mij het geval en gebeurde het ook op vluchten waarop het niet verwacht werd.

Tot deze categorie hoorde ook de vlucht vanuit Morlincourt van gisteren. Op voorhand was de weersvoorspelling niet 100% top maar ook niet 100% slecht. Oude duiven moeten normaal gesproken in staat zijn om te gaan met de omstandigheden die ze aantroffen op de vluchtlijn. Weliswaar was deze vluchtlijn voor een groot deel bedekt met zware redelijk laaghangende bewolking (soms konden wij de opstijgende vliegtuigen wel horen maar niet zien), maar hier moeten oude duiven toch redelijk mee om kunnen gaan. Op Asse Zellik troffen de duiven vrijwel identiek Weer en hadden de hierop ingemande oude duiven er geen enkel probleem mee. Op Morlincourt echter dus wel.

Naar een oorzaak is en blijft het gissen. Zelfs ik had het niet zien aankomen. Niet doordeweeks en niet gisteren. De radar beelden toonden veel bewolking vooral vanaf Brussel maar volgens de voorspelling viel er geen neerslag. Wellicht in werkelijkheid wel want sommige melkers spraken van natte duiven. Wat er dan nog meer mis ging? Wie het weet mag het zeggen. Zelfs de lossingscoördinator die ik indirect consulteerde moest het antwoord schuldig blijven. Wel was het opmerkelijk dat een enkele afdeling de vluchten met de jonge duiven afgelaste. Zagen zij iets dat anderen niet zagen?

Wat zeker is, is dat zaterdagen als gisteren niet goed zijn voor onze sport. Het ging namelijk niet alleen moeizaam in Noord Holland. Vrijwel overal in den lande zijn op veel hokken nog teveel (jonge) duiven onderweg en dat is niet bepaald motiverend voor duif en duivenliefhebber.

Hopelijk zijn wij als duivenmelkers een beetje loyaal en verzorgen we de aanvliegers goed. Nog beter zou zijn als alle liefhebbers de aanvliegers zouden melden bij de eigenaar en dat deze eigenaar ze vervolgens ook nog zou ophalen (of laat thuisbrengen). Zelf mag ik hierover nog niet eens klagen want ik ging  inmiddels al 19 keer op pad om een jonge duif terug te halen. Als ik de oude duiven meetel staat de teller inmiddels al op 22!

Terug naar de vluchten van gisteren want ook slecht verlopende vluchten kennen winnaars.

Een ruim uur voordat de oude duiven hun thuisbases bereikten arriveerden de jonge duiven die om 11:45 uur gelost werden in Asse Zellik. Ook de jonge duiven troffen een bewolkte hemel maar de concoursduur viel in verhouding tot de concoursduur bij de oude duiven wel mee. Wel opvallend waren de gaten in aankomsttijden op sommige goede hokken. De snelste van de afdelingslossing (de eerste van dit jaar voor de junioren) viel in Mijdrecht bij Darek Jachowski. Darek klokte zelfs de snelste 2 duiven van de lossing want zijn tweede duif maakte een snelheid van 1439 mpm. Een mooi succes voor deze sympathieke Poolse sportvriend!

De winnaars per rayon.

Rayon A: Rens van der Zijde, Anna Paulowna – 1379 mpm

Rayon B: Simon Durge, Heemskerk – 1379 mpm

Rayon C:Martijn & Marit Kramer, Wormer – 1421 mpm

Rayon D: Jelger Klinkenberg, Schermerhorn – 1388 mpm

Rayon E: Combinatie Kelder & Nauta, Landsmeer – 1425 mpm

Rayon F: Darek Jachowski, Mijdrecht – 1441 mpm

 

Zoals al geschreven hadden de oude duiven het moeilijk. De snelheid van de eerste duiven viel al wat tegen gezien de windrichting maar vooral het verval in snelheid en de ongekend lange concoursduur spraken boekdelen. De vroegste viel wederom bij de combinatie Geutskens in Purmerend. André is een echte topspeler die vrijwel ieder jaar goed is voor één of meerdere afdelingsoverwinningen. Ditmaal was het zijn vijfde getekende die hem de victorie bracht. Dat het ook bij toppers gisteren niet makkelijk ging bewijst het feit dat er op de hokken van de winnaar maar liefst 53 minuten (?!) moest worden gewacht op de tweede duif. Bizar eigenlijk!

Wederom de winnaars per rayon.

Rayon A: Rob Schouten, Warmenhuizen – 1309 mpm

Rayon B: Remco Martens, IJmuiden – 1308 mpm

Rayon C: Macey Kruithof, Wormer – 1267 mpm

Rayon D: Jan Hooijman, Enkhuizen – 1261 mpm

Rayon E: Combinatie Geutskens, Purmerend – 1318 mpm

Rayon F: Jaap Könst, Aalsmeer – 1317 mpm

 

Deze week valt er iets minder te melden van het front van de mannen met de lange adem. In sector en nationaal verband was de uitslag minder dominant dan de afgelopen weken al spraken de heren Lagerberg, Ruiter en van der Peppel een aardig woordje mee op de vlotte sectorvlucht vanuit Agen (respectievelijk 8^e , 9^e en 10^e). Op de pittige ZLU vlucht vanuit Marseille bewees Kees Droog maar weer eens dat zijn duiven ook dit seizoen in prima conditie steken door de 10^e plaats voor zich op te eisen.

 

OP EIGEN HOK

Hierover is feitelijk al genoeg gezegd! De enige toevoeging aan bovenstaande is nog dat de resterende twee vluchten van het oude duivenprogramma dagfondvluchten zijn. Niet mijn sterkste vluchten dit jaar hetgeen betekent dat ik mij nog wel even moet beraden welke duiven hierop te spelen. Het Weer en de pennenstand zullen een belangrijke rol spelen bij de afwegingen. Op de pennenstand hoef ik eigenlijk nooit te letten maar gek genoeg ruien de duiven dit jaar sneller dan voorafgaande jaren  …. Afwachten maar weer ….

Tot volgende week!

Michel Beekman