Duivensport anno 1976
Zondag 5 juni 2016. Het zomert de laatste dagen in Nederland. Fijn voor mens en dier, echter hierbij moet wel worden opgemerkt dat wij in het Westen pas sinds gisteren van het echte mooie Weer genieten. De laaghangende bewolking was namelijk erg hardnekkig op dagen dat elders al volop de zon scheen. Bijkomend voordeel was wel dat we verstoken zijn gebleven van de zware onweersbuien die met name het Zuidoosten van ons land teisterden.
Slechts afgelopen maandag brak de hel los en juist op dit tijdstip zat ik op Schiphol te wachten op mijn reeds vertraagde vlucht naar Geneve. Door het zware onweer kon de inkomende vlucht niet afgehandeld worden omdat het te gevaarlijk was op het platform. Al met al betekende dit een vertraging van bijna 1 uur en 40 minuten en arriveerde ik ruim naar middernacht op de plaats van bestemming (Lausanne).
Ook onze duiven moesten en moeten dit weekeinde meer wachten dan hen en hun eigenaren lief is. De weergoden hebben het helemaal voorzien op het midden van Frankrijk en dat was juist de plaats waar zo ongeveer heel Nederland met de duiven stond. Rivieren traden er buiten hun oevers door overvloedige regenval. Op de geplande losdagen (zaterdag en zondag) was het echter zware laaghangende bewolking die het de beslissers zeer moeilijk maakte.
Bij ons in de afdeling werd op het voorspelde slechte Weer geanticipeerd door de vlucht een dag later in te korven. Een goede beslissing als je het mij vraagt. Duiven drie dagen in de mand te laten zitten de week voor een Dagfond vlucht is alles behalve ideaal. Het inkorven op vrijdag voor een twee nachten mand Midfond vlucht voelde wel een beetje raar aan. Het betekende zomaar het vooruitzicht van een geheel vrije zaterdag en dat midden in het seizoen.
Jammer genoeg kon er zondag ook niet gelost worden ten Noorden van Parijs. Dit betekende dat er ondanks de goede intenties toch weer gereden moest worden met de duiven. Verre van ideaal als je het mij vraagt. Ook werd men zoals gebruikelijk weer een beetje bedrogen door de meteorologen want anders begrijp ik niet waarom afdeling Zuid Holland terugreed naar onze losplaats (Pont St. Maxence). Bij een betere voorspellingen hadden Zuid- en Noord Holland beter zaterdagavond verder terug kunnen rijden.
Persoonlijk zou ik dit gedaan hebben (en dit schreef ik al op de Sociale Media op zaterdagavond). Naar Noord Frankrijk. Dit maakte de kansen om te lossen groter en de te rijden afstanden bij het te laat komen van de opklaringen korter.
Nu staat men op het moment dat ik dit schrijf met de duiven in Menen. Via de tamtam heb ik vernomen dat er een lossing omstreeks 12:00 – 13:00 uur gepland is. Ja u leest het goed, via de traditionele contacten, d.w.z. de telefoon en de berichten tussen melkers onderling. Duivensport anno 1976, het jaar waarin ik mij voor het eerst bewust werd van hetgeen Duivensport betekende. Qua communicatie dus terug naar het Stenen Tijdperk en dat is anno 2016 (40 jaar later) natuurlijk een lachertje.
De site van onze afdeling functioneert namelijk nog altijd niet goed! De inspanningen van goedwillende bestuurders ten spijt is de site op de vluchtdag bij het minste of geringste overbelast. Gek genoeg was dit niet zo. Als relatief onwetende buitenstaander zou je dus denken dat er dit seizoen van provider / platform gewisseld is. Of dit zo is weet ik niet en dat maakt ook niet zoveel uit. De liefhebbers hebben gewoon recht op goede informatie over het wel en wee van hun duiven op de lossingsdag(en).
De oplossing is in dit geval even simpel als voor de hand liggend. Gebruik een andere site die wel geschikt is voor het piekverkeer op de vluchtdag(en). Facebook zou een oplossing zijn (gewoon een afdelingspagina maken en de berichten uploaden al dan niet vergezeld van een filmpje van de lossing), gratis en altijd toegankelijk bovendien. Een andere mogelijkheid zou het zijn om de site te verplaatsen naar het platform waarop de site/het blog van onze ex-losser Jos Nijman draait. Dit blog is altijd bereikbaar, ook tijdens piekmomenten qua bezoek!
Gelukkig was Jos zo vriendelijk om de informatie van de afdeling over te nemen want anders zouden we helemaal verstoken zijn gebleven van welke vorm van informatie dan ook.
Overigens meende het bestuur te moeten reageren op het schrijven dat ook geplaatst was op de site van de Fondclub. Toen de site nog wel bereikbaar was las ik deze reactie met enige verbazing. Niet over de inhoud maar gewoonweg omdat men de moeite nam om te reageren ….. Persoonlijk had ik dit niet gedaan …..
Tot zover dit weekstuk zonder vlucht informatie. Het is wel een beetje als een slagroomtaart zonder slagroom maar het is niet anders. Komende avond ben ik namelijk weer op Schiphol en wederom is de bestemming Lausanne. Het schrijven van een weekstuk na de vlucht gaat dan ook niet meer lukken. Volgende week hoort/leest u hoe de vlucht vanuit Menen is afgelopen. Zoals bekend heb ik het niet zo op Westelijke losplaatsen.
OP EIGEN HOK
Hierover valt weinig te melden. De afgelopen week was de verzorging wederom grotendeels in handen van mijn vervangers. Het duo is inmiddels aardig geroutineerd geraakt! Gelukkig maar want reizen lijkt toch met enige regelmaat onderdeel te blijven uitmaken van mijn werk. Leuk en leerzaam zoals ik altijd zeg maar wel vermoeiend.
Vooral als je duiven houdt. De afwezigheid vergt altijd een voorbereiding in de vorm van het maken van een voerinstructie en het mengen/klaarzetten van het voer voor de diverse groepen duiven. Daags voor vertrek ben ik hier altijd wel een paar uurtjes zoek. Zo ook deze week want bij voorkeur heb ik de hokken ook goed schoon voordat ik ze overdraag aan mijn vervangers.
De afgelopen weken was het er een beetje bij in geschoten maar gisteren heb ik letterlijk alle hokken op mijn erf gekuist. Alle vloeren, alle broedhokken, alle schabbetjes, alle laadjes in de loketkasten, alle volières en last but not least onder alle roosters. Begonnen werd om 8:30 uur en de schraper kon om 15:15 uur weg worden gelegd. Zoals eerder gememoreerd, vermoeiend! Het geeft wel een lekker gevoel als alle hokken weer schoon zijn. Jammer genoeg duurt dit letterlijk maar een paar uurtjes.
Nu is het wachten op de duiven, hopelijk met niet teveel laatkomers want anders moet senior de duivinnen tussen de doffers uitvissen. Komend jaar zal ik de doffers van een ander kleurtje knijpringen voorzien om een dergelijke situatie in de toekomst makkelijker op te lossen ….. Afwachten maar weer.
Tot volgende week!
Michel Beekman