Duivensport op afstand

 

Duivensport op afstand

Zaterdag 20 juni 2015. Morgen begint de zomer volgens de astrologische kalender. De weergoden lijken echter voor Nederland en directe omgeving zich een maand of wat te vergissen. De dag en nachttemperaturen lijken meer op die van april of oktober dan die van juli. We zitten al weken in een Westnoordwestelijke luchtstroming waar we maar niet uit lijken te komen. Het zorgt voor relatief koude lucht met als enig voordeel dat de regenbuien zich ook niet erg ontwikkelen.

Hoe anders was het deze week een kleine 1000 kilometer richting het Oostzuidoosten. Voor mijn werk bracht ik wederom een bezoek aan de mooie stad Wenen en daar was het wel zomer! Temperaturen rond de 25 graden. Slapen met de ramen wagenwijd open en na de lange conferentiedagen flaneren door de stad in enkel een overhemdje.

Het zachte weer zit dus niet ver weg. De wind moet alleen even om maar eerlijk gezegd ziet dit er niet naar uitgezien de lange termijn berichtgeving op Meteo France.

Door het verblijf in Wenen was het een weekje duivensport op afstand. Na een uitgebreide voorbereiding en een instructie van 8 kantjes dienden mijn vriendinnetje  (‘s ochtends) en senior (‘s avonds) zorg te dragen voor de verzorging. In het hoogseizoen is dat echter geen sinecure. Alle hokken zitten bomvol en de wedstrijdploeg vereist de nodige aandacht. Gelukkig wordt de dame des huizes steeds handiger in de duivenzaken en mijn is senior geen vreemde in Jeruzalem qua duivensport want hij hield zelf 40 jaar duiven (op intensieve wijze). Het blijft echter een vreemde gewaarwording om op duiven in te manden die je de hele week niet zelf hebt zien vliegen.

Koetsjes in Wenen

Ook van een afstand keek ik naar de duivensport op de lange toeren. Er was weer het nodige gekrakeel. Bekend gekrakeel namelijk rond de lossingen. De Belgen smeten de duiven in PAU in mijn ogen gewoonweg om 7:15 uur buiten ondanks een vrijwel 100% betrokken hemel. De ZLU die voor zover mij bekend geen enkele invloed heeft op welk lostijdstip dan ook werd echter door haar fans direct op het schild gehesen. Immers ‘de watjes’ van de NPO losten niet  in de ochtend zoals gepland maar uiteindelijk in de middag op de lossingsplaatsen Bordeaux, Cahors en Aurillac.

Hoe anders bleek de praktijk. De vlucht vanuit Pau werd een draak van een vlucht om het nog enigszins mild te verwoorden. In België kwam op de dag van lossing 1 duif door. In Nederland was voor 8:30 uur nog geen enkele duif gearriveerd. De winnende duif uit België doet het gezien de snelheid t.o.v. de andere uitstekend maar je kunt je afvragen wat de waarde van een dergelijke vlucht is. Duivenvluchten moeten in mijn ogen snelheidswedstrijden zijn en geen survivaltochten.

Overigens werd de winnende Nederlandse duif geklokt in Portugaal bij Johan Hamstra en Eric Aldus. Leuk voor de fanatieke melker en schrijver Johan.

De duiven van de NPO vluchten hadden het overigens ook niet makkelijk maar hier maakten de eerste duiven tenminste nog fatsoenlijke snelheden. De puriteinen onder de overnachtspelers mopperden echter omdat de geplande ochtendlossing al op dag één werd omgedoopt tot een middaglossing. Naar mijn mening moet je echter
anticiperen met lossingen. Daar waar nodig en niet al te rigide vasthouden aan in de winter genomen beslissingen. Het weer is namelijk ’s winters niet te voorspellen.

In Noord Holland vlogen we naast de bovenstaande vluchten de laatste Vitessevlucht vanuit Quievrain en de derde dagfondvlucht vanuit Vierzon. Voor deze laatste vlucht werd een deel van de duiven vervoerd door De Kuststrook (33 boxen). Persoonlijk ben ik hier niet kapot van. In de wagens van Kuststrook heerst een ander klimaat en ik weet ook niet welk voer de duiven in deze wagen krijgen. Is dit identiek aan het onze of voert men daar nog de ouderwetse mix. Daarnaast ben ik benieuwd hoe er omgegaan is met de boxen die in de wagen van De Kuststrook stonden tijdens de lossing want de duiven van de Kuststrook werden een half uur eerder gelost!! De vraag is  om er twee keer uit dezelfde wagen gelost is of dat men de manden eruit gehaald heeft? Ik denk persoonlijke het eerste.  Oneerlijk spel als je het mij vraagt. Dit is waarschijnlijk het enige dat ik komende woensdag vraag op de afdelingsvergadering? Ook zou ik graag willen weten welke verenigingen er in deze wagen hebben gezeten?

Ook vraag ik wellicht op grond van welk vergaderbesluit met is gekomen tot de samenwerking met Kuststrook. Het al dan niet gezamenlijke vervoer met Kuststrook zorgt naar mijn mening (en die van velen) voor veel te lange dagfondvluchten. Deze week viel het qua afstand nog mee maar de volgende weken niet. We krijgen nog Chateauroux, La Souterraine en Argenton. Dit zijn voor mij vluchten met afstanden van respectievelijk 657 km, 713 km en 675 km, voor de achterhand betekent dit 732 km, 788 km en 750 km. Veel maar dan ook veel te lang als je het mij vraagt.

De deelname die al wekelijks dramatisch daalt zal niets meer voorstellen want wat heeft de gewone liefhebber te zoeken op deze vluchten waarop hij/zij vooral fungeert als kanonnenvoer voor enkele specialisten.

De programmavluchten van het weekeinde. Ook het verloop van de programmavluchten was opmerkelijk en eigenlijk een beetje tegenstrijdig aan de logica als je het mij vraagt. Quievrain werd in mijn ogen 2 uur te vroeg gelost. De vluchtlijn zat nog vol met zware bewolking toen de duiven in vrijheid gesteld werden. De duiven lagen dan ook ver uit elkaar, vooral de vroege duiven lagen behoorlijk los ten opzichte van het peloton. De duiven hadden het duidelijk moeilijk gehad met de omstandigheden want bij thuiskomst waren ze schril en vielen ze in de regel slecht. Ook hadden ze niet bepaald hun beste pak meer aan. Volgens de buienradar was het droog maar toch leek het erop dat ze her en der wat water hadden gekregen.

De snelste duiven vielen bovendien ondanks de (zwakke) Noordnoordwesten wind aan de kust. De snelste van de lossing zat wederom bij Joop Jansen uit Haarlem. Voor de 3e keer dit seizoen als ik het mij goed herinner. Zijn winnende ‘606’ wist als enige duif in Noord Holland de kaap van de 1300 mpm per minuut te slechten. Knappe prestaties die niet altijd de waardering krijgen die ze verdienen.

De winnaars per rayon:

Rayon A:  Ton Bos, Waarland – 1280 mpm

Rayon B: Joop Jansen, Haarlem – 1302 mpm

Rayon C: Marcel Kroon, Assendelft – 1297 mpm

Rayon D: Gerard Veken Jr, Hoorn – 1271 mpm

Rayon E: Jan  en Piet Schutte, Amsterdam – 1280 mpm

Rayon F: Beekman & Tilmans, Aalsmeer – 1294 mpm

 

Hoe anders was het op de NPO-vlucht vanuit Vierzon. Na een lossing om 7:45 uur troffen de duiven kennelijk een prima vluchtlijn want na een kleine kopgroep stormde het peloton ondanks de wind uit richtingen tussen Noord en West naar huis. Sommige hokken klokten ze beter achter elkaar dan op de Vitessevlucht in de ochtenduren.

De winst in de afdeling was voor Marit en Martijn Kramer uit Wormer. Martijn vloog met vader Fred al velen jaren top op de dagfond op de hokken achter het ouderlijk huis maar doet dit nu ook al weer enige tijd met zijn vrouw Marit op de eigen hokken. De inspanningen worden deze week beloond in de vorm van een NPO-overwinning, de eerste op eigen benen als ik mij niet vergis.

De dagfondspecialisten in de Zaan pakten ze toch goed want Jan en Joke Kaman uit Wormerveer klokten de tweede snelste met daarbij ook de vierde. De derde plaats was deze week voor Dave van Zon, die zijn jonge kolonie weer uitstekend laat marcheren.

De winnaars per rayon:

Rayon A: Lex Udo & Steef Duijn, Heiloo – 1211 mpm

Rayon B: Ron Kuilman, Velsen-Noord – 1222 mpm

Rayon C: Marit en Martijn Kramer, Wormer – 1243 mpm

Rayon D: Familie Vijselaar, Lutjebroek – 1190 mpm

Rayon E: Jan en Piet Schutte, Amsterdam – 1217 mpm

Rayon F: Dave van Zon, Amsterdam – 1229 mpm

De uitslag van de overnachtfondvlucht Cahors is op het moment dat ik dit aan het papier toevertrouw nog niet compleet te zien op de voorlopige uitslagen van de compuclub. Daarom maar op basis van de meldlijst van de fondclub.

De vroegste was overigens voor de tweede achtereenvolgende week voor Dirk Pals uit Bovenkerk. Dirk lijkt zich de laatste jaren te ontpoppen als een specialist op vluchten met donker weer en regen want ook ditmaal hadden de duiven van de lange adem te kampen met veel verticaal dalend vocht op hun weg naar  huis.

Rayon A: Comb. Blokker, Den Helder – 936 mpm

Rayon B: Karel Sneekes, Santpoort-Noord – 884 mpm

Rayon C: Ben van de Peppel, Wormer – 914 mpm

Rayon D: Fre de Boer, Bovenkarspel – 839 mpm

Rayon E: R. Leeuwens, Amsterdam – 901 mpm

Rayon F: Dirk Pals, Bovenkerk – 1040 mpm

De snelste duif van Pau in Noord Holland viel tenslotte op voor mij persoonlijk bekend terrein, namelijk op mijn oude hokken bij Dirk Veldhuis in Diemen. Dirk specialiseert zich al jaren op de ZLU vluchten en boekt hierop ook al jaren aansprekende resultaten. Niet altijd zichtbaar voor het grote publiek, echter ditmaal wel want nationaal is het goed voor de 5e plaats dus een zichtbaar op pag. 862!

OP EIGEN HOK

Was het dus afwachten hoe de verzorging door de stand-ins zou uitpakken. Ook was het de vraag wat de invloed zou zijn van het gestreste inmanden op donderdagavond. Ik arriveerde namelijk pas om 19:50 uur op Schiphol en was om 20:30 uur thuis. Het vliegtuig had namelijk een half uur vertraging zoals je altijd zult zien als je haast hebt.

Uiteindelijk heb ik nog even snel de duiven in de handen kunnen nemen. Vervolgens snel naar de vereniging. Inmanden en wederom snel naar het laadpunt waar ik om 21:20 uur mijn (en die van mijn clubgenoten) de container in schoof. What a week!

Contract verlenging

Op zaterdagmiddag bleek dat de verzorgers het meer dan uitstekend gedaan hadden. Het werd een van mijn beste duivenweekeinden ooit!

Op Quievrain was het nog nerveus wachten, af en toe zelfs schuilend voor de regenflarden. Om 12:05 vielen er twee duiven, kort daarna gevolgd door nog twee die elkaar even op hielden. Door het slechte weer had ik geen enkel idee of het vroeg of laat zou zijn.

Gedurende het wachten op de duiven die aardig uit elkaar geslagen waren sijpelden wat andere tijden binnen. Duidelijk later. Bij het melden bleken het de vroegste duiven in de club waardoor ik voor het eerst in 10 seizoenen het Vitesse kampioenschap wist binnen te hengelen. De laatste 9 jaar was mijn vriend en concurrent Cor Buis namelijk altijd de sterkte op dit onderdeel.

In groter verband leek het een tweede plaats te worden. Via de tam tam had ik vernomen dat Peter Bosse uit Uithoorn “op 3” zou zitten. Een onhaalbare tijd. Echter zaterdagavond laat (doordat de site van de Compuclub leek vast te zitten) bleek toch ook dat de winst in rayonverband was weggelegd voor mijn duiven. Peter Bosse zat namelijk niet “op 3” maar pakte drie vroege duiven, “op 4”. Hierdoor was er sprake van de eerste dubbelslag sinds 2013 waarin dit driemaal gebeurde. Het werd overigens helemaal wel een prettige uitslag in rayonverband met een 1e, 2e, 9e, 11e, 17e, etc. Slechts het prijspercentage viel tegen met 20 prijzen van de 48.

Uiteindelijk lijken de drie rayonoverwinningen op de Vitessevluchten te resulteren in het 2e kampioenschap in ons sterke rayon achter de ongenaakbare Arend Bolding. Arend behaalt namelijk niet alleen de titel in ons rayon maar ook die in de afdeling en dat is de derde in vier jaar! Ongekend vakmanschap!

Op Vierzon was het wachten dus al iets minder nerveus al gebied de eerlijkheid mij te zeggen dat ik op dagfondvluchten altijd wat onzeker ben over het resultaat ondanks de prima prestaties van de laatste twee jaar.

Ditmaal was het de vraag hoe laat we moesten klokken. Op basis van de tijden van Bas Verkerk in Zuid Holland diende dit omstreeks 15:40 uur te zijn. Echter door het opsteken van de wind zou het wellicht iets later worden, de vraag was alleen hoeveel later.

Uiteindelijk viel de eerste duif op mijn hok om 15:56, het was de 13-702, Gini mijn eerste getekende. Voor mijn gevoel iets te laat om knettervroeg te zitten ondanks dat ze al eens eerder een 2e NPO vloog. Dit gevoel werd bevestigd toen de volgende duiven vlot naar binnen rolden, op 15:58, 15:59, 16:00 , 16:02, 16:06, 16:11, 16:13, 16:13 en 16:14.. Het leek wel een Vitessevlucht want ik had er “slechts” 18 mee.

Bij het melden bleek dat mijn vervangers ook op Vierzon uitstekend werk hadden geleverd. In de club de eerste tot en met de vijfde plaats tegen 124 duiven en in het rayon 6e, 10e, 13e, 18e, 35e, 43e, etc. tegen 973 duiven. In de afdeling 30e, 45e, 55e, 62e, 95e, etc. tegen 5258 duiven. In alle spelverbanden bovendien 13 prijzen van de 18.

Kortom ik geloof dat ik mijn verzorgers maar een contractverlenging ga aanbieden …..

Tot volgende week!

Michel Beekman