Een mijlpaal
Dinsdag 23 juli 2013. Nederland (en vrijwel de rest van Westelijk Europa) kreunt onder de hoge temperaturen. Het is zomer, hoog zomer en dat zullen we weten ook. Op dit moment, om 19:30 uur wijst de thermometer nog altijd 29 graden Celsius aan. In de schaduw wel te verstaan. De duivinnen hebben zojuist kun dagelijkse vrijheid gekregen maar de training zal wel niet veel naam hebben. De lucht is te warm en te droog. Zeker voor de duiven die afgelopen zaterdag de dagfondvlucht vanuit Bourges op hun bordje kregen. Een aantal van hen heeft de inspanning nog niet helemaal verteerd. Niet zo vreemd want iets meer dan 600 kilometer vliegen met de wind op de kop, met volop zon en temperaturen van rond de 25 graden Celsius is bepaald geen kinderspel. Voor de eerste duif in de afdeling was het dan ook 9 uur en ruim 11 minuten vliegen.
Nu wil het toeval dat deze duif bij mij op het hok viel. Een ongekende sensatie vooral vanwege het feit dat ik nog net niet verrast werd. Op ‘live duiven’ had ik namelijk gezien dat de snelste ‘live-duiven liefhebber’ van Zuid Holland (Antoon van der Burg) 1075 mpm vloog. Via Compustam rekende ik uit dat dit voor onze duiven een aankomsttijd van 16:49 uur zou betekenen. Rustend lezend in het nieuwste boek van Mart Smeets dat ik ’s middag gekregen had wachtte ik op hetgeen ging komen.
Omstreeks 16:40 besloot ik toch maar eens serieuzer te gaan ‘letten’. Groot was mijn verbazing toen vrijwel direct een duif op het hok landde. Ik zag het gelijk mijn tweede getekende van Bourges. Ook de duiven van Nijvel waren namelijk onderweg en ik verwachtte dat ze door elkaar zouden arriveren.
De duivin die de laatste weken prima presteert wipte het hok in en een blik op het systeem leerde dat ze ‘gewoon’ geklokt was. Toch wel een beetje een opluchting na het missen van de eerste duif vorige week. Gezien het tijdstip leek het mij aardig op tijd. Echter toen binnen een minuut mijn tweede duif arriveerde twijfelde ik direct. Het was heel goed of matig want twee duiven binnen een minuut op een dagfondvlucht met kopwind is geen alledaagse gebeurtenis. Toen de minuten wegtikten en bij het melden er nog geen andere duiven gemeld waren bekroop mij het gevoel dat het wel eens goed zou kunnen zijn voor een Teletekst notering. Misschien zelfs twee.
Op 16:52 uur arriveerde duivin nummer drie, de bovenste van de lijst. Haar had ik bovenaan gezet ondanks het feit dat ze op donderdag om 20:45 uur nog rondjes vloog rond het hok. Een twaalftal duivinnen was bij het naar binnen roepen juist op het verkeerde moment geschrokken. De meeste dames waren al binnen maar voor het dozijn dames dat opnieuw het luchtruim koos leek het dak in brand te staan. Ze schrokken om 19:45 uur , dus ruim een uur later landde de laatste duivin die nog ingemand diende te worden. Twee uur training voor de inkorving is verre van ideaal als je het mij vraagt. Kennelijk maakte het mijn eerst getekende niets uit van ze klasseerde zich als 9e in de afdeling…. Wie het weet mag het zeggen.
De tijd verstreek en ik hoorde van een sportvriend uit onze zuster vereniging dat Johan van Ackooy vroeg gedraaid had; op 16:46 uur. Na een telefoontje van medeverslaggever (van het Spoor) Jannus Kat, werd mij duidelijk dat ik wel eens de eerste kon spelen …. Een prettige spanning maakte zich van mij meester …. Zou ik een mijlpaal in mijn toch wel al lange duivensportloopbaan bereiken. Nooit eerder vloog ik een eerste NPO! Tweemaal was ik tweede …
De tijd verstreek en bij het uitslaan wist niemand vroegere duiven. Zelf vreesde ik nog een verrassing uit de hoek van PV De Postiljon. Daar speelt immers een behoorlijke groep grootheden al jaren keihard op de dagfond ….
Een eerste blik op de voorlopige uitslagen, een uurtje later, leerde dat het gevaar niet uit die hoek kwam. Weliswaar klokten Karel Engert en Dave van Zon vroege duiven maar met een iets lagere metersnelheden dan mijn eerste twee aankomende dames….. Tegen 22:00 uur werd het mij duidelijk dat ik een mijlpaal in mijn carrière bereikt had; 1e en 2e NPO! Niet verwacht en toch gekomen en dan nog wel op een zware vlucht.
Voor ons kleine clubje was het toch een bijzonder goede zaterdag want kameraad Cor Buis Jr klokte voor de tweede keer in evenveel weken de snelste jonge duif van Rayon F. Een ander voordeel was dat de jonge garde redelijk vlot af kwam. Voor het eerst sinds weken lijken de verliezen binnen de perken te blijven. De winnaars per rayon:
Bourges oude duiven:
Rayon A: Ton Bos, Waarland
Rayon B: Ron van Rijn, Uitgeest
Rayon C: Piet Valk, Assendelft
Rayon D: Chris Weber, Hoogwoud
Rayon E: Martin Vinkenborg, Volendam
Rayon F: Comb. Beekman & Tilmans, Aalsmeer
Nijvel jonge duiven:
Rayon A: Arie Hageman, Limmen
Rayon B: Combinatie Paap en Paap, Zandvoort
Rayon C: Arie Dijkers, Zaandam
Rayon D: Aad Glim, Medemblik
Rayon E: Gerard Timmer, Purmerend
Rayon F: Cor Buis jr, Aalsmeer
Op eigen hok.
Hierover is al genoeg geschreven in bovenstaand deel van het weekstuk. Ik zal u er dan ook niet verder mee vermoeien. Behoudens het feit dat de jongen iets beter naar huis kwamen maar dat de tijd nog veel te wensen over laat.
Komende zaterdag Breteuil en Quievrain. Hopelijk werken de weergoden mee. Afwachten maar weer.
Tot volgende week,
Michel Beekman