Een week zonder vlucht
Zondag 26 juli 2015. Vandaag is het de verjaardag van mijn dochter. Floor wordt alweer 11 jaar. De tijd vliegt en dat merk je vooral aan het groeien van de kinderen maar ook aan het grijzer worden van de haren.
Duivenmelkers merken het ook aan de voortgang van het seizoen. Komende week staat in veel afdelingen alweer de laatste oude duivenvlucht op het programma. Een aantal afdelingen is zelfs al uitgevlogen, hetzelfde geldt na vandaag voor de deelnemers aan de middaglossing. Zij vliegen hun laatste vlucht vanuit Tarbes/Cahors. Kortom het seizoen is weer voorbij gevlogen. Door het stijgen der jaren lijkt het erop dat de seizoenen steeds sneller verstrijken.
Dit alles ondanks de talrijke incidenten in een vliegseizoen. Dit weekeinde was er weer een incident dat de gemoederen bezig hield. Het voorspelde slechte weer op zaterdag bracht menig afdelingsbestuur weer in het nauw. Het ging ditmaal vooral om de inkorfdag voor de jonge duiven. Vrijdag inkorven met vrijwel aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid dat er uitgesteld moest worden naar zondag of zaterdagavond inmanden voor zondag. De voor- en tegenstanders van beide mogelijkheden buitelden weer over elkaar heen.
Voorstanders van de vrijdaginkorving gebruikten de traditionele argumenten dat het slechts voorspellingen betrof en dat de jonge duiven de mogelijkheid kregen om te leren drinken op een vlucht van geringe afstand (in ieder geval bij ons in de afdeling). Voorstander van zaterdaginkorving wezen op het feit dat het enkele jaren geleden ook prima verliep en dat er geen risico genomen moet worden met de junioren omdat die het toch al zo moeilijk hebben. Ook wezen ze op het feit dat de op voorhand vrije zaterdag ook wel eens wat waard is. Zelf vind ik overigens dat voor beide zaken wat te zeggen is …..
Bij ons in de afdeling werd gekozen om de vrijdag te handhaven als inkorfdag. Helaas was de communicatie hierover weer eens gebrekkig. De informatie over het finale besluit kwam pas op vrijdagmiddag beschikbaar en dan nog wel voor diegenen die de mail op tijd lazen. Veel te laat natuurlijk. Zonder dat ik de bestuurders die veel vrije tijd in onze sport stoppen echt wil afbranden vraag ik mij oprecht af wanneer bestuurders dit ooit leren. Ik weet niet wanneer bestuurders besluiten hun duiven in te korven of niet maar ik neem dit besluit niet op de inkorfdag zelf ook bepaalt de inkorfdag wel een beetje mijn voerwijze (en bij anderen nog meer) dus is het wel handig om bij een verplaatste vrijdaginkorving dit toch op zijn minst op donderdagavond te weten …
Gelukkig kon op zaterdagmorgen al vroeg besloten worden dat de lossing verdaagd werd hetgeen het lot was voor vrijwel heel Nederland (behalve de afdelingen Friesland en Noordoost Nederland die in het Oosten van het Nederland nog wel ’s morgens konden lossen).
Een en ander betekent dat gezien de plichtplegingen deze dag ik u de uitslagen/winnaars van de vluchten nog schuldig moet blijven. Deze volgen volgende week.
OP EIGEN HOK
Voor mij persoonlijk betekende het een weekeinde zonder vlucht omdat ik mijn ploegje oude duivinnen voor Argenton niet nodeloos 2 nachten mand wilde voorschotelen en ik deze week definitief besloot mijn jonge duiven slechts te spelen op de navlucht. Gezien het debacle met mijn 2e ronde jonge duiven wil ik mijn 1e ronde voor zover mogelijk behouden. Forceren door in te stappen op 155 kilometer is dan niet verstandig dus beperk ik mij de komende weken tot tweemaal in de week opleren. De gedachte is dat ze dan super ervaren beginnen aan de navluchten en de hoop is dat dit de verliezen beperkt …. Zoals altijd geldt hier ook weer het is afwachten.
Het slechte weer op zaterdag verstoorde ook het plan om mijn oude duivinnen zelf te lappen. Zelfs het trainen bij huis kwam er niet van omdat het weer pas tegen 20:00 uur opklaarde. Kortom maar even goed nagedacht wat nu. De uitkomst is dat mijn doffers vliegen op het moment dat ik dit aan het papier toevertrouw. Hierna zal ik snel de oude duivinnen pakken om ze weg te brengen voor een lapvluchtje van zo’n 25 kilometer. Wellicht past alles dusdanig goed dat ik ook nog ergens duiven kan zien vallen.
Na thuiskomst blijven de dames tot morgenvroeg bij de mannen. Hierna volgt ’s middags een bad en de week is begonnen. Bijkomend voordeel van de late start van de week is dat ik niet te vroeg begin met opvoeren. Mijn handen zijn altijd “wat te groot” waardoor het mij altijd moeite kost om ze op woensdagavond en donderdagavond nog voldoende te laten eten.
Voor het overige valt er weinig te melden en aangezien er nog een druk programma volgt deze dag laat ik het hier maar even bij.
Tot volgende week!
Michel Beekman