Henny La Grouw Dagfond kampioen Afdeling Noord Holland 2012
De sneeuw dwarrelde vorige week al gestaag naar beneden toen ik van mijn woonplaats Aalsmeer wederom richting Amsterdam West reed voor het maken van een rapportage over een van de afdelingskampioenen. Na de Vitesse kampioen van de afdeling woont ook de sterkste speler op de dagfond van het afgelopen jaar in het voormalige stadsdeel ‘de Baarsjes’. In dit gebied van 1,64 vierkante kilometer woont een groot aantal topspelers die al jaren de titels in rayon en afdeling onder elkaar lijken te verdelen. Ik spreek dan over mannen met nationale allure zoals Arend Bolding, Willem Klaverstijn, Dave van Zon en natuurlijk de bekendste van allemaal Henny La Grouw. Naar deze laatste topper was ik onderweg want het was Henny La Grouw die Dagfond titel dit jaar voor zich opeiste.
Het was wel al een tijd geleden dat ik fysiek het hok bezocht. Vaak spraken we af bij de voerhandel, eenmaal op de kweekhokken bij vader, voor intimi Manie genaamd, in Putten en soms door de telefoon. Het viel me direct weer op hoe beperkt de ruimte op dit hok is. Vrijwel iedere centimeter van de dakkamer en het plat worden gebruikt. Het valt bijna niet te geloven dat op deze accommodatie zulke successen behaald werden en zullen worden!
Henny La Grouw is voor een verslaggever een lastige klant. Niet dat hij vervelend is, verre van zelfs. Niet dat hij niets te melden heeft, verre van zelfs, want Henny heeft altijd wel een interessante kijk op de zaken in en rond de duivensport. Het lastige is gewoon dat La Grouw eigenlijk te veel en te vaak wint. Niet uit afgunst maar het schrijven van een interessant verhaal is lastig na zoveel generaal kampioenschappen en overwinningen op NPO vluchten. Gelukkig was 2012 voor de crack uit de Van Speijckstraat niet een jaar als alle anderen. Voor het eerst sinds mensenheugenis veranderde La Grouw namelijk het geweer van schouder. Hij speelde niet meer voor de generale kampioenschappen maar wilde pieken en uitblinken op de dagfondvluchten.
Het binnenhalen van de titel en de winst op een dagfondvlucht (in afdeling Zuid) suggereren dat alles ogenschijnlijk volgens plan verlopen is, echter tijdens het optekenen van het interview bleek dit geenszins het geval te zijn. Hierover later meer, eerst de resultaten per vlucht die ervoor zorgden dat de rest van de Noord Hollandse Dagfondspelers in het zand beten. Hierbij dient te worden opgemerkt dat voor het eerst de bovenste 25 (oude) duiven telden voor de punten. Dit betekende dat er maximaal 2,5 vroege duif gedraaid moest worden plus een van de bovenste drie getekenden. De punten werden behaald in de vlieggebieden Noord en Zuid.
Chateaudun 12/5 8178 duiven: 86 mee 31 prijzen: 41e (16e get.), 61e (4e get.), 77e (15e get.) 80e (17e get.), 181e (26e get.), 203e (1e get.)
Orleans 26/5 6778 duiven: 52 mee 18 prijzen: 2e (24e get.), 7e (1e get.), 22e (23e get.)
Bourges 9/6 5279 duiven: 47 mee 23 prijzen: 1e (1e get.), 100e (13e get.), 134e (5e get.)
Tours 23/6 5348 duiven: 56 mee, 14 prijzen: 22e (3e get.), 69e (9e get.), 145e (43e ), 350e (2e )
Chateauroux 7/7 4995 duiven: 40 mee, 20 prijzen: 6e (12e get), 14e (2e get.), 15e (6e get.)
Argenton sur Creuse 21/7 4190 duiven: 41 mee, 17 prijzen: 27e (15e get.), 47e (3e get.), 54e (7e get.)
Een en ander betekende een 2e plaats in de onaangewezen puntentelling en een 1e plaats in de aangewezen stand. Samen ruim voldoende om de gehele Dagfondelite achter zich te houden in de gecombineerde eindstand. Een ieder ander zou een gat in de lucht springen maar een klasbak als La Grouw hield er ambivalente gevoelens aan over. De doelstelling die Henny en zijn vader stelden werd gehaald maar de wijze waarop leek niet op de gedachten die de heren zich hierover gevormd hadden.
Ruim voor de start van het seizoen hadden Henny en zijn vader namelijk besloten de gesel van het generale spel van zich af te werpen. Na 7 titels op een rij in rayon F en district Amsterdam was het genoeg voor de La Grouw’s! In 2012 zou er toegewerkt worden naar de dagfond. De rest was bijzaak. Een heel seizoen hard spelen met de concurrentie die op je vingers kijkt of je geen fout maakt, kon de mannen niet meer bekoren. Natuurlijk zorgde Manie voor voldoende jongen en werden de vliegers vroeger gekoppeld dan gebruikelijk. Echter eind maart werden de vliegers voor het eerst in het bestaan verduisterd met de gedachte dat ze na het verwijderen van de verduistering in topvorm zouden zijn voor de geliefde dagfond vluchten.
Zoals genoegzaam bekend mag zijn, smeedde met name Manie een stam duiven die al sinds 2004 meer dan uitstekend uit de voeten kan op dit meest aansprekende onderdeel van onze sport. Sinds 2006 stond de naam La Grouw ononderbroken in de top 3 van de Dagfondkampioenen van bijvoorbeeld de fondclub Noord Holland. Vaak vielen de duiven als zand, met name op de zwaardere vluchten. Dat Manie een echte Dagfondstam vormde uit de beroemde stamduiven (Falco, Melanie en Anneke) bleek en blijkt ook uit de prestaties die nazaten van de La Grouw duiven op andere hokken behalen. Vooral bij de Gebroeders Fanger (Badhoevedorp) en de combinatie Kat en Zoon (Westzaan) zorgden de La Grouw duiven voor een doorbraak naar de landelijke top, maar ook op andere hokken zoals van Ackooy, Brugman, Tervoort-Hasert en nog vele anderen bewezen de duiven uit het goede (Dagfond) hout gesneden te zijn. Op advies van zijn vader besloot Henny destijds de topduiven niet te verkopen, een gouden beslissing waarvan de heren tot op de dag van vandaag geen spijt van hebben.
Toch een teleurstelling
De mannen wilden echter meer. Kettinguitslagen op teletekst zoals het grote voorbeeld en vriend Bas Verkerk ze realiseert . Hiertoe werd het vertrouwde goed werkende systeem dus aangepast. De duiven werden 14 uur per dag verduisterd. ‘Mijn eerste grote fout van 2012’, aldus Henny. Na het verduisteren stortte de conditie van de duiven totaal in. Ze trainden niet meer en waren hun vitaliteit verloren. ‘Als ik in het hok kwam zaten ze als zoutzakken naast elkaar. Ze waren zichtbaar niet goed. Ze reageerden op niets, er zat geen leven in’.
Toch werden de duiven gespeeld op de eerste vluchten van het seizoen. De matige conditie bleek al spoedig. Op de tweede vlucht werd in het weliswaar sterke rayon F slechts een 208e plaats bezet. Richting de eerste dagfondvlucht verbeterden de prestaties en de percentages iets maar ze bleven toch achter bij het gebruikelijke niveau. Ook was lossen op de eerste Midfondvlucht, de week voor de eerste eendaagse Dagfondvlucht, niet mogelijk (er werd gelost in Meer). Hierdoor dienden de duiven bijna 300 kilometer te springen. ‘Veel te veel en zeker in de conditie waarin ze verkeerden in combinatie met de koude Noorden wind’, aldus La Grouw. ‘Mijn tweede grote fout was dat ik mijn hele vliegploeg toch inkorfde. Het was het plan en dit volgde ik; tegen beter weten in’.
Het vervolg was voorspelbaar en werd realiteit. De uitslag van Chateaudun was voor de standaard die de La Grouw’s hanteren matig en erger er bleef een fors aantal duiven achter terwijl ook een aanzienlijk aantal duiven dagen te laat en totaal uit conditie thuis kwam. De twee weken tussen beide dagfondvluchten werd aangewend om de duiven terug op de rails te krijgen. ‘Het hok was uit evenwicht en het was redden wat er te redden viel. Echter op Orleans maakte in mijn derde grote fout door de nog niet volledig herstelde duiven als nodig in te korven’, aldus een openhartige La Grouw.
De uitslag viel mee en tegen tegelijkertijd. De vertrouwde waarden vlogen hun punten maar in de breedte viel het tegen. Twee weken later werd dit beeld op Bourges nogmaals bevestigd. De ’09-027’ was de snelste van de afdeling ZUID maar de uitslag was ronduit slecht. Eens te meer kreeg Henny de bevestiging dat het verduisteren niet voor herhaling vatbaar was. In de toekomst zou er weer ‘verantwoord’ gespeeld worden.
Een laatste probleem waarmee moest worden afgerekend was een pokkenbesmetting. Deze openbaarde zich reeds kort na de eerste dagfondvlucht. Hierdoor kon bijvoorbeeld de ’09-027’ slechts 3 vluchten worden gespeeld. ‘Een vierde fout’, aldus Henny. Dit jaar worden alle oude duiven tijdig behandeld. De conclusie mag echter wel zijn dan het zelfs op ‘grote’ hokken niet altijd rozengeur en maneschijn is en dat zelfs topspelers grote fouten maken. Wellicht en opluchting voor vele ‘gewone’ liefhebbers.
Modern spel.
Wil je nog met de beteren mee doen dan moet je met je tijd meegaan. Hierover sprak ik lang en uitgebreid met de gedreven duivencoach. Modern spel betekent volgens La Grouw het volgende:
Zorgen voor goede duiven. De betere melkers weten door het kleiner worden van de groep duivenmelkers elkaar steeds beter te vinden. Ze ruilen of kopen elkaars (top)duiven en worden hierdoor steeds sterker en daardoor wordt het voor de ‘niet toppers’ steeds moeilijker de oversteek naar deze groep te maken ….. Een goede Dagfondduif is volgens La Grouw in staat om 6 vluchten gespeeld te worden zonder de laatste 2 of 3 vluchten af te haken. Op deze vluchten, de laatste loodjes, vallen namelijk zeer veel duiven af. Door te selecteren op duiven die dit wel kunnen wordt je sterker.
Verduisteren en goed opleren / inspelen van jonge duiven. Rijden lijdt tot veel succes en ook een uitgebreid vliegprogramma is voor het verkrijgen van de noodzakelijke ervaring onontbeerlijk. D.w.z. tot en met Ablis/Sens moet alles mee.
Een uitgekiende medische begeleiding. In het seizoen bezoekt La Grouw vrijwel wekelijks dierenarts Hans van der Sluis uit Kockengen. Om de vinger aan de pols te houden en onnodig kuren te vermijden. Echter als ‘de witte jas’ iets vindt, wordt er direct gehandeld of beter gezegd: behandeld.
Ook de voeding is van ongelooflijk groot belang. Duiven zijn tegenwoordig te vergelijken met topsporters en het mag de vliegende atleten aan niets ontbreken. Een rijk vetrijk menu met alles er op en eraan (pinda’s, snoep, tovo, energy mix, etc.). Het voer wordt niet ‘verrijkt’ met olie of iets dergelijks. Ook bijproducten als bijvoorbeeld kaas of schapenvet worden niet verstrekt. Wel wordt er veel werk gemaakt van het voeren. Zo krijgen de duiven altijd een beetje voer voor de training en wordt er na de training beetje bij beetje gevoerd. Voor een Dagfondweekeinde loopt Henny ’s avonds diverse keren richting de hokken om er nog een beetje voer in te proppen. De lekkerste hapjes worden bewaard voor het laatst.
Tenslotte
Al met al werd 2012 toch een bevrijdend jaar door het ontbreken van de grote druk. Het werd ook een jaar met veel experimenten. Iets dat in het verleden nooit gedurfd werd uit angst om een grote fout te maken. Het werd dus toch een leerzaam jaar. In 2013 zal echter het oude systeem voor de oude duiven weer worden opgepakt. Niet dat er nog voor het Generale kampioenschap gespeeld zal worden want komend jaar zal er niet gespeeld worden op de navluchten. Vakantie vieren is dan het devies! De concurrentie is echter gewaarschuwd want de twee eenheid die zoon en vader vormen is tot op het bot toe gemotiveerd om in 2013 een en ander recht te zetten. De duiven zagen er op het moment van mijn bezoek in ieder geval perfect uit!
Aalsmeer, Michel Beekman