Herfstachtige vlucht + vervolg van ‘en hoe nu verder’
Zondag 6 september. De lucht is grijs met kleine stukjes blauw en bovenal is het droog. In Aalsmeer welteverstaan want gezien het lokale karakter van de buien kan het 5 kilometer verderop wel gieten. Zo was het namelijk gisteren ook. In Aalsmeer hadden we redelijk weer, wat zon en veel wolken, maar 2 kilometer naar het Westen in Hoofddorp stond sportvriend Johan zijn duiven op te wachten in de gietende regen. Gek genoeg was het in Badhoevedorp weer droog en kregen mijn andere sportvrienden Frans en Hanny Fanger hun duiven kurkdroog thuis terwijl vele duiven bij mij op het hok als verzopen katten arriveerden. Kortom Het herfstachtige Weer (een krachtige Noordwestenwind ruimend naar Noord en pittige buien) had grote invloed op het concours.
Het Weer had aanvankelijk al grote invloed op de lostijd. Waar vroeger de navluchten makkelijke vluchtjes waren met hooguit wat ochtendnevel als probleem, zorgt het veranderende klimaat ervoor dat de laatste paar jaar de lossers hoofdbrekens hebben om de duiven te lossen.
De beslissers in Noord Holland hadden in mijn ogen terecht geanticipeerd op de zeer slechte weersvoorspellingen door de losplaats Quievrain op voorhand in te ruilen voor St. Job in ’t Goor. Ondanks het probleem van de geringe afstand voor de voorhand (we hebben nu 4 vluchten gevlogen en de verste was Asse Zellik, voor mijn duiven 159 km) was het beter om kort bij te blijven. Verder gaan leek en bleek zinloos. Veel kilometers maken om vervolgens toch weer korter bij te moeten komen. Het bestuur en lossingsverantwoordelijken weken hiermee af van het afgelopen winter verkondigde beleid dus de puriteinen onder de Noord Hollandse leden zullen komende winter/herfst op de eerste de beste vergadering wel weer naar de microfoon rennen.
Goed het bleek dus een goed besluit want uiteindelijk konden de duiven, na een lange wachtdag met goede communicatie, in St. Job ook pas om 15:00 uur gelost worden. Onze collega’s uit Zuid Holland (5, 12 en 17) konden in Duffel niet los en moesten uitstellen. Iets waarop niemand in deze fase van het seizoen op zit te wachten.
Persoonlijk wreef ik mij in de handen want gezien de windvoorspelling (NW onderweg oplopend en draaiend naar Noord op het laatste deel van het traject) en de conditie waarin ik met name de oude duivinnen had ingekorfd meende ik op ‘pole-position’ te zitten. Immers met een wind die al matig is onderweg en oploopt naar krachtig is de voorhand normaal gesproken in het voordeel. Zelfs binnen het rayonspel (met bij mij in het rayon een rayondiepte van een kleine 20 kilometer).
Hoe anders bleek de praktijk want ik maakte toch een behoorlijke inschattingsfout. De voorhand in brede zin pakte erg goed en vooral rayon F. Echter binnen rayon F was het niet de absolute voorhand die de vroegste prijzen pakte maar de achterhand. De vroegste duif van de totale lossing viel niet in Kudelstaart waar ik deze verwacht had (gezien de uitslagen van de laatste weken) maar in Amsterdam West bij Dave van Zon. Nu is Dave één van de absolute topspelers van de afdeling, en zelfs van heel Nederland, dus met hem moet altijd rekening gehouden worden. Echter de buien en de Noordwesten wind moeten de koers van de duiven toch sterker beïnvloed hebben dan ik voor de vlucht dacht. Gezien de hoklocaties van andere vroege duiven zijn de vroege duiven rechtdoor langs de lijn Uithoorn, Amstelveen, Amsterdam West, Wijdewormer de provincie Noord Holland ingetrokken.
De kracht van de wind in combinatie met de ligging en de invloed van de buien komen vooral tot uiting in de enorme verschillen in snelheid en de concoursduur. Deze laatste bedraagt bijvoorbeeld in rayon F, waar de vroegste duiven vallen, 11 minuten. Dit is best lang voor een vluchtje van 108 tot 121 kilometer. De verschillen in snelheid zijn ook bij de rayonwinnaars goed te zien. De westkust komt er logischerwijs niet aan maar ook de IJsselmeerkant niet (want de winnaar van rayon E woont in Amsterdam-Noord). Dit laatste kan alleen maar verklaard worden door buien die de duiven geblokkeerd hebben op hun route naar huis.
Rayon A: Jan Kuijpers – Alkmaar, 1143 mpm
Rayon B: Joop Jansen – Haarlem, 1168 mpm
Rayon C: Dirk Kaayk – Koog aan de Zaan, 1190 mpm
Rayon D: Anne van Meerkerk – Beets, 1163 mpm
Rayon E: Jan en Piet Schutte – Amsterdam-Noord, 1203 mpm
Rayon F: Dave van Zon – Amsterdam-West, 1224 mpm
Het vervolg van ‘en hoe nu verder”
Op mijn schrijfsel van afgelopen week mocht ik veel positieve reacties ontvangen. Het verbeteren van het jonge duivenprogramma is duidelijk iets wat leeft binnen vele afdelingen. Vooral het lossen in kleinere groepen bij de start van het seizoen en de meerdere instapmomenten mochten op bijval rekenen. Hoe het leefde bleek ook op de prijsuitreiking van de goudenringenrace. Het was een deel van deze overigens weer zeer geslaagsde avond een interessant gespreksthema. Daarom een verdere uitwerking met data en losplaatsindicaties voor wat betreft onze afdeling (maar andere afdelingen zouden dit systeem natuurlijk ook kunnen overnemen).
| DATUM | Rayon A | Rayon B | Rayon C | RAYON D | Rayon E | Rayon F | opmerkingen |
| 25/06/16 | Numansdorp | Numansdorp | Meer | Meer | St Job in ‘t G | St Job in ‘t G | Rayonlossing (6) |
| 02/07/16 | Roosendaal | Roosendaal | Duffel | Roosendaal | Duffel | Duffel | Rayonlossing (6) |
| 09/07/16 | Essen/Nispen | Essen/Nispen | Asse Zellik | Essen/Nispen | Asse Zellik | Asse Zellik | Rayonlossing (6) |
| 16/07/16 | Duffel | Duffel | Quievrain | Duffel | Quievrain | Quievrain | Rayonlossing (6) |
| 23/07/16 | Essen/Nispen | Essen/Nispen | Asse Zellik | Essen/Nispen | Asse Zellik | Asse Zellik | Groepslossing (2) |
| 30/07/16 | Duffel | Duffel | Quievrain | Duffel | Quievrain | Quievrain | Groepslossing (2) |
| 06/08/16 | Asse Zellik | Asse Zellik | Chimay | Asse Zellik | Chimay | Chimay | Groepslossing (2) |
| 13/08/16 | Quievrain | Quievrain | St Quentin | Quievrain | St Quentin | St Quentin | Groepslossing (2) |
| 20/08/16 | Laon | Laon | Laon | Laon | Laon | Laon | Afdelingslossing |
| 27/08/16 | Pont St Ma | Pont St Ma | Pont St Ma | Pont St Ma | Pont St Ma | Pont St Ma | Afdelingslossing |
| 03/09/16 | Pont St Ma | Pont St Ma | Pont St Ma | Pont St Ma | Pont St Ma | Pont St Ma | Afdelingslossing |
| 10/09/16 | DERBY | Derby | Derby | Derby | Derby | Derby | Sectorlossing |
Toelichting. Het eerste blok van vier weken wordt er gelost per rayon (de zes verschillende kleuren in de tabel). Indien mogelijk qua bezetting rijdt er één container per rayon. Indien de bezetting te laag is wordt er uit één container twee keer gelost (zoals dit jaar ook al het geval was). Op een losplaats staan de eerste week twee rayons. Vanaf de tweede week staan er drie rayons op een losplaats. Dit betekent dat leden die lid zijn in een vereniging buiten het rayon waarin ze woonachtig zijn moeten kiezen voor het verenigingsspel of het rayonspel. Het is jammer maar het is niet anders, het gaat om het algemeen belang en niet om dat van een paar individuele leden.
Vanaf het vijfde weekeinde wordt er gelost in twee groepen (de twee verschillende kleuren in de tabel). A, B en D (omdat veel leden uit rayon D Westelijke losplaatsen prefereren) en C, E en F. De eerste twee vluchten van dit blok zijn identiek aan de laatste twee van het eerste blok zodat de junioren op bekend terrein komen en eventueel gestrande duiven uit het eerste blok weer opgestart kunnen worden.
Vanaf het negende weekeinde starten de afdelingsvluchten, deze worden vanzelfsprekend in één keer gelost. In het laatste weekeinde van het seizoen staat de Derby der Junioren geprogrammeerd.
Bovenstaande vliegprogramma’s vertalen naar kampioenschappen zou het volgende kunnen opleveren (er zijn natuurlijk duizend variëteiten te bedenken).
Voor rayon en vereniging tellen van het eerste blok drie van de vier vluchten. Dit geeft de mogelijkheid om een vlucht te laten vallen bij vakantie, slecht weer of gezondheidsproblemen bij de duiven. De vluchten van het eerste blok tellen niet voor het afdelingskampioenschap.
Van het tweede blok tellen wederom drie van de vier vluchten maar dan voor alle spelniveaus. Verenigingen met leden die woonachtig zijn in een ander rayon kunnen er voor kiezen om vanaf dit moment hun verenigingskampioenschap te vervliegen.
Van het derde blok tellen de drie afdelingsvluchten voor alle spelniveaus. Het voor een kampioenschap laten tellen van de derby is facultatief voor rayon en verenigingen.
Bovenstaand programma voldoet in tegenstelling tot het huidige aan de eisen voor de Nationale kampioenschappen omdat er in de periode tussen 23 juli en 10 september aan acht vluchten kan worden deelgenomen.
OP EIGEN HOK
Viel het dus smerig tegen. Door de verwachte goede uitgangspositie en de conditie waarin vooral de oude duivinnen werden ingemand werd er stiekem gerekend op een knaluitslag. Niets bleek minder waar. Het werd de slechtste vlucht in weken misschien zelfs wel van het hele seizoen. Ten opzichte van de absolute kop kwamen mijn duiven gewoon drie minuten tekort. Ongelooflijk want de laatste weken kwamen ze prima. Bovendien trainden ze afgelopen week ook nog prima!
Kortom een katterig gevoel overheerste. Vooral omdat op het moment van het uitslaan, zo’n tweeëneenhalf uur na de aankomst van de eerste duiven nog maar liefst dertien duiven op het appel ontbraken. Hieronder maar liefst acht duivinnen en niet de minsten.
De hele avond spookte het door mijn hoofd wat er kon zijn misgegaan want naast de relatief late eerste duif (45e in rayon F tegen 1692 duiven) was ook het prijspercentage bedroevend met slecht 19 prijsduiven van 115 gezette duiven. Om nog maar niet te spreken van de op dat moment nog ontbrekende duiven.
Iedere liefhebber kent dit gevoel natuurlijk wel. Wat kan er misgaan? Was het een deur die slecht open ging? Was het de windrichting in combinatie met de ligging van hok en losplaats? Troffen mijn goede duiven net buien op het traject naar hun hok? Was de verenstand toch niet helemaal geschikt voor deze weersomstandigheden of was de conditie toch niet zo goed als ik dacht? Vragen waarop helaas nooit een antwoord zal volgen. Frustrerend aan de ene kant maar aan de andere kant is het ook de charme van de duivensport.
Wat rest is een in duigen gevallen kampioenschap in rayon- en districtsverband. Het is gewoon uithuilen en opnieuw beginnen in de hoop volgende week nog een dag succesje te boeken op de laatste vlucht van het seizoen. Makkelijk zal het niet worden maar nog een weekje zal ik mijn uiterste best doen om het seizoen met een prettiger gevoel af te sluiten. Gelukkig zijn de drie`, aanvankelijk ontbrekende, topduivinnen weer thuis. Twee hiervan zaten in het hok toen in na de barbecue thuiskwam, de derde arriveerde vanmorgen evenals een aantal anderen. Totaal verregend maar ze waren er. De teller staat nu op 112 van de 115 ….
Tot volgende week!
Michel Beekman