Het oude duivenseizoen zit erop!
Dinsdag 6 augustus. Met de uitgestelde marathonvlucht vanuit Bergerac kwam een einde aan een veel bewogen oude duiven seizoen! Een seizoen dat gekenmerkt werd door moeilijke weersomstandigheden. Het lijkt er op dat verschillen in weerbeeld steeds extremer worden. We zijn het door de hoge temperaturen van de laatste weken al bijna vergeten maar de opening van het seizoen werd uitgesteld vanwege te lage temperaturen. Ook de eerste Vitesse vluchten werden afgewerkt bij temperaturen die de 10 graden Celsius niet of amper bereikten. Bijna niet voor te stellen als je in ogenschouw neemt dat de laatste marathonvlucht werd uitgesteld vanwege te hoge temperaturen en in hetzelfde weekeinde de oude en jonge duivenvluchten werden teruggebracht tot Vitesse afstanden ….. . Het kan verkeren …..
Hiertussen lagen qua weer een aantal zeer lastige weken, waardoor het voor de lossers lastig was een gaatje te vinden. Vaak leidde dit tot lossingen op tijden rond of zelfs ruim na het middaguur. Eenmaal leidde dit in onze afdeling zelfs tot het uitstel van een NPO-vlucht naar maandag. Iets dat we sinds het eind van de jaren tachtig van de vorige eeuw niet meer mee maakten. Hopelijk wordt dit geen gewoonte want voor de werkenden onder ons was het verre van ideaal.
Echter hoe moeilijk het weer voor de oude duiven ook was, het bleven dezelfde liefhebbers die de lakens uitdeelden. Weliswaar zorgde de lange periode van tegenwind voor veel vroege duiven in de absolute voorhand, toch zijn het de vertrouwde namen die in de eindklassementen domineren …. Bij ons in het rayon staat de generaal kampioen van het vorige seizoen gewoon weer bovenaan, gevolgd door de kampioen van het jaar ervoor …. Kennelijk zorg(d)en de kwaliteit van de duiven, het hok en het systeem (dus de melker) voor een dusdanig stabiele basis dat de duiven van de gekende hokken blijven domineren. Weer of geen weer, warm of koud, zon of regen, tegenwind of niet, gunstige of ongunstige ligging, het maakt weinig uit!
Het laatste oude duivenweekeinde kende nog een dagfondvlucht vanuit Argenton sur Creuse en een marathon vlucht vanuit Bergerac. De weergoden waren de dagfond-liefhebbers beter gestemd dan de marathonspelers want die moesten een dag langer wachten. Door de gedraaide wind hadden de duiven op beide vluchten het iets makkelijker. De snelheden kwamen op de dagfond voor het eerst dit jaar boven de 1.500 meter. Wel ruim minder dan de snelheden die de duiven uit afdeling 5 behaalden op Ruffec. Ik vraag me nog steeds af hoe dit toch kan … Bij de overwinnaars tref je overigens vrijwel alleen gekende namen. De overall winst ging naar Dagfondspecialist Ron van Rijn uit Uitgeest. Meer hierover in Het Spoor van deze week en later in de wintermaanden …
Argenton sur Creuse:
Rayon A: Laurens Hoffman, Den Helder
Rayon B: Ron van Rijn, Uitgeest
Rayon C: Combinatie Jan & Joke Kaman, Wormerveer
Rayon D: Fam. Vijselaar, Lutjebroek
Rayon E: Ton Snoek, Volendam
Rayon F: Henny La Grouw, Amsterdam
De duiven van Bergerac arriveerden een dagje later dan gepland. De mannen van de lange adem dienden op zondag te klokken voor hun laatste vlucht van het seizoen. Überhaupt was het al een week later door het uitstellen vanwege de hitte de week tevoren. Dit stemde veel fondmannen niet vrolijk. Niet alleen kregen de meeste nestspelers problemen bij het handhaven van de standen, ook hadden sommigen al hun vakantie geboekt … Tot deze laatste groep hoorde Michel Verweij, van de winnende combinatie Verweij- de Haan. Gelukkig was er een goede stand-in in de vorm van Jan Castricum. De overnachtfond-duiven kregen op zaterdag en zondag een prachtig weerbeeld voorgeschoteld hetgeen resulteerde in een bijzonder regelmatige afsluiter van het seizoen. Ook hier bij de winnaars veel gekende namen.
Rayon A: Jos Pepping, Egmond aan de Hoef
Rayon B: Henk van der Roest, Zwanenburg
Rayon C: Fred Kramer, Wormer
Rayon D: Kees Droog, Andijk
Rayon E: Combinatie van der Burg, Amsterdam Noord
Rayon F: Combinatie Verweij – de Haan, Mijdrecht
Tenslotte vlogen ook de junioren nog dit weekeinde. Onder invloed van een vrij krachtige Westzuidwesten wind werd het vooral voor de voorhand een vervelende vlucht. De duiven schoten weer ouderwets door. Het resultaat hoge snelheden voor de eerste duiven (vooral in de achterhand) en een traag verloop (vooral in de voorhand) en duiven die de hele zaterdag nodig hebben om hun hok weer te vinden. Ook resulteert dit weer in lege plekken iets wat de laatste weken met de tegenwind toch minder het geval was …. Ook moeilijk verlopende vluchten kennen winnaars en die vindt u hieronder:
Rayon A: Combinatie Jan & Kees Bleeker, St. Pancras
Rayon B: J. van der Berge, IJmuiden
Rayon C: Joep Smit, De Rijp
Rayon D: Simon Boersen, Den Oever
Rayon E: Gislaine/Geutskens, Purmerend
Rayon F: Leo van der Sluis, Uithoorn
OP EIGEN HOK
Duurde het oude duivenseizoen eigenlijk een weekje te lang. De duivinnen trainden nog wel aardig maar een haartje minder dan de weken ervoor. Ook de gedraaide wind was niet in mijn voordeel. Althans dit vermoed ik want alle goede duivinnen kwamen terug uit het Noorden. Wel een beetje irritant op een vlucht van 675 kilometer.
Een goede duivin, 11-787, Ella genaamd hield nog wel een beetje koers . Ze arriveerde echter net een beetje te laat voor mooi, om 15:09 uur, maar zorgde wel voor de broodnodige aangewezen punten. Hierdoor zal ik in de eindstand Oud de aangewezen titel voor mij opeisen in het toch niet misselijke rayon F. Een hoogtepunt en dat met een vlucht minder door het niet inlezen van het D-bestand op de eerste dagfondvlucht …. Komende week zal ik de balans opmaken aangaande het oude duivenseizoen en eens wat rekenen om te kijken waar ik uitgekomen zou zijn als deze vlucht wel gewoon zou hebben geteld …… ’t kon wel eens pijnlijk worden …
Na afloop van Argenton overheerste niet alleen de teleurstelling over het resultaat maar ook enige zorg over mijn duivinnen. Het lijkt namelijk wel een beetje op de ‘hospitaalserie Mash’ op mijn hok. Twee duivinnen keerden gewond terug hetgeen mij bevreemde met een Zuidwesten wind. Een andere duivin vliegt slecht en wil het hok echt niet uit. Hopelijk zal rust dit doen herstellen want anders is het kweekhok weer een bewoonster rijker. Ze deed het namelijk prima op de dagfond. Ook mijn beste duivin, Femi, wil het hok niet echt goed uit. Als ze eenmaal buiten is vliegt ze goed mee maar toch is dit geen lekker gevoel. Er zit iets niet goed en dat is niet prettig. Vooral als het de kampioensduif van het rayon betreft op de Midfond (en in de afdeling) en Oude duiven. Hopelijk herstelt dit nog zodat ze op de eerste navluchten weer de strijd kan aanbinden. Het mag duidelijk zijn dat ik haar bij twijfel niet speel …
Ook de jonge garde zorgt nog steeds voor hoofdbrekens. Ze willen maar niet fatsoenlijk vliegen. Niet rond het hok en dus ook niet op de vlucht. Beschamende uitslagen zijn het gevolg … Deze week zal ik proberen er nog een beetje gang in te krijgen. Aangezien ik mijn jongen voor de navluchten toch moet opleren zal ik de gelegenheid te baat nemen om de vroege jongen ook weg te brengen. Misschien helpt het ze over het dode punt heen ….. Afwachten maar weer!
Tot volgende week!
Michel Beekman