Het wordt steeds gemakkelijker (ehm) …..
Zondag 23 maart 2014. Er zijn van die weken dat het niet zo wil vlotten met schrijven. De lezers van Het Spoor merken dit bijvoorbeeld want de reportage over sportvriend Chris uit Amstelveen is nog steeds niet klaar. Al een paar weken heb ik niet het heilige vuur als het gaat om het schrijven van reportages. Ik heb het niet zo vaak maar de niet zo gezellige gang van zaken op mijn hok is hier debet aan. Het lukt(e) mij namelijk niet om enthousiast over anderen te verhalen terwijl ik met lood in mijn schoenen naar het hok ga (ging). Jammer voor de super duivenman Chris want hij verdient gewoon om eens in het spotlicht te staan. Als ik de moed bij elkaar kan rapen maak ik deze week de reportage af.
Bij mij thuis begint de boel weer een beetje op de rit te raken echter helemaal blij ben ik nog niet. Allereerst ben ik nog steeds bang voor een terugslag, daarnaast ben ik een behoorlijk teleurgesteld in de gang van zaken achter de diverse bestuurstafels.
We leken de winter in de afdeling Noord Holland goed door te komen met een mijns inziens aantrekkelijke vernieuwing in het vliegprogramma. Echter op de voorjaarsvergadering is zo ongeveer alles terug getrokkendraaid. Niet dat de vluchten zijn teruggetrokken, dat niet, maar de duiven vliegen ongeveer nergens voor. De grijzende massa in het bestuur en de dito verenigingsvertegenwoordigers hebben op de voorjaarsvergadering gedaan waarin ze heel erg goed zijn namelijk het tegenhouden van de vooruitgang! Door de extra vluchten van geen enkele status te voorzien hebben ze de deelname op voorhand een klap gegeven. Slechts de programmaspelers zullen deze vluchten gebruiken om hun weduwduivinnen en (Vitesse)weduwnaars in het ritme te houden. Jammer kennelijk houden de melkers op bestuurlijk vlak meer van korte vluchten wanneer de temperatuur niet hoger is dan 10-15 graden Celsius.
Ook teleurgesteld ben ik over de dommigheid bij de besluitvorming. Het Generaal kampioenschap is formeel afgeschaft waardoor weer een klassiek onderdeel van onze sport gesneuveld is. Men spreekt nu zelfs over het afschaffen van het oude duiven kampioenschap omdat men van alle ‘verzamelkampioenschappen’ af wil. Het moet in mijn ogen niet gekker worden. Het oude duiven kampioenschap is een prestigieus onderdeel voor de liefhebbers die op afstanden van 100 tot 700 kilometer op het scherpst van de snede strijden. De kampioen oude duiven is zelden een pannenkoek. Hierdoor heeft het kampioenschap der ouden altijd aanzien, ook omdat er gedurende 18 tot 20 vluchten goed gepresteerd moet worden. Het is een traditie bovendien , een traditie die nu dus dreigt te verdwijnen en over een kam geschoren wordt met een flut kampioenschap als het Super Vitesse kampioenschap. Na het verdwijnen van de mooie klassieke vluchten doordat de losplaatsen niet beschikbaar zijn beginnen we nu aan de echte basisbeginselen van onze sport te knagen.
Een ander punt waar ik mij over kan opwinden is het aangewezen kampioenschap. Er dienen er nu 2 van de 3 gedraaid te worden . De meeste melkers hebben al moeite om er eentje op tijd te draaien laat staan twee. Kennelijk heeft de bestuurder die dit bedacht heeft nog nooit naar de eindstanden en de enorme verschillen in aangewezen punten gekeken.
Bovenstaande leidt in mijn ogen alleen tot meer teleurgestelde melkers. Het wordt zo wat absolute wetenschap om vast te stellen wat te spelen, temeer omdat een aantal spelverbanden probeert het een en ander te herstellen. Voor mijzelf is het daarentegen simpel ik maak mij niet druk meer. Het wordt voor mij steeds gemakkelijker. Het afgelopen seizoen keek ik al niet naar de standen, behalve na het einde van een categorie. Komend seizoen zal ik dit nog minder, zo niet helemaal niet, doen want ik ben qua puntentellingen en regelingen een beetje het Noorden kwijt. Ik leef daarom gewoon maar van vlucht naar vlucht en zie wel waar het schip in de kampioenschappen uiteindelijk strandt. Hopelijk vroege duiven en mooie uitslagen hierop zal ik proberen te focussen. Dit kan echter onmogelijk de bedoeling zijn maar met alle onduidelijkheden wordt dergelijke desinteresse gewoon gecreëerd ……
OP EIGEN HOK
Begint het verzorgen van de duiven weer op duivenmelken te lijken. De aardigheid begint de laatste dagen een beetje terug te keren. Het begon niet best, aan het begin van de week moesten er nog een drietal jongen en een oude duivin geëlimineerd worden. Echter het dal lijkt verlaten sinds maandag vertonen er geen nieuwe duiven vervelende symptomen. Hopelijk blijft dit zo, komen er echter toch nieuwe slachtoffers dan zal ik doen wat ik slecht kan, ze onverbiddelijk ruimen,
Ook deze week is het ‘reguliere’ duivenseizoen begonnen. Vanaf dinsdag hebben de dames die de punten dienen te behalen iedere dag gevlogen. Of beter gezegd de mogelijkheid gehad om de vleugels te strekken. Op alle tijden van de dag want weer en werk maken een vast ritme nog niet mogelijk. Trainen kan je het dan ook nog niet noemen maar het spel is begonnen.
Nog een weekje en dan is het zomertijd, het feitelijke begin van het reguliere seizoen. Tot die tijd is het behelpen. Echter over deze oneerlijkheid hoor je de grijzende massa in onze sport zo goed als nooit ….. Tot volgende week!
Michel Beekman