Hitte onderschat?
Zondag 20 juli 2014. Buiten is het zwaar bewolkt en vanmorgen viel er een buitje. Lekker verfrissend na de tropische dagen op donderdag, vrijdag en zaterdag. Althans hier in het Westen want in de rest van ons toch niet zo grote land is het nog broeierig warm. Een blik werpen op SBS teletekst om te kijken of er toch nog ergens gelost wordt kan niet. De pagina’s die na de nodige wachttijd op internet verschijnen zijn die van vorige week. Een check op de site van de NPO leert dat de code rood alleen gold voor zaterdag maar waarschijnlijk heeft geen enkele afdeling het gedurfd om de jonge duivenvluchten naar zondag te verhuizen. Toch angst voor het weer en de voorspelling misschien, ook bij de afdelingen die de laatste dagen een wel erg grote broek aantrokken.
Het bontst werd het in mijn ogen gemaakt door de afdeling Friesland. Men negeerde namelijk simpelweg de afgekondigde Code Rood en organiseerde gewoon een opleervlucht voor jonge duiven. Je reinste anarchie als je het mij vraagt en daarom een slechte zaak. In de winter spreken we de spelregels af die we in het seizoen gewoon handhaven. We gaan dan niet tijdens het spel de regels veranderen! Dit deed de afdeling Friesland wel. In mijn ogen onacceptabel. Ik ben benieuwd hoe de NPO hierop reageert. Als ik in de schoenen van de bestuurders stond legde ik de zaak voor aan de tucht- en geschillencommissie. De kikkers moeten in de kruiwagen blijven en als bond staat je geloofwaardigheid naar binnen en naar buiten op het spel als je toestaat dat er tegen de regels gehandeld wordt.
Naast bovenstaande snap ik als liefhebber überhaupt niet wat de Friezen bezield heeft om coute que coute te willen lossen. Als het fout was gegaan was de wereld te klein geweest. Nu het goed is afgelopen resteert de vraag: “Wat schiet je er nu mee op”? Was het een competentiestrijd om de onafhankelijk van een afdeling aan te tonen? Ik weet het niet, maar ik vraag mij oprecht af wat de zin van dergelijke vluchten is. Het ging nota bene om een africhtingsvlucht. Waarom zou je in vredesnaam je duiven hierop wagen. De jonge duiven zijn in dit geval gelukkig vlot naar huis gevlogen maar hebben waarschijnlijk weinig geleerd gezien de massale aankomsten (weinig duiven in de lucht). Bovendien biedt een ‘goed’ verlopen oefenvlucht geen enkele garantie voor het goed verlopen van een volgende vlucht. Andersom is het helaas vaak wel het geval maar gelukkig voor de duiven is de dwarsheid van hun baasjes goed afgelopen.
Het echte probleem dat ik echter met bovenstaande heb is dat de tegenstanders van Code Rood niet beseffen onder welk gesternte onze sport leeft. Dat we slechts gedoogd worden en dat dit gedogen niet lang duurt als we de ene rampvlucht op de andere stapelen dringt ogenschijnlijk niet tot deze geesten door. Men speelt daarom niet alleen met de levens van hun eigen duiven maar ook met het voortbestaan van de hobby van vele anderen.
Op Facebook werd ik om bovenstaande mening al een angsthaas genoemd en werd er verwezen naar de tv-series over de Hengelsport. Een creatieve vergelijking natuurlijk maar totaal onvergelijkbaar. Echter in deze series wordt slechts getoond hoe voorzichtig (lees diervriendelijk) de hengelaars omgaan met hun vangst. Een urenlang gevecht om de vis naar de kant te krijgen wordt zorgvuldig buitenbeeld gehouden of in enkele beelden samengevat omdat dit de publieke opinie te negatief zou beïnvloeden. Ook wordt de vis in kwestie altijd uitermate voorzichtig weer terug gezet. Goed voor de PR ….. (Voor the record, ik heb niets met vissen maar ik ben er ook niet tegen).
Dit is echter heel wat anders dan het beeld of de ervaring van dorstige duiven die van de dorst bij particulieren in vijvers duiken of op bootjes vallen. Gisterenavond werd ik gebeld door een particulier uit Barendrecht waar een duif strandde van Sens. De duif in kwestie kwam uit de regio Aalsmeer en men kwam door Google bij mij terecht omdat de vinders op onderzoek uitgingen omdat de eigenaar voortdurend in gesprek bleef en men dacht dat het nummer onjuist was. Het bleek een duif uit Amstelhoek die een blauwe emmer aanzag voor water(!). Gelukkig hadden de melders enige kennis van onze sport dus is het uiteindelijk goed gekomen maar goede PR is zo’n klein incidentje natuurlijk niet!
Ik denk uiteindelijk dat we met z’n allen (beslissers, lossers en liefhebbers) de hitte in combinatie met de afstand een beetje onderschat hebben. Het vluchtverloop viel namelijk gewoon tegen. Bij ons in de afdeling was het concours nog redelijk vlot gedaan maar daarna duurde het op de meeste hokken lang voordat de achterblijvers kwamen. Zeker weten doe ik het niet, en het wordt zoals wel vaker gemeld hoog tijd voor kleine GPS zendertjes, maar ik vermoed dat vele duiven relatief vroeg zijn gaan zitten toen de dorst ze dwong te gaan zoeken naar water.
Vooral de duiven die de rampvlucht vanuit Roye te boven waren gekomen kwamen slechter af. Wellicht waren ze toch nog niet helemaal 100% hersteld. Opvallend was echter wel dat de winnaars van de zowel de regio Noord als de regio Zuid in onze Afdeling niet gespeeld waren op die bewuste vlucht.
Ook opvallend waren de grote snelheidsverschillen tussen de eerste duiven in een aantal afdelingen (o.a. in Zeeland, Zuid Holland en Brabant 2000). Een goede verklaring heb ik eigenlijk niet gehoord. Natuurlijk kan er verschil in luchtlagen zijn maar waarom pakken slechts enkele duiven deze laag? En waarom pakten de duiven van De Kuststrook ogenschijnlijk allemaal de goede luchtlaag. Niet te bevatten. Vooral het laatste, De Kuststrook loste evenals Noord Holland in Sens. Een kwartier later dus een kwartier warmer maar toch liggen de snelheden veel hoger en verloopt het concours veel regelmatiger terwijl men drie weken terug ook een rampvlucht kende ….. Wie het weet mag het zeggen ….
Bij ons in Noord Holland viel het allemaal dus een beetje tegen. Misschien wogen die laatste loodjes toch ook nu het zwaarst. De snelste duif van allen was echter een absolute kanjer. De 12-337, Kim Lian, van de Gebroeders Fanger uit Badhoevedorp bond alle concurrenten de bel aan en duldde niemand in haar schaduw. Leuk voor de gebroeders en hun supporters want herpakken na een dipje is ook iets voor de echte grote kampioenen! Meer hierover in het komende nummer van Het Spoor.
De winnaar in Noord viel ook bij goede bekenden, namelijk bij Jan en Kees Bleeker uit St. Pancras. Zij bekroonden hun super jaar met een tweede NPO zege in de regio Noord. Na een eerste NPO-zege op de Midfond was het nu raak op de Dagfond. Ook hierover meer in Het Spoor.
Nu de rayonwinnaars van deze week. Echter voordat ik deze noem moet ik nog even terugkomen op vorige week. Hier vermeldde ik de verkeerde winnaar op Meer oude duiven voor wat betreft Rayon F. Glorieuze winnaar werd toen Johan Boelrijk en niet John van Duren.
De winnaars van Sens:
Rayon A: Dirk van de Reep Egmond Binnen 1417 mpm
Rayon B: Jos Nijman Heemskerk 1398 mpm
Rayon C: Richard Faber Westzaan 1407 mpm
Rayon D: Klaas Kroezen Hoogkarspel 1309 mpm
Rayon E: Kelder & Nauta Landsmeer 1395 mpm
Rayon F: Gebr. Fanger Badhoevedorp 1423 mpm
OP EIGEN HOK
Was het weer een ondernemende week. Na vorige week twee, uiteindelijk drie, prachtige jongen te hebben gehaald bij de combinatie van Heteren uit Doetinchem (omdat ik er nog eentje bij kreeg omdat Frans zo onder de indruk was van de gezondheidsproblemen op mijn hok. Klasse!!) werd deze week weer een tripje naar het Oosten van het land ondernomen. Van de grote kampioen uit Teuge had ik afgelopen winter twee bonnetjes gekocht en eerder zond ik hem twee ringen per post. Nu was het tijd deze jonge duiven te verhuizen naar Aalsmeer. Op woensdagavond na het verzorgen van de duiven reed ik vlot naar Teuge. De kampioen woonde in een groen eldorado. In het kweekhok huisden werkelijk impressionante duiven en ik was blij dat ik er twee kon meenemen plus een piepertje van een dag of negen. Klasse duiven met volop topvliegers in de afstamming gedurende meerdere generaties. Erg blij mee!
Minder blij was ik met het verloop van de vlucht vanuit Sens. Ik vond mijn duiven echt super bij het inkorven en hoopte al een beetje op een ‘Gouden Duif uitslag’. Hoe anders was de werkelijkheid. Het werd op mijn hok een moeizame vlucht ondanks 5 goede tijdduiven. Mijn 2e getekende Fayah (12-595 met 50% bloed van de duiven van de kampioen uit Teuge en 50% bloed van die van mijn sportvriend Cor Buis jr) bewees eens te meer goed uit de voeten te kunnen met warm weer door zich als 6e te klasseren tegen 477 concurrenten in het rayon. Vooral als hierbij in ogenschouw wordt genomen dat van de 5 duiven die voor haar zaten er minstens 4 de rampvlucht van Roye niet hadden hoeven te verteren, valt haar prestatie te loven. In Zuid was haar prestatie goed voor een 14e plaats tegen 2553 duiven. In de hele afdeling was het een 16e tegen 3337 duiven.
Prima dus, dus vanwaar dat ‘minder blije gevoel’. Dit werd veroorzaakt door het feit dat de nakomers slecht afkwamen en dat de 1e en 3e getekende dik misten ondanks dat dit gekende topduiven zijn die hun sporen al verdiend hebben op de dagfond. Ook deed het mij beseffen dat de impact van Roye groter is geweest dan ik dacht. Ze vlogen immers weer meer dan prima. Een uur op hoog tempo bij hoge temperaturen gaf mij de indruk dat ze weer 100% waren en dat was kennelijk toch niet helemaal zo. Een goed teken was dat er ’s avonds na 21:00 uur nog drie thuiskwamen. De motivatie is in ieder geval nog niet gebroken ….
Uiteindelijk moet ik er nog twee. Geen kopstukken maar ik zie graag alle duiven thuiskomen. Gelukkig hebben we komende week alleen een korte vlucht voor oud en jong. Jong blijft normaal gesproken thuis dus krijgen de dames een vluchtje om het zelfvertrouwen weer op te poetsen! Hopelijk werken de weergoden eens mee!
Tot volgende week!
Michel Beekman