Hoofdpijn

Hoofdpijn

Maandag 8 december 2014. Een dagje later dan gebruikelijk en ook een beetje korter dan anders. Maandagavond is zoals bekend niet mijn beste schrijfavond. Het lijkt er dan op dat na een dagje werken en de verzorging van de duiven (toch al gauw zo’n 2,5 uur per dag) de pijp leeg is. Waar ik op zondag de letters gemakkelijk aan het digitale papier toevoeg is het op maandag altijd een beetje worstelen om iets op papier te krijgen.

Hoofdpijn 2

Schrijven was gisteren echter totaal onmogelijk. Zware hoofdpijn zorgde ervoor dat ik mij de hele dag niet bepaald prettig voelde. To put it mildly (zoals de Angelsaksische bevolking het mooi kan zeggen). Ik stop er mee op en dan weet ik het al. Dit wordt een zware dag. Gelukkig gebeurt dit niet vaak maar de laatste tijd is het op zondag vaker raak. Wellicht een verstoring van het vaste ritme of de weerslag van een lange dag duiven verzorgen op zaterdag. Wie het weet mag het zeggen maar afgelopen zaterdag zat ik van ’s morgens 8:00 uur tot 14:30 uur vrijwel non-stop in het hok. Wellicht een beetje te lang. Ik zal het eens in de gaten houden.

Dit lange bezoek aan het hok zorgde er ook voor dat ik de Duivendag wederom aan mij voorbij moest laten gaan. Jammer want ik had mij er op ingesteld om eens een bezoek te brengen aan dit evenement dat zich in een steeds groter wordende belangstelling mag verheugen. Vooral het forum leek mij ditmaal interessant terwijl ik ook benieuwd was wat Nanne Wolff te melden had over de vogelgriep.

Van deze vogelgriep krijg ik figuurlijk ook een beetje hoofdpijn. Niet zozeer omdat in mijn woonomgeving nog steeds de regels van het toezicht gebied van kracht zijn maar vooral omdat de duiven bij deze uitbraak weer over één kam geschoren worden met het overige pluimvee. Bij de vorige uitbraken binnen de intensieve veehouderij waren de duiven aanvankelijk altijd de klos. Niet letterlijk maar wel mocht er niet gevlogen worden of moesten ze ook opgehokt worden. Na veel lobbywerk veranderde dit bij latere uitbraken van hoog besmettelijke ziekten. Er was vastgesteld dat er geen doorgifte van de virussen kon plaatsvinden door (post)duiven. Dit laatste lijkt bij de huidige maatregelen te zijn ‘vergeten’. Het lijkt erop dat we weer terug zijn bij ‘af’. Ik vrees dat als er zich een uitbraak voordoet in het voorjaar we de duiven wederom binnen moeten houden en dat we dan niet vliegen …..

Nieuwsgierig ben ik dan ook naar de gang van zaken achter de schermen. Is het bestuur van de NPO of haar vertegenwoordiger in Den Haag en omgeving wederom aan het lobbyen om de duiven de oude positie in de regelgeving weer te laten in nemen. Hopelijk is dit het geval maar enige vrees dat er niets gebeurd kan ik niet onderdrukken. Ik vrees dat de NPO zich laat leiden door de waan van het moment waarin het niet kunnen (uit)vliegen en vervoeren niet zo belangrijk is. Te meer omdat er ook zeer weinig gecommuniceerd wordt over de gang van zaken … Het ‘niet weten’ van het einde van de maatregelen is een voorbeeld hiervan. De vraag is weet men het echt niet of krijgt men de informatie niet of interesseert het de betrokkenen niet genoeg om er actief werk van te maken. Naar mijn mening moet ‘Veenendaal’ nu ‘investeren’ om te zorgen dat we in of tegen het vliegseizoen niet voor verrassingen komen te staan.

Een klein zinnetje in de vorm van ‘we zijn in gesprek met het ministerie’ of iets van deze strekking op de site van de NPO zou veel duidelijkheid kunnen geven. Maar ja communiceren is niet de sterkste eigenschap van de NPO (maar misschien heb ik iets gemist).

OP EIGEN HOK

Ook hier zorgt de gang van zaken weer voor hoofdpijn. Denkbeeldige hoofdpijn wel te verstaan. De P – ellende is namelijk weer terug. Ik was er al een tijdje bang voor. Niet dat de duiven er slecht uitzagen of zich slecht gedroegen maar gewoon omdat dit de tijd van het jaar is dat de P – ellende tot uitbraak komt.

Hoofdpijn

Zaterdag twijfelde ik al aan een jong in het zomerjongen-hok. De duif zat niet lekker en had geen eetlust. Uiterlijk mankeerde hij/zij niets. Echter de gewrichten aan de voorzijde van zijn vleugel leken wat dikker. Uit voorzorg werd de duif direct geëlimineerd. Zondag had ik echter weer een duif met een iets hangende vleugel. Toen ik haar pakte zag ik het meteen. Een bult bovenop haar vleugel die haar dwong haar vleugel iets te laten hangen. Shit! Hoe is het mogelijk? De duif in kwestie was bij het afzetten geënt tegen de Paratyfus. Met dode entstof wel te verstaan en ook nog korter dan 6 maanden geleden. Dode entstof werkt ongeveer 6 maanden dus ze zou normaal gesproken niet vatbaar mogen zijn. Wie het weet mag het zeggen? Ik weet inmiddels wel zeker dat ik niet meer zal (laten) enten met dode entstof. Eigenlijk wist ik dit al na de ervaring van vorig jaar maar nu weet ik het zeker.

Ook deze duif werd wederom geëlimineerd maar de zorg was direct daar. Hoe houd ik het onder controle. Tot op heden zitten de slachtoffers in één hokje (volière). De vraag is welke maatregelen te nemen? Kuren of enten (met levende entstof dus)? Een mailconsult met mijn dierenarts resulteerde in de keuze voor een enting met levende entstof. Zaterdag zal de dierenarts langskomen om de enting te verrichten. Dit zal voor de duiven die de ziekte onder de leden hebben wel even aankomen. Het is echter niet anders want zo kan het ook niet doorgaan ….. De sterken zullen over blijven …..

Groot verschil t.o.v. van vorig jaar is dat ik veel ervaring met deze ziekte heb. Toen werd ik verrast door de gevolgen en vond de tweede uitbraak midden in de kweek plaats hetgeen bijna desastreuze gevolgen had. Gelukkig weet ik inmiddels dat enten met levende entstof goede resultaten geeft. Mijn vliegers vlogen prima en ook de kweek na het seizoen verliep prima. Kortom ik ga vol goede moed de strijd weer aan maar een beetje lastig is het wel. Het lijkt mij heerlijk om weer eens duiven te houden zonder deze p – ellende. Ik vrees echter dat dit nog wel een paar jaartjes zal sluimeren …..

Consequentie van dit alles is dat het koppelplan wel een maandje naar achteren kan worden geschoven. Koppelen met Kerst is niet meer mogelijk. Wel zo rustig. Ieder nadeel heeft zijn voordeel. De koppeling staat nu gepland voor eind januari. Afwachten maar weer de duiven moeten er wel klaar voor zijn ….

Tot volgende week

Michel Beekman