Kerst, duiven even op het tweede plan
Zondag 25 december 2016. Buiten is het niet zo koud en grijs. Binnen is het Kerst, op dit moment nog wat minder want de verlichting brandt nog niet en ook het huis moet nog even opgeruimd worden om het er allemaal wat feestelijker te doen uitzien. Het huishouden staat bij de familie Beekman uit Aalsmeer duidelijk op het tweede plan. Hobby’s en andere gezinsactiviteiten hebben een veel hogere prioriteit maar dat betekent dat de “gezellige rommel” op dagen als deze even snel door een witte tornado moet worden gefatsoeneerd.
Hierdoor staan de duiven deze morgen helemaal op het tweede plan. Even snel door de hokken want er zijn belangrijkere zaken in het leven. Vooral op dagen als deze word ik mij hier altijd een beetje meer bewust van. Duiven zijn slechts een hele belangrijke bijzaak, niet alleen op Kerst, maar dat vergeten we in de hectiek van onze sport wel eens te vaak. Hoe kunnen we discussiëren over zo iets onbenulligs als een vliegprogramma of invliegduiven als in Berlijn een terrorist met een vrachtwagen dood en verdriet zaait op een Kerstmarkt of in Aleppo duizenden geëvacueerd moeten worden na het veroveren van de stad door het Syrische regeringsleger (!!??).
Zelf heb ik er ook met enige regelmaat last van maar ik besef me heel goed dat we duiven houden niet groter moeten maken wat het is. Drie huizen van u vandaan weet namelijk geen enkele buurman of –vrouw meer waar u mee bezig bent. Ze zien hoogstens de duiven vliegen en horen die gekke buurman van verderop hooguit eens schreeuwen naar die “dakschijters”. Ze vragen zich dan zonder twijfel af waar die gekke buurman dan wel weer mee bezig is. Ze zullen zich nooit realiseren dat de derde prijs in de vereniging op de zware vlucht van Orleans zojuist verspeeld werd. Totaal onbelangrijk dus. Iets om wellicht eens vaker bij stil te staan en dus niet alleen op eerste en tweede kerstdag!
Het kan daarnaast ook helemaal geen kwaad om de duiven af en toe op het tweede plan te plaatsen. In het stille seizoen kunnen ze makkelijk een paar dagen zonder u. Gewoon lekker een paar daagjes met uw naasten weg. Voldoende voer en water op de hokken en gaan met die banaan. Er is meer dan duiven maar dat vergeten vele winterkampioenen.
Ook in het seizoen echter kan de riem er soms wel eens vanaf, want ook dan kunnen duiven best eens een dagje per week op het tweede plan staan. In mijn beste jaar, althans het jaar met de meest spectaculaire uitslagen (2013, waarin tweemaal de snelste twee van een afdelingsconcours geklokt werden en eenmaal zelfs de snelste drie) strandden er gek genoeg ook veel duiven onderweg! Veelal doffers overigens die ik dat jaar dan ook voor het laatst speelde maar dit maakt voor dit verhaal niet uit! Ze zaten overal in West Europa en aangezien ik niet alleen met Kerst vreedzaam en mens- en “dierlievend” ben gingen we ze overal halen. Met het gezin waren we menig zondag de hele dag van huis want we maakten er gewoon een leuk uitje van! Vroeg op pad, duif halen en vervolgens wat beleven in de omgeving. Hierna vaak nog een maaltijd en vaak waren we niet voor 20:00 uur thuis. Soms nog veel later. De duiven maalden er niet om. Deze zaten gewoon wat langer bij hun partner dan gebruikelijk (soms tot maandagmorgen) en presteerden de week erop gewoon weer prima (althans naar mijn maatstaven)! Kortom de duiven mogen best eens op het tweede plan staan!
Wellicht zouden ook bestuurders zich dit eens meer moeten realiseren. Het NPO bestuur dat een vliegprogramma durft op te stellen met een zomerstop verdient wat mij betreft een standbeeld. Gewoon twee weken in de mooiste tijd van het jaar de wedstrijdsport met de duiven op het tweede plan zetten. Vakantie met familie, thuis uitrusten en de duiven even laten recupereren staat dan op het eerste plan! Gewoon ergens begin augustus als in het hele land de schoolgaande kinderen vakantie hebben. Wat mij betreft een mooie kerstwens voor de komende jaren …..
OP EIGEN HOK
Staan alleen vandaag en morgen de duiven op het tweede plan. Gisteren was het daarentegen weer een ouderwetse duivendag. Van ’s morgens 09:00 uur tot en met ’s avond 17:30 uur in de hokken om vervolgens snel onder de douche te springen. Kerstavond werd namelijk doorgebracht bij de Japanner. Lekker eten met mijn ouders en zus plus aanhang. Quality time na een dag vol duiven.
Gisteren was zo’n drukker dag omdat er werd gekoppeld. Een klus die ik eigenlijk vrijdagmiddag had willen doen, echter toen hadden de griepbacillen mij in een te forse greep. Ik was nog wel een paar uurtjes eerder van het werk weggegaan (want werken doe ik eigenlijk altijd zelfs als ik een beetje grieperig ben) maar bij thuiskomst kwam de man met de hamer.
Na veel geslapen te hebben (op de bank) ging het op zaterdag weer stukken beter dus kon ik mij bezighouden met iets dat ik, zoals bekend, een vervelend klusje in onze sport vind. Koppelen. Gelukkig betrof het alleen de kweekduiven, maar dit jaar wel weer op de ouderwetse manier. Dus duif voor duif in het broedhok stoppen en dan maar hopen dat ze elkaar een beetje aardig vinden.
Bij de meeste koppels ging dit best redelijk al zal zo direct pas duidelijk worden of en wat de schade is. Gelukkig was er maar een jaarling duivin bij hetgeen een pre is om de schade te beperken. Alle andere duivinnen zijn al een keer gekoppeld geweest in hun leven en dat scheelt in de regel veel. Bijkomend voordeel is dat in mijn kweekhok de broekhokken (op drie na) twee etages hebben. Hierdoor kan de duivin al ze snugger genoeg is steeds wegspringen als de doffer te driftig achter haar aanjaagt. We zullen het resultaat dus zo direct zien.
Op de tweede dag, feitelijk is het de eerste dag, na de koppeling laat ik de nieuwe partners altijd opgesloten zitten. De ervaring heeft mij geleerd dat de duiven anders wel heel gemakkelijk “overkoppelen”. Veelal aan een oude partner als die nog toevallig in het hok zit. Ze moeten gewoon wat vaster gekoppeld zitten voordat ik de duiven uit de broedhokken laat.
Dit jaar wordt dit laatste best wel een klusje want nog niet eerder (behalve in mijn eerste jaar in Aalsmeer) had ik meer nieuwe koppelingen dan dit jaar. In de afdeling met broedhokken zijn dit jaar slechts drie koppels (van de vijfentwintig) gelijk gebleven. Dit zijn bijna vanzelfsprekend de koppels waar vorig jaar goed uit gekweekt werd! De overige koppels zijn allemaal nieuw.
Veel duiven zitten zelfs voor het eerst in het kweekhok omdat ze tot aan deze winter ondergebracht waren bij mijn sportvriend Rob in Amsterdam ZO. Hier stalde ik in 2014 mijn nieuwe aanwinsten van o.a. de combinatie van Wanrooij, Willem de Bruijn, Mees Doornekamp en Jan de Ruijter omdat ik destijds bang was voor de gezondheidstoestand van mijn toenmalige kweekduiven. Omdat het Rob een beetje te bezwaarlijk werd en de gezondheid op mijn hok inmiddels alweer twee jaar stabiel is kwamen deze veel belovende kweekduiven dit najaar terug naar Aalsmeer!
De consequentie is wel dat er erg veel duiven hun nieuwe onderkomen (en broedhok) moeten leren kennen. Gelukkig ben ik de komende week vrij waardoor ik dit klusje op mijn gemak kan doen! Iedere keer een paar uurtjes twee of drie koppeltjes los en dan maar hopen dat ze het broedhok snel weten te vinden. Om vervolgens deze cyclus keer op keer te herhalen.
Na een paar dagen laat ik ze dan “om en om” los en dit blijft meestal zo tot dat de eerste eieren gelegd zijn. Gezien het risico en het feit dat ik “klanten heb” voor de jongen van de eerste ronde zal ik de eitjes dit jaar maar eens echt in de broedmachine plaatsen. Ieder jaar neem ik me dit voor maar dit jaar zal het er echt van moeten komen. “Vrede op aarde” bestaat namelijk maar heel beperkt in een duivenhok. Net als in de gewone wereld is het meer “gewapende vrede” die snel verstoord raakt als een duif verkeerd vliegt. Iets dat ook in de gewone wereld helaas steeds vaker voor komt. Hopelijk valt het allemaal mee maar daarover leest u de komende weken meer.
Tot volgende week!
Michel Beekman