Kilometers maken
Zondag 15 juni 2014. Buiten draaien de duivinnen voorzichtig hun rondjes. Helemaal van harte gaat het niet vandaag. De meesten hebben de laatste weken de nodig kilometers gemaakt. Door de late aankomsten van vorige week zaterdag hebben de meesten die week heel wat meer dan 600 kilometers gevlogen. In combinatie met de vlucht van afgelopen week, 326 kilometer, met de wind op kop haalt dit de fut er een beetje uit bij een behoorlijk aantal. Vooral bij de duiven die de laatste weken veel te veel kilometers maakten en hierdoor laat arriveerden.
Duiven maken namelijk zeer veel kilometers teveel. Ik haalde bijvoorbeeld afgelopen vrijdag een duivin op in Nieuw Buinen. Bijna 200 kilometer noordelijker dan mijn hok. Voor de goede orde deze duivin (een zusje van Femi) was in zeer goede doen ingekorfd voor Salbris. In rechte lijn is dat voor mij 574 kilometer. In de praktijk komt hier grofweg 10% aan kilometers bij omdat de duiven alles behalve in een rechte lijn naar huis vliegen (ze trekken enigszins zigzaggend naar hun thuisbasis). Dit betekent dat de duivin ruim 830 kilometer vloog. Dit zijn er zonder twijfel nog meer want de plaats waar ze strandde zal niet haar eerste stop zijn geweest. Duiven lopen pas ergens binnen als ze aan het eind van hun latijn zijn dus wie weet waar dit duivinnetje helemaal geweest is.
Toen ik donderdag in de club meldde een duifje te gaan halen in Noordoost Drenthe ontstond al snel de discussie hoe zo’n duif daar terecht komt. Naar mijn mening was ze onder invloed van de Zuidoosten wind en de fronten boven zee gekomen en uiteindelijk via de eilanden weer aan land gekomen in Denemarken of Noord Duitsland en vervolgens naar beneden gezakt om uiteindelijk neer te strijken op het moment dat de energievoorraad echt op was. Anderen waren van mening dat de duiven van Noord Holland opgehouden waren en hierdoor door elkaar gekomen waren met de duiven van Oost Nederland die ook in Salbris losten. Dit leek mij gezien de windrichting merkwaardig maar we zullen dit soort discussies pas echt kunnen beslechten als er ultra kleine GPS-jes beschikbaar zijn. Dan kunnen we echt zien hoeveel kilometers onze duiven maken.
Het aantal wedstrijdkilometers dat de duiven deze week dienden te maken op de programmavlucht werd op instignatie van de vervoers- en lossingscommissie beperkt. In plaats van Nanteuil le Hadouin stond nu Morlincourt op het programma. Voor mij betekent dit zo’n 50 kilometer korter. Persoonlijk ben ik altijd fan van dit soort maatregelen omdat men probeert de duiven te beschermen. Voor de winnaars maakt het in de regel ook niet veel uit. Zeker niet wanneer de wind pittig waait uit Noordelijke richtingen.
Regen in Noord Frankrijk en Zuidwest België zorgde op zaterdag voor een verlaat lostijdstip. Voor de duiven voor Noord Holland in ieder geval want de Friezen losten in Laon om 7:00 uur terwijl onze duiven slechts 20 kilometer verderop om 9:30 uur hun manden konden verlaten. Zoveel lossers zoveel wijsheden, ik heb geen idee wat de juiste beslissing was. Mijn persoonlijke voorkeur gaat altijd uit naar een iets latere lossing. Zeker met een frisse Noordelijke wind. In de ochtenduren is het dan wel heel erg fris. Zaterdag werd ik dus op mijn wenken bediend (ha, ha).
Dit werd nog mooier want ik klokte een vroege duif die uiteindelijk de snelste van de hele lossing bleek te zijn. Het was helemaal mooi want de voorsprong bedroeg uiteindelijk 3 seconden op nummer 2 van plaatsgenoten Leo van Leeuwen en Hans van Grieken, de Vitesse kampioenen van ons rayon.
De winst was geheel en al de verdienste van de duif want hoe Delicia zich uiteindelijk naar beneden stortte was doorslaggevend. Ik kan mij niet heugen een duif ooit beter te hebben zien vallen. Zoals altijd met tegenwind uit Noordelijke richtingen vielen de vroege duiven hoofdzakelijk in rayon F en in mindere mate in rayon E. Logisch want de kilometers gaan wegen. Al dient hierbij opgemerkt te worden dat dit in Zuid Holland niet opgaat want hier spelen de cracks uit Reeuwijk de zuidelijker gelegen concurrentie met tegenwind gewoon op een hoop.
De winnaars per rayon:
Rayon A: Comb. Bleeker, Sint Pancras 1128,264 mpm
Rayon B: Peter Jonker, Uitgeest 1131,909 mpm
Rayon C: Geert Tichelaar Jr, Zaandam 1131,553 mpm
Rayon D: Anne van Meerkerk, Beets 1115,389 mpm
Rayon E: Dirk van der Heide, Amsterdam Noord 1132,710 mpm
Rayon F: Beekman & Tilmans, Aalsmeer 1138,190 mpm
Tijdens de aankomsten van Morlincourt vielen ook de eerste duiven van de overnachtfond klassieker vanuit St. Vincent. Grote winnaar werd Rinus Lagerberg uit Nes aan de Amstel. Niet alleen klokte hij de eerste duif, ook de vierde van het hele concours woonde op zijn (kleine) hok en dit alles met slechts 4 mee.
De vlucht vanuit St. Vincent verliep overigens dramatisch slecht. Er diende op zondagmorgen te worden door geklokt en bij het schrijven van dit weekstuk waren nog niet alle klokken gelicht. Volgende week dan ook de eerste liefhebber per rayon.
OP EIGEN HOK
Was het naast het succes op zaterdag een week waarin weer de nodige kilometers gemaakt werden. Op vrijdag reed ik er ruim 550 om een spoetnik op te halen bij de firma Habru in Doetinchem, een tweetal bonnen te verzilveren voor 2 prachtige jongen bij Hilbert en Rik Doldersum uit Westerhaar en een duivin op te halen in het mooie landelijke Nieuw Buinen. Het was maar goed dat er niet ingekorfd diende te worden op vrijdag want na een vertrek om 9:30 uur arriveerde ik pas tegen 19:00 uur weer op mijn thuisbasis. Duivenmelkers zijn een beetje gek en ik maak het nog wel eens een beetje gekker zoals bekend mag zijn.
Zo ging ik vandaag nog even via ’s Gravenzande naar Den Bosch. Duiven voor een sportvriend gehaald en bijproducten van mijn dierenarts mee terug genomen.
Ondertussen gaat het met de eerste ronde ietsje beter. Ze beginnen na een geelkuurtje wat beter te vliegen. Of ze de vluchten halen valt nog te bezien. Er resten mij nog 4 weken. Afwachten maar weer.
De overige rondes komen nu iedere dag buiten maar helemaal naar mijn zin gaat het nog niet. De gezondheid blijft broos en dat blijft afzien. Gelukkig zorgde de vliegploeg voor een opkikker van jewelste. Nu maar zien wie er donderdag fit genoeg zijn om de strijd aan te binden op Vierzon. De voorspelling is weer tegenwind. Niet makkelijk. Hopelijk lukt het mij weer om een ploegje op de been te brengen dat om de hoogste eer kan strijden. Wederom afwachten maar weer.
Tot volgende week!
Michel Beekman