Kortsluiting in de bovenkamer

Kortsluiting in de bovenkamer

Zaterdag 28 mei 2016. De avond valt buiten schijnt nog een vaal zonnetje. Als ik richting het Oosten (het binnenland) kijk kleurt de lucht al een beetje donker. Misschien is het de voorbode van het voorspelde onweer. Het Weer lijkt over de hele dag gezien te zijn meegevallen. Toch lijken de vluchten die gelost werden in het kader van de eendaagse fond niet heel erg vlot te zijn verlopen.

Althans een blik op de Compuclub site leert dat er om rond 20:00 uur nog weinig uitslagen vermeld staan van de afdeling 1, 2, 7, 8, 9, 10 en 11. De enkele uitslagen die er wel op staan maken wel duidelijk dat de verschillen in aankomsttijd groot waren. In de sterke vereniging De Verwachting uit Tiel zit er tussen de eerst 3 duiven 20 minuten! Ook de meldingssites van de afdeling Friesland en Noord Oost Nederland tonen snel dalende snelheden.

Kortsluiting

Helemaal bont maakt afdeling 8 het naar mijn smaak. Als de informatie klopt losten ze de duiven vanaf Melun (gelegen ten Zuidoosten van Parijs) pas om 13:00 uur. Met een wind schuin tegen betekent dit zeer late aankomsten en dat blijkt ook uit de meldingssite. In de regio Noord van hun afdeling is de vroegste melding om 19:50 uur (!), op een afstand van 463 kilometer. Een beetje kortsluiting in de bovenkamer van de lossingsverantwoordelijken als je het mij vraagt. Wellicht onder druk van het slechte weer dat er voor zondag voorspeld wordt is er laat besloten alsnog te lossen. Ook het feit dat er in deze regio door een behoorlijk grote groep op zondag niet gevlogen wordt zal misschien van invloed geweest zijn op dit mijns inziens slechte besluit.

Opmerkelijk is daarnaast het feit dat in Issoudun twee afdelingen wel losten (Zeeland en Brabant 2000) en dat de derde afdeling (Oost Brabant) besloot de vlucht terug te brengen naar Isnes. Kennelijk was het advies van het IWB zo slecht nog niet!  

Bij ons in de afdeling werd het advies van het IWB wel opgevolgd en werd donderdag besloten de eendaagse fondvlucht af te lassen. Een controversieel besluit. Persoonlijk kon ik er wel mee leven, als in de regel voorzichtige liefhebber. Ik zag op donderdagmiddag niet hoe er op grond van de voorspellingen gelost zou kunnen worden.

Een andere categorie liefhebbers is echter van mening dat er coûte que coûte gereden moet worden naar de losplaats omdat het slechts voorspellingen betreft. Zij menen dat voorspellingen slechts voor spellingen zijn en dat het op de losdag best mee kan vallen.

Ook hier valt wat voor te zeggen maar het maakt de druk op de lossingsverantwoordelijken er niet minder op. Het vereist namelijk ook heel wat moed om eenmaal op de losplaats aangekomen te besluiten dat het niet kan. Om over terugrijden op de zondag en het vinden van een geschikte losplaats om de duiven kortbij als nog te lossen maar niet te spreken.

Bij sommige liefhebbers leidt een besluit als dat van afgelopen week echter tot een beetje kortsluiting in de bovenkamer. Ze zijn zo verblind door hun favoriete spel dat ze alle middelen aangrijpen om het besluit terug te draaien.

Van de liefhebbers kan ik het nog begrijpen maar helemaal bont wordt het in mijn ogen gemaakt door het bestuur van de Fondclub Noord Holland. Zij meenden een brief geschreven aan het afdelingsbestuur te moeten plaatsen op de overigens zeer informatieve eigen site. In deze brief meldt men onder andere dat men het betreurenswaardig vindt dat het afdelingsbestuur hen niet geconsulteerd heeft voordat het besluit genomen werd.

Men trekt hiermee wel een heel erg grote broek aan. Veel gekker moet het mijns inziens niet worden want de Fondclub is niet meer dan een attractiespel! Ik zie het al voor mij dat de lossingsverantwoordelijken of afdelingsbestuurders ieder attractiespel moeten vragen of een te nemen besluit wel in goede aarde valt. Dat worden dan heel wat belletjes of app-jes. Het zal dan bovendien helemaal niet meevallen om welk besluit dan ook te nemen …..

Ook bij veel bestuurders is er de laatste weken misschien wel wat sprake van (kleine) storingen in de bovenkamer. Het wemelt van de incidenten rond de vluchten (slechte lossingen, te late aankomsttijden van de containers, twijfelachtige lossingen en een bijzonder slecht functionerende website) en ondanks deze incident hult het bestuur zich (bijna) voortdurend in stilzwijgen!

Ook beslist men de ene week wel om de vlucht aan te passen om het vervolgens de andere week niet te doen ….. Weinig consequent als je het mij vraagt. Echter vooral het feit dat er weinig communicatie en uitleg is over de gemaakte keuzes zorgt er voor dat veel liefhebbers morren.

Afgelopen vrijdag spraken we uitgebreid over dit thema aan de bar van de zustervereniging in mijn woonplaats. Met een klein ploegje goede spelers blijven we altijd een uurtje napraten na het laden van de manden. Dit laatste gaat overigens steeds beter en wellicht is het voor de vervoerscommissie een idee om het schema met de aanbrengtijden te updaten want nu waren wij op het gewenste tijdstip aanwezig en stond de vrachtwagen al 20 minuten te wachten ….

Terug naar het gesprek aan de bar. Niet alleen bespraken we de warrige gang van zaken binnen onze sport en de diverse kortsluitingen in de bovenkamer bij de diverse bestuurslagen, ook spraken we over het feit dat ook de bovenkamer van de meeste liefhebbers met regelmaat in ongerede raakt. Heel veel problemen die liefhebbers maken, knelpunten die ze zien of zelfs de wijze hoe ze duiven houden zitten “tussen de oren”.

Feiten worden dan ook vaak verward met gevoelens of meningen. Veel handelingen in de verzorging en de begeleiding van de duiven worden verricht uit gewoonte zonder dat er echte redenen,  laat staan onderbouwde verklaringen voor zijn.

Zelf heb ik hier dus  ook regelmatig last van. Ook een storing in mijn bovenkamer dus want ook ik haal mij soms zaken in het hoofd, en spreek ze soms ook uit, waarvan ik achteraf denk “was het allemaal wel waard”?

Asse Zellik

Al met al leidde het afgelasten van de wedvlucht vanuit Chateaudun tot een grote deelname op de laatste Vitessevlucht. Het voordeel hiervan was dat alle Vitessevluchten grofweg met dezelfde deelname zijn afgewerkt. Wel zo eerlijk als je het mij vraagt want anders zouden de punten wel heel erg hard naar beneden gegaan zijn op de laatste vlucht. Er stond dit vliegseizoen namelijk maar een dubbelvlucht gepland. Ook een gevalletje van kortsluiting in de bovenkamer, maar dan in het stille seizoen, want over twee weken mist vrijwel iedere melker de gelegenheid om de duiven die niet naar de dagfond gaan ergens op in te korven …..

Het relatief grote aantal duiven (zo’n 12.000) werd om 10:00 uur gelost in Asse Zellik. Juist op tijd voor de oprukkende bewolking / storingen, die uit het Zuidoosten snel naar het Noordwesten van België trokken en juist op tijd om de zon in de regio Zeeland de daar aanwezige damp/nevel te doen laten oplossen.

Het werd hierdoor een schitterende vlucht. Vooral bij degenen die duiven goed in vorm hadden vielen ze als zand! De snelste van de lossing was weer eens voor Joop Jansen uit Haarlem. Joop is een echte topspeler die jaarlijks goed is voor meerdere rayonoverwinningen en met enige regelmaat de snelste van de afdeling klokt. Ditmaal bleef een driejarige doffer de concurrentie voor. Met een snelheid van 1325 mpm werd de grens van 80 km/u bijna aangetikt. Best knap gezien de windrichting!

Bij de rayonwinnaars vrijwel alleen grote namen, ook kregen veel liefhebbers hun getekende duiven voorop. Allen indicatoren van een prima vlucht. Opmerkelijk zijn wel de enorme verschillen in snelheid tussen de verschillende rayons. De eerste duif van rayon D zou bijvoorbeeld bij ons in de club slechts de 38e positie hebben ingenomen tegen 272 duiven (???).

De winnaars per rayon:

Rayon A: Jan Kuijpers, Alkmaar – 1301 mpm (met een dubbelslag)

Rayon B: Joop Jansen, Haarlem – 1325 mpm

Rayon C: J. van den Bosch, Wormerveer – 1316 mpm

Rayon D: Ben Ooms, Hoorn – 1257 mpm

Rayon E: Harry Reith, Landsmeer – 1304 mpm

Rayon F: Cor Buis Jr, Aalsmeer – 1324 mpm

 

OP EIGEN HOK

Was het een relatief rustige week. Ik had het genoegen weer eens een hele week thuis te zijn! Van deze gelegenheid maakte ik gebruik om de late duivinnen van vorig jaar die nog steeds in een rennetje zaten in te passen in mijn vliegploeg. Deze late duivinnen vlogen dagelijks maar omdat de doffertjes er ook nog bij zaten mocht dit vliegen de laatste weken geen naam meer hebben.

Het inpassen in de vliegploeg was een gokje maar bood een aantal kansen. Ten eerste kreeg ik een rennetje leeg waarin ik nog wat latere jongen kon plaatsen. Hierdoor kon ik stoppen met bijplaatsen bij de grote jonge duivenploeg en dat werd hoog tijd. Ten tweede zorgde de nieuwe inbreng in de oude vliegploeg voor fris bloed en dus nieuw elan in het hok. Dit hok was wat leger doordat er toch wel wat jaarlingen en een paar meerjarigen zijn achtergebleven. Ten derde zorgde het ervoor dat alle doffers gewoon weer een duivin hebben en tenslotte zorgt het er voor dat de late jongen duiven beter getraind aan de start verschijnen bij de jonge duivenvluchten waarop hun opleiding dit jaar begint.

Wonder boven wonder verliep het overwennen van het ene naar het andere hok probleemloos. Vanaf de eerste dag doken de 9 nieuwe dametjes in de oude duiven volière. Niet zo vlot als de oudere dames maar in ieder geval zonder ergernis mijnerzijds!

De hele week liep de verzorging dan ook prima en ook de vlieglust van de weduwen werd met de dag beter en beter. Op woensdag en donderdag vlogen ze met gemak een uur. Hoog en speels met wellicht nog iets te weinig snelheid maar stukken beter dan de weken er voor.

Met enige verwachting werd dan ook ingekorfd voor de Wedvlucht vanuit Asse Zellik. 60 duivinnen waren in staat om te vliegen (5 niet meer of in ieder geval voorlopig niet meer). De hoop vertaalde zich deze week in een uitslag met perspectief. 5 en 6 tegen 2.515 duiven en 5 duiven bij de eerste 25. In het totaal 34 prijzen van de 59 duiven die zich konden klasseren (de 60e droeg geen werkende chipring).

Nog prettiger was dat een aantal jaarlingen aantoonde uit het goede hout te zijn gesneden. In ieder geval op een vlucht met normale omstandigheden. Al met al een vlucht met aanknopingspunten. Ik ben benieuwd of de verbetering zich de komende weken door zet. Afwachten maar weer ….

Tot volgende week!

Michel Beekman