Niet vooruit te branden
Dinsdag 5 augustus 2014. Er zijn van die dagen of een deel ervan dat er niets uit mijn handen komt. Ik ben dan niet vooruit te branden. Vanavond is zo’n deel van de dag. Sinds mijn thuiskomst van de fysio heerst er een bepaalde loomheid die ik maar nauwelijks doorbreken kan. Zelfs een tukje op de bank heeft dit niet doen verbeteren. Waarschijnlijk heeft het duivenweekeinde mij toch teveel energie gekost. Alle dagen werden er namelijk duiven opgewacht. Op vrijdagavond een ZLU vlucht, op zaterdag een Vitesse- en een Dagfondvlucht en als toetje op zondag nogmaals een Dagfondvlucht.
Sowieso heb ik het niet zo op zondagsvluchten doordat dit normaal gesproken de dag is die ik en mijn duiven relaxt doorbrengen. De dag na de vlucht zitten bij mij de duiven ’s morgens altijd nog bij elkaar en komt de verzorging niet zo nauw. Ook wil ik met oog op de buren niet te vroeg lawaai maken in de tuin dus verzorg ik de duiven altijd een uurtje later.
Dit laatste is bij een vlucht op zondag in de regel geen probleem echter van relaxen is dan geen sprake. De thuiskomst van mijn favorieten zorgt bij mij altijd voor de nodige spanning en dit kost mij altijd veel energie. Het gaat niet alleen om de eerste duif, ik kan pas ontspannen als het gros van mijn duiven thuis is. Ik kan er niets aan doen maar na een vlucht voel ik mij daarom vrijwel altijd letterlijk leeg.
Bij aankomsten op zondagmiddag zoals afgelopen week klap ik dus op zondagavond pas in elkaar. De duiven waren namelijk ook niet echt vooruit te branden. De eerste deden er maar liefst 98 minuten langer over dan ik verwacht had. Gezien de wind en de ogenschijnlijk goede vliegcondities werden de eerste dames kort na 12:00 uur verwacht. Losplaats was in plaats van Argenton Chateaudun geworden en de afstand tot het hok (527 km) zou onder de gunstige omstandigheden toch met een gemiddelde snelheid van iets meer dan 100 kilometer per uur overbrugt moeten kunnen worden. Dit was misschien wat optimistisch maar met een aankomst van de eerste duif om 13:38 uur had niemand rekening gehouden. Achteraf was het een vroege duif, maar op het moment van aankomst dacht ik dat het laat was. Toen de tweede duif pas 13 minuten later arriveerde twijfelde ik nog steeds en deze twijfel werd pas opgeheven toen bleek dat in twee zusterverenigingen de eerste duiven ‘pas’ om 13:59 uur geklokt werden.
De duiven kwamen overal rond uit slecht. Niet alleen in Aalsmeer, waar weer 13 minuten later nummer 3 arriveerde, mijn eerste duif die ik daadwerkelijk verwacht had. 2 minuten later arriveerde de volgende getekende duif. Een klein half uur later waren er in het totaal 12 van 32 gearriveerd. Inmiddels was het bijna een uur na de eerste duif dus een bijzonder slecht verloop op een vlucht van 527 kilometer met wind op de staart. Natuurlijk waren niet al de 32 duiven uitgelezen Dagfondduiven maar toch. Vanaf dat moment druppelden ze letterlijk naar huis. Soms wel 40 minuten geen duif en dat is echt niet normaal.
’s Avonds waren er uiteindelijk 27 van de 32 maar vraag niet hoe. Sommigen leken letterlijk in Timboektoe geweest te zijn. Ook was mij tijdens de aankomsten al opgevallen hoe slecht de duiven eruit zagen. Er zat veel groene stront aan de poten, met her en der zelfs een aangeplakt veertje. Signalen van weinig voer, plus water in de manden in plaats in de drinkgoten. Bewijzen kan ik het niet maar het lijkt erop dat er gereden is met de drinkgoten die nog deels of geheel vol met water stonden. Vooral manden die onderop in de container staan krijgen dan veel (spat)water binnen.
De groene mest verontrust mij ook. Ik vraag mij al enige tijd af of de duiven onderweg wel genoeg voer krijgen. Onze manden zijn altijd goed gevuld en het lijkt er op dat de hoeveelheid voer die verstrekt wordt hierop niet is afgestemd. Misschien zou een voor het vervoer verantwoordelijk bestuurslid eens kunnen checken hoeveel voer (in grammen) er aan de duiven verstrekt wordt. Mijns inziens moet de maatschep groter ….
Het leek er overigens lange tijd op dat ik de 1e NPO zou spelen. Pas na 21:00 uur werd duidelijk dat uiteindelijk de Zoetemelk positie werd bezet. Ruim achter de winnaar van Chris Verkruisen uit Purmerend want deze vloog maar liefst 57 meter per minuut sneller. Onbegrijpelijk eigenlijk.
Niet alleen ik maar velen vroegen zich af waarom de duiven zo slecht gekomen waren want het weer leek zo goed. Na enig speur en ‘mailwerk’ werd mij een mogelijke oorzaak duidelijk. Mist. Mist in Noord Frankrijk die de Belgische lossers belemmerde de duiven voor 12:00 in Noyon/Morlincourt te lossen. Mist die onze duiven een andere, langere route deed kiezen. Meer Oostelijk en dit verklaart ook de vreemde richting van waaruit de duiven arriveerden. Bij mij kwamen de vroege duiven overduidelijk uit het Oosten. Uit het binnenland dus. Dit verklaart ook de lage snelheid en de gaten in het verloop alsmede de vele vroege duiven aan de absolute Oostkant van de afdeling.
De vraag die bij velen opkwam was of het zaterdag beter verlopen zou zijn? Dit is lastig te beantwoorden. Vluchten en weersomstandigheden kun je nu eenmaal moeilijk met elkaar vergelijken. Toch een poging. Zaterdagmiddag aanschouwde ik namelijk de thuiskomst van de duiven die gelost werden in Ruffec. Als ‘kijklocatie’ werd niet het eerste de beste hok uitgezocht maar het hok van de absolute favorieten Gerard en Bas Verkerk. De tribune zat bij aankomst al vol. Clubgenoten, een echte kenner uit Leiderdorp en een liefhebber uit het Oosten van het land. De duiven werden ook hier met hoge snelheden verwacht gezien de aankomsten/snelheden eerder deze dag in België op de klassieker vanuit Bourges. Ook hier lieten de duiven echter langer dan verwacht op zich wachten. Om 14:38 uur landde een driejarige duif op het hok. De uiteindelijke winnares van het gehele concours maar ook een voorbode van wat ging komen. Het duurde namelijk bijna 20 minuten voordat de volgende duif arriveerde. Deze duif was echter zwaar vermoeid en het duurde even voor dat ze geklokt werd. Het was uiteindelijk nog de 10e NPO! Ondanks dat de Verkerken de duiven redelijk vlot kregen waren ze niet helemaal in hun sas. De jaarlingen hadden het namelijk zeer moeilijk! Natuurlijk werden er gezien het grote aantal ingemande jaarlingen wel eenjarige duiven gedraaid maar naar verhouding kwamen de geroutineerde duiven veel beter. Ook zaten er grote gaten in de aankomsten ondanks het totaal van 94 ingekorfde duiven en de ongekende klasse van liefhebbers en afstand geschiktheid van de duiven.
Kortom het was zaterdag ook alles behalve gemakkelijk en de meeste ‘gewone’ hokken hadden moeite om hun duiven op de uitslag te krijgen. Ook hier was het overigens gissen naar de oorzaak, al liggen warmte, onweersbuien/storingen en afstand als redenen voor de hand. Gezien het voorspelde weer op zaterdagmiddag (dat niet helemaal uitkwam) en het goede weer dat voor de zondag voorspeld werd kon en kan ik het besluit om vroeg uit te stellen voor- en achteraf wel billijken.
Minder vaak uitgesteld worden de duiven van de ZLU. Vrijdagochtend vroeg ging de laatste vlucht in dit kader vanuit Perpignan dan ook gewoon los om 06:45 uur. Het zou gezien de wind niet makkelijk worden om boven de rivieren en verder op de achterhand duiven te draaien op de dag van lossing. Toch besloot ik duiven te gaan letten bij ‘de beulen van Zuiderwoude’, Gertjan en Jeroen Hendriks. Ze hadden er genoeg mee (55) en hadden enkele weken prima gepakt op de ochtendlossing vanuit Bordeaux/Agen. Helaas deden de duiven er hier ook langer over dan verwacht. Het was er niet minder gezellig door. Vooral door de goede zorgen van de gastheer en het leuke gezelschap, maar de kers op de taart in de vorm van de aankomst van een duif ontbrak. Er restte gelukkig nog de illusie dat de andere morgen nog de eerste nationaal geklokt zou kunnen worden omdat een constatering kort na het verlopen van de neutralisatietijd voldoende zou zijn. Dit gebeurde uiteindelijk ook maar helaas voor de gebroeders niet in Zuiderwoude maar bij het fenomeen Arjan Beens in Genemuiden. Ongekend wat Arjan met zijn duiven voor elkaar weet te krijgen. Klasse en inzet vertalen zich bij hem in meer dan uitstekende prestaties.
Omdat het al dinsdagavond is, en al laat, volgen alle rayon winnaar van de afdeling Noord Holland volgende week.
OP EIGEN HOK
Werd dus vroeg gedraaid van Chateaudun. 2e NPO en 1e in het rayon. Ook nog vier duiven bij de eerste negen in het rayon. Uiteindelijk resulteerde dit in het 2e Dagfond kampioenschap onaangewezen in rayon F en een 1e dagfond onaangewezen in het district Amsterdam tegen concurrentie met nationale allure. Niet slecht, na al een 1e Midfond kampioenschap onaangewezen in beide samenspelen. Ook de 1e kampioensduif Dagfond mocht ik begroeten.
Kortom niets te klagen! Echter het knaagt toch nog wel een beetje want op de X-vlucht vanuit Duffel liet ik een afdelingswinnaar zitten. Altijd zonde maar ze is ogenschijnlijk gesneuveld op het veld van eer. Op deze X-vlucht kwamen de duiven in verhouding goed (drie duiven bij de eerste negen in het rayon) maar het was qua verloop krabben en bijten. Ook hier veel te grote gaten en duiven die werkelijk van alle kanten goed kwamen.
Gelukkig was er ook nog een vlucht die wel vlot verliep. Op de oefenvlucht vanuit Bergambacht van heden morgen kwamen de jongen duiven prima. Tijden weet ik niet want er moest gewoon gewerkt worden maar bij thuiskomst waren er 63 van de 65 thuis. Hopelijk blijft dit zo want er moeten inmiddels heel wat duivinnen aangevuld worden.
Tot volgende week,
Michel Beekman