Nieuwe en minder nieuwe inzichten
Zondag 8 februari 2015. Vanmorgen heb ik wat lopen prutsen in en aan het hok. Niet helemaal naar het zin overigens. Hierover volgende week meer. Er moest vandaag een stapje extra gedaan worden want het was vrijdag en zaterdag weer duiven, duiven en nog eens duiven dat de klok sloeg. Buitenshuis wel te verstaan.
Zaterdag was het de hele dag bal. ’s Morgens snel de duiven doen en daarna op hokbezoek bij Jan en Kees Bleeker uit Sint Pancras (in de agglomeratie Alkmaar) voor een reportage die zal verschijnen in het beursnummer van Het Spoor. Het is altijd goed toeven bij de no-nonsense liefhebbers Jan en Kees. Vader en zoon zijn kleine liefhebbers maar hebben een goed koppeltje duiven en dit resulteert al vele jaren in duizelingwekkend goede uitslagen.
Direct na het bezoek aan de mannen uit Rayon A reed ik door naar de kampioenenhuldiging van het rayon waarin ik speel (F). Het klinkt een beetje onaardig maar zo goed als er gespeeld wordt in ons rayon zo matig is de kampioenenhuldiging. Er wordt door een aantal mannen altijd erg hard voor gewerkt maar toch is het eigenlijk nooit een echt leuke avond.
De opkomst was best goed, de broodjes met beenham en zuurkool met worst waren echt super maar echt lekker van de grond kwam het toch niet. Er was weinig sfeer wellicht doordat het prachtige gebouw van de Snelvlieger in Ouderkerk toch iets te langwerpig is. Hierdoor was er eigenlijk geen enkele aandacht voor de kampioenen die gehuldigd werden. Daarnaast zorgt de resem aan uitreikingen en activiteiten ervoor dat de voorzitter grote delen van de middag en avond door de microfoon tetterde en dat is eerlijk gezegd niet zo’n prettig gehoor. Het einde van de avond voelde dan ook een beetje als een verlossing.
Sorry, maar meer kan ik er niet van maken alle goede bedoelingen ten spijt. Misschien zou er bij een volgende kampioenhuldiging alleen eens aandacht moeten zijn voor de kampioenen en de vluchtwinnaars. De overige tijd vretende zaken zoals het uitreiken van de gratis ereprijzen gewoon op kantoor af laten halen en de bonnenverkoop beperken tot een internetverkoop. Het is maar een idee …
Het duivenhoogtepunt van het weekeinde lag al op vrijdagavond. Ben de Keijzer wees mij via Facebook op de forumavond die de Midfond en Dagfondclub voor de kringen Drechtsteden, Groot Rotterdam, Hoekse Waard en Zuid-Holland Oost organiseerde. Er was een interessant palet aan sprekers uitgenodigd in de vorm van Henk de Weerd, Anton van der Burg, Henri van Doorn en Jan Eskes. Ook was er een deskundige op het gebied van elektromagnetische straling uitgenodigd. Gelukkig werkten de weergoden mee (en konden de dames fietsen naar het zwembad voor de waterpolotraining van dochterlief) dus werd er om 18:30 uur naar Dordrecht, naar het gebouw van de D.C. & V.B, afgereisd.
Het was meer dan 20 jaar geleden dat ik een bezoek bracht aan dit prachtige duivensport onderkomen. In de gloriedagen van de duivensport werden er regelmatig zaalverkoping gehouden en in dit kader werd er ooit halt gehouden. De duif die ik er kocht (een dochter van de crack van Cor Buis) bracht mij overigens niet het gewenste succes maar dit is slechts een voetnoot in mijn duivengeschiedenis.
Ditmaal was het bezoek wel bijzonder succesvol. Het was goed toeven met de sportvrienden uit Zuid-Holland. Door mijn schrijversactiviteiten is mijn gezichtsveld qua duivensport een stuk verruimd en is het aantal vrienden en bekenden in den lande dusdanig gegroeid dat een bezoek aan welke windstreek dan ook altijd uitdraait op een leuke avond of middag.
De avond was opgesplitst in 2 delen. Voor de pauze spraken Henk de Weerd en de vertegenwoordiger van Flownn International. Na de pauze was het woord aan de echte duivenmelkers. Deze week zal ik mij beperken tot hetgeen Henk de Weerd te melden had over een van de grootste problemen in onze sport, Paratyfus. Doordat ik vrijwel continu heb meegeschreven is hetgeen hieronder is weergeven vrijwel letterlijk hetgeen Henk te berde bracht. Het leverde mij nieuwe en wat minder nieuwe inzichten op.
“De medicijnen en entstoffen zijn nog vrijwel hetzelfde als 40 jaar geleden. Paratyfus treedt vaker op bij duivinnen dan bij doffers. Dit komt doordat het leggen van eieren toch wel erg belastend is. Het is ook een echte winterziekte (najaar ziekte). De verhouding in het aantal gevallen in de winter is 100 ten opzichte van de 1 in de zomer”.
“De ziekte komt meestal tot uiting in de ruiperiode als de 7e of 8e pen gegooid wordt zo ongeveer eind september/oktober. De klinische verschijnselen die zichtbaar zijn, zijn vermageren, oude dons, kreupel lopen, scheef vliegen en bulten op de elle boog”.
“Het is gemakkelijker om de ziekte vast te stellen op basis van de klinische verschijnselen dan door middel van mestonderzoek. Mestonderzoek is vaak niet betrouwbaar. De ene dag worden de paratyfus bacteriën wel uit gescheiden, de andere dag niet. Je moet lang mest verzamelen om het in de mest te kunnen vaststellen”.
“Het probleem met paratyfus is dat er duiven zijn die drager zijn. Ze hebben de bacteriën bij zich zonder er zelf last van de hebben. In deze situatie kan het geen kwaad. De duif is in evenwicht echter bij stress situaties of conditievermindering slaat het door”.
“De eerste golf vindt plaats in de herfst, de tweede golf komt in de kweekperiode. De duivinnen leggen niet of maar één ei. De eieren komen niet uit of de jongen sterven na twee weken in de broedschaal. De oude duiven hebben meestal niet veel last maar de jongen hebben grote problemen”.
“De entingen zijn in het algemeen slecht werkend. Het goede vaccin is niet of nauwelijks verkrijgbaar. De internationale bedrijven zien geen brood in de duivensport dus er worden geen nieuwe vaccins ontwikkeld voor duiven. Entingen geven in het algemeen een matige immuniteit. Veelal voor een korte periode dus is herhaling noodzakelijk. Er is een redelijk goede levende entstof verkrijgbaar in Duitsland (= Zoosal T) maar die officieel in Nederland niet verkrijgbaar. Het is erg duur een naam van een geneesmiddel te deponeren”.
“Veel geneesmiddelen mogen bovendien niet meer in het kader van een betere “voedselveiligheid. Dit is een goede zaak. Het is ook zaak om de wachttijd van tenminste 19 dagen in acht te nemen wanneer u soep wilt koken van uw duiven.”
“Gelukkig wordt in Nederland en de rest van Europa de duif niet gezien als consumptiedier. Slechts in België is dit door lobby van de ‘duivenindustrie’ wel het geval vanwege het lage BTW tarief dat dit oplevert. Dit levert op dit moment grote problemen op. Er is een lobby gaande om ook in België de duiven niet langer als consumptiedier te zien”.
“Een groot aantal goedwerkende geneesmiddelen zijn niet meer verkrijgbaar zoals Altabactine (met de werkzame verboden stof Chloor amfenicol). Op dit moment worden vaak Baytril-achtigen (Enrofloxacin) verstrekt. Het probleem hierbij is de toenemende kans op resistentie. Dit wordt vaak opgelost door het geven van mix aan ingrediënten, maar het is moeilijker om paratyfus te genezen als 30 jaar geleden”.
“Het duurt vaak lang voordat een zieke duif weer beter wordt. Soms duurt het wel 6 weken voordat de uitbraak onder controle is. Als de duiven weer gaan eten en ronder worden en plotseling veel dons gooien is de ziekte overwonnen”.
“Met deze duiven kan gewoon gekweekt worden als ze voldoende hersteld zijn, al is het niet verkeerd om bij twijfel de duiven te ruimen. Slechts de hele goede vliegers / kwekers zijn de moeite waard om te proberen ze te genezen”
“Preventief kuren helpt om de bacteriedruk te verlagen maar ik geef geen garanties”.
“Er zijn meerdere soorten Salmonella bacteriën. De duiven hebben vaak last van de Salmonella B (variant Copenhagen). Deze is vaak te behandelen. De zogenaamde Salmonella Lome variant is veel resistenter”
“Soms helpt het om een autovaccin uit de eigen besmetting te ontwikkelen. De specifieke bacterie die de Salmonella op het hok veroorzaakt wordt dan te lijf gegaan. Dit ontwikkelde vaccin helpt dan alleen tegen deze bacterie”.
Noot MB: Anton van der Burg paste dit toe, na consult van dierenarts Van der Sluis, als oplossing van zijn paratyfus-probleem. Hij suggereerde om dit vaccin te mengen met andere vaccins om zo een breder werkend vaccin te creëren. Henk de Weerd glimlachte veel betekenend.
“Een standaard aanpak van een uitbraak begint met de duiven die de klinische symptomen hebben driemaal in korte tijd te injecteren met 2,5% Baytrill. Doel is de antibioticumspiegel in het bloed te verbeteren. Hierna dient er minimaal 14 dagen gekuurd te worden met een combinatie antibioticum bijvoorbeeld Baytril samen met Amoxicilline. Er zijn eigenlijk maar 5 middelen die werken. Vaak worden hier middelen uit de pluimveewereld voor gebruikt. Wel is het zaak de bijeffecten in de gaten te houden”.
“Ook ben ik bezig met het testen van een nieuw medicijn dat men in de pluimveesector veel gebruikt, Apralan genaamd”.
“Het is zaak om in de periode dat er behandeld wordt contact te houden met de dierenarts want als een medicijn niet werkt moet er onmiddellijk een ander medicijn verstrekt worden”.
“Het is ook vaak een probleem dat de medicijnen niet komen op plaatsen waar de bacteriën zich schuilhouden. De bacterie huist bijvoorbeeld in de eileider van de duiven of de testikels van de doffers maar ook in de longen van de duiven”.
“Na de kuur moet er geënt worden. Het probleem is dat de uitscheiding moet stoppen. Dit laatste is het moeilijkste en we (Belgica de Weerd) zijn op zoek naar een medicijn / entstof die dit bewerkstelligt. De huidige entstoffen hebben vaak als probleem dat de uitscheiding blijft duren daarom wordt er getest op een aantal ‘bevriende’ hokken. De werking is nog niet helemaal bekend maar binnen een jaar hoop ik meer te kunnen zeggen”.
“Het is gewoon een rotziekte waar geen 100 procent behandeling voor is”.
Tot zover het relaas van een open en eerlijke Henk de Weerd!
OP EIGEN HOK
Verloopt de kweek nieuwe stijl behoorlijk goed. Er hebben zich in het vlieghok inmiddels een kleine zeventig koppels gevormd die nu om de beurt (dus 36 van de 72) worden losgelaten. De eerste eieren zijn al gelegd en dat is eerlijk gezegd wat vlotter dan verwacht. Nu zijn er altijd een paar duivinnen die vlot leggen en op zich zegt dit niets over de rest. Echter beter zo dan andersom zullen we maar denken. De duivinnen verrasten mij wel een beetje dus ben ik inmiddels druk bezig de broedschotels in kranten te wikkelen. Ik deed dit nooit eerder maar zie/zag op Facebook dat steeds meer mensen dit doen. Een instructiefilmpje van Martin van Zon gemaakt door Falco Ebben deed de rest. Dus ook ik ook maar … Wederom een nieuw inzicht. Afwachten hoe het bevalt.
Ook de kwekers zitten inmiddels in het kweekhok. Ook hier laat ik de dames en heren maar eens zelf een partner kiezen. Echte kweekkoppels bezit ik toch niet dus zullen we wel zien wat dit brengt.
Omwille van de lengte van dit weekstuk stop ik er nu maar mee het is inmiddels toch al een heel epistel geworden.
Tot volgende week!
Michel Beekman