Nog nooit vertoond
maandag 14 juli 2014. Onze mooie sport zit dit seizoen lelijk in de penarie. De weergoden maken het de lossers al eigenlijk het hele jaar zeer moeilijk, misschien zelfs te moeilijk. Vaak maken de berichten van de meteorologische diensten het nog iets ingewikkelder. Ze handelen als menig marktkoopman; ze prijzen hun waar aan als merkkleding maar na één keer wassen is de kleur eraf. Zo is het ook met de weerberichten waarvan onze lossers gebruiken. Men krijgt een bulletin dat kort na lossing waardeloos blijkt te zijn. Dit maakt de lossers ook nog eens onzeker en dit tezamen met de slechte ervaringen van de laatste weken zorgt voor een moeilijke besluitvorming over het, al dan niet, lossen.
Als de beslissing dan al valt is het afwachten wat het resultaat van de lossing zal zijn. In Noord Holland liep het op de programmavluchten al 4 keer slecht af (Chateaudun, Quievrain, Salbris en Roye) en op de eerste Quievrain kwamen de duiven als verzopen katten op zondag ochtend naar huis. Als we de overnachtfond hierbij betrekken dan zijn de lossingen nog moeizamer. Albi werd 3 keer uitgesteld en afgelast. Tarbes werd afgelopen vrijdag uitgesteld en op zaterdag ‘teruggegeven aan de afdelingen’, waarna gelost werd met een moeilijke, d.w.z. trage en natte vlucht als resultaat. Wederom met veel laatkomers.
Het slechte weer speelde echter ook dit weekeinde de programmaspelers weer parten. Op voorhand hadden lossingscommissie en het bestuur de Midfondvlucht van Mantes de la Jolie al aangemerkt als vrijwel onlosbaar en daarom reed men op vrijdagmorgen niet verder dan Nijvel. Om uiteindelijk te besluiten op zaterdag in Menen te lossen. Althans dit was het plan want ook vanaf dit station bleek zaterdagmorgen lossen toch een illusie. Ondanks de geringe afstand en de wind uit Westelijke richtingen moest er op zaterdag redelijk vroeg (10:00 uur) al besloten worden om korter bij te komen. De bestemming werd Meer waar men verwachtte in de middag te kunnen lossen.
De voorspelde weersverbetering kwam echter zeer traag Zuidwaarts en dit resulteerde uiteindelijk in een lossing om 17:00 uur. Ja, u leest het goed een lossing om 17:00 uur. Nog nooit vertoond! Het kon door de weersomstandigheden en de geringe afstand (voor Aalsmeer 87 km, voor Den Helder iets meer dan 160 km) maar in de kleine 40 jaar die ik weet heb van Duivensport is dit nog niet eerder gebeurd.
Een zuivere vlucht werd het niet echt want de duiven kwamen zeer verspreid naar huis en bijna bij niemand kwamen de duiven echt vlot achter elkaar. Waarschijnlijk zorgde de stratus die de lossing zo lang blokkeerde toch nog voor de nodige problemen. Nog opmerkelijker en m.i. ook nog nooit vertoond was het feit dat de Midfond werd beslist door een vlucht van 87 kilometer. Uiteindelijk had ik er persoonlijk geen schade van (zie op EIGEN HOK) maar een goed gevoel levert een afsluiting als deze niet op. Ook het feit om op een vlucht van een dergelijke afstand na 18:00 uur te constateren is een aparte gewaarwording en dit moet voor de mannen in het hoge Noorden van onze afdeling nog vreemder geweest zijn want zij klokten pas na 19:00 uur of zelfs nog later.
De meeste programmaspelers hadden anderhalf uur voordat de oude duiven geklokt werden de eerste jonge duiven kunnen verwelkomen. De eerste wedvlucht voor de junioren werd namelijk qua lostijd ook een moeilijke bevalling. De junioren stonden gepland om in Meer te worden gelost maar omdat de stratus te laat zou zijn opgelost werd besloten terug te rijden naar Zevenbergsche Hoek zodat de junioren een langer ‘venster’ zouden hebben om thuis te komen. Zevenbergsche Hoek is een station dat normaal gesproken wordt gebruikt als africhting, werd dus afgelopen zaterdag plotsklaps een wedvlucht. Hierbij was wederom sprake van een nouveauté namelijk een wedvlucht vanaf een afstand kleiner dan 60 kilometer voor de absolute voorhand. Wederom nog nooit vertoond en wellicht zou dit ook nooit meer moeten worden vertoond. Ik ben geen groot competitiespeler (meer), maar met afstanden als deze ben je voor vrijwel iedere nationale competitie uitgeschakeld. Het is gelukkig nog onzeker of deze vlucht geteld wordt voor het kampioenschap.
De algehele gang van zaken met betrekking tot de jonge duiven verdient afgelopen week überhaupt niet de schoonheidsprijs. Eerst werd afgelopen dinsdag geheel terecht de laatste oefenvlucht afgelast. Het weer was niet van dien aard om jongen te lossen. Echter in plaats van de wedvlucht van afgelopen zaterdag om te dopen tot de laatste africhtingsvlucht koos het bestuur ervoor om de wedvlucht te handhaven. Niet zo slim gezien de weersvoorspelling en het feit dat de africhtingen op zich al een hindernisparcours waren. De meeste jongen duiven hadden dan ook maar een keer de container van binnen gezien of zelfs helemaal niet door het vervallen van de laatste africhting. Tel hierbij op de gang van zaken van afgelopen zaterdag en het seizoen met de junioren begint op de meeste hokken al in mineur.
Het was voor veel jongen zonder container ervaring namelijk alles behalve een makkelijke vlucht door een late lossing op een korte afstand met een kalme zijwind. Bij het uitslaan varieerde het aantal junioren dat hun hok had weten terug te vinden sterk. De ene liefhebber miste nog slechts een enkele duif, de ander had krap de helft thuis.
In het kader van een bijzondere zaterdag was er tenslotte sprake van een laatste nog nooit vertoond feit. Althans in de afdeling Noord Holland. Op Zevenbergsche Hoek werd voor het eerst in de geschiedenis ook een oude duivenvlucht georganiseerd. Deze zogenaamde X-vlucht kende nog een beperkte deelname omdat veel potentiele deelnemers in hun vereniging werden geblokkeerd door de aparte tegenstanders van deze vluchten. Een slechte zaak als je het mij vraagt, want ik vind dat een ieder moet kunnen bepalen of hij of zij meedoet of niet. Andere liefhebbers moeten deze keuze niet maken voor een sportgenoot die wel wil deelnemen. Het is bovendien een fluitje van een cent om het een en ander te regelen. Ook het slechte verloop van de voorafgaande oude duivenvluchten zal natuurlijk niet hebben bijgedragen aan een massale deelname.
Al met al echter stonden er toch nog zo’n 2000 in concours in afdelingsverband en dat is meer dan op de meeste overnachtfondvluchten. Ik vrees zelfs dat het aantal hoger is dan op de komende twee dagfondvluchten zal worden ingemand. Ook verwacht ik dat in de toekomst de deelname zal stijgen. In de afdelingen waar al jaren deze X-vluchten worden gehouden, bijvoorbeeld in afdeling Zuid Holland, zijn deze vluchten uitgegroeid tot volwaardige wedvluchten! De tijd zal het leren of dit ook het geval is in mijn provincie.
Gezien de grote hoeveelheid vluchten (Meer, 2x Zevenbergsche Hoek en Tarbes) beperk ik mij tot het vermelden van de winnaars. Hierbij dient te worden opgemerkt dat de overwinning van Jaap Luitjes ook wel in de categorie ‘nooit of lang niet vertoond’ valt. Zijn 7-jarige (!) topdoffer vloog maar liefst 200 mpm sneller dan nummer 2 in de sector zonder dat er echt sprake was van nachtvliegen. Meer hierover in ‘Het Spoor’.
De winnaars per rayon op Zevenbergsche Hoek Jong:
Rayon A: Eecen-Broertjes Alkmaar 1394 mpm
Rayon B: E. Bronstring Haarlem 1380 mpm
Rayon C: G. Haytema Wormer 1367 mpm
Rayon D: C. van Buuren Hoorn 1407 mpm
Rayon E: J. Folkertsma Diemen 1467 mpm
Rayon F: Erik Wiersma Amstelveen 1527 mpm
De winnaars per rayon op Zevenbergsche Hoek Oud:
Rayon A: Comb. Bleeker Sint Pancras 1386 mpm
Rayon B: Sjaak Weel Heemskerk 1420 mpm
Rayon C: H. Neuteboom Oostzaan 1430 mpm
Rayon D: H. v.d. Gulik Hauewert 1423 mpm
Rayon E: Dirk & Elitsa Veldhuis Diemen 1467 mpm
Rayon F: Arend Bolding Amsterdam 1463 mpm
De winnaars per rayon op Meer:
Rayon A: J. Kuypers Alkmaar 1314 mpm
Rayon B: Jos Nijman Heemskerk 1300 mpm
Rayon C: Bert Braspenning Wijdewormer 1319 mpm
Rayon D: Jan Visser Hoogkarspel 1349 mpm
Rayon E: Lammen-Floor Driemond 1389 mpm
Rayon F: John van Duren Amstelveen 1400 mpm
De winnaars per rayon op Tarbes:
Rayon A: Jaap Luitjes Alkmaar 1219 mpm !!!!
Rayon B: Comb. De Vries IJmuiden 978 mpm
Rayon C: Fred Kramer Wormer 960 mpm
Rayon D: J. Swagerman Bovenkarspel 985 mpm
Rayon E: Jaap Schlikker Spijkerboor 1011 mpm
Rayon F: Dirk Pals Bovenkerk 995 mpm
OP EIGEN HOK
Bleven de junioren thuis. Ze zijn nog steeds niet helemaal naar mijn zin en daarom heb ik ze pas 4 keer weggebracht. Ook trainen ze om het hok niet naar mijn zin en dat was voor mij misschien wel de belangrijkste indicator om niet mee te doen.
Goed trainen deden de oude duivinnen wel, dus werd er met veel vertrouwen ingekorfd voor de laatste Midfondvlucht. Dat deze werd ingekort tot Menen was al een teleurstelling die echter nog groter werd toen het zaterdagmorgen zelfs nog korter werd. Na het wegslikken van de teleurstelling en het bestuderen van de diverse weersites kon ik echter vrede hebben met het besluit. Gezien het weer op de vlieglijn en de voorspelling voor zondag was fors inkorten gewoon het juiste besluit. Mijn 31 ingekorfde dames moesten de strijd maar aanbinden op Meer.
Wat later dan gepland om 18:04 arriveerde de eerste duif. Aan de wijze van vallen zag ik welke duif het was. De 12-827 (Feronia) een van mijn beste duivinnen en de veronderstelde bovenste van de lijst. Bij het checken van de tijd bleek dit laatste niet het geval. Bij het inmanden had ik de 12-927 aangezien voor de 12-827 en deze in de haast in het eerste vakje gestoken. Hierdoor ging de 12-827 als 31e en laatstgetekende door het leven en bij ons in het rayon verdienen slechts de eerste 25 duiven punten. Kennelijk moet ik mij maar eens vervoegen bij Pearl Opticiens. Door deze misser ging het aangewezen kampioenschap mijn neus voorbij. Onaangewezen liep het nog goed af want mijn tweede duif wist zich als 25e te klasseren en dit was wel een puntenduif. Net genoeg om volgens mijn voorlopige berekening toch het 1e onaangewezen kampioenschap Midfond te behalen in mijn toch niet misselijke rayon en vermoedelijk ook in het district Amsterdam. Als het daadwerkelijk zo is prolongeer ik dit kampioenschap en dat is wel een leuke bijkomstigheid.
Zo’n anderhalf uur voordat de duiven van Meer arriveerden klokte ik voor het eerst van mijn leven oude duiven op een jonge duivenvlucht. Een niet heel beduidende mijlpaal maar wel iets waarvoor ik wel al sinds 1998 toen ik in het bestuur van de afdeling zat gestreden heb. Gewoon voor elk wat wils is mijn devies en hoe meer vluchtjes hoe meer tevreden liefhebbers. Op het X-vluchtje werd overigens de 12-048 (Fanny), als eerste geklokt en ze zat aardig op tijd (plusminus 15e in de afdeling tegen 2000 duiven). En juist ja, de 12-048 was de duivin die vorige week door mij uit Noord Frankrijk werd opgehaald …..
Op naar volgende week. Bourges met warm weer. Dat wordt weer wat. We zullen wel zien hoeveel duivinnen ik in de strijd zal werpen … Afwachten maar weer …
Tot volgende week!
Michel Beekman