Oude tijden herleven
Maandag 21 april 2014. Tweede paasdag, het weer valt een beetje tegen. Het is niet koud maar er trekken regenbuien met onweer langs. Goed voor de IKEA’s en andere meubelzaken in het land. De meute die niets te doen heeft is zonder twijfel op zoek naar overdekt vermaak . Ooit moesten we na een weekendje weg op 2e kerstdag op de terugreis via een snelweg langs een IKEA om thuis te komen. Het resultaat meer dan een uur in de file. Zij dus liever dan ik.
Als duivenmelker hoef je overigens nooit naar bezigheden te zoeken. Er is altijd wat te doen en dan komt het goed uit om een extra vrije maandag te hebben. Zeker na een drukke week, een dito zaterdag en een eerste Paasdag met sport en familiebezoek.
Tijdens het iets verlate ochtend ritueel dwaalden mijn gedachten af naar de vlucht van afgelopen zaterdag. Het was voor de derde week achter elkaar een prachtige vlucht. Een strak blauwe hemel gedurende het hele vliegtraject met een totaal andere wind dan vorige week. Echter nog opmerkelijker dan het mooie weer was het gegeven dat voor de tweede achtereenvolgende week de vroegste duiven in rayon A en dan in het bijzonder de regio Den Helder vielen. Was het vorige week niet erg verrassend gezien de straffe Zuidwesten wind, deze week hadden niet veel melkers er op gerekend, met een straffe ogenschijnlijk Oosten wind. Men rekende natuurlijk op vroege duiven aan de kust maar dan vooral op de voorhand. Echter tijdens de vlucht bleek er ook een vleugje Zuid in de Oosten wind te zitten en dat maakt de winst voor de Noordelingen minder verrassend.
Met deze winst, maar ook door dominant spel, lijken oude tijden te herleven. Vroeger was de marinestad een echt duivenmelkersbastion en op sommige vluchten was er op het eerste blad van de toenmalige afdeling A(1) niet veel plaats voor melkers uit andere steden of dorpen. Ook bij de start van de afdeling Noord Holland zag je dit beeld nog in de uitslagen echter met het verstrijken van de jaren werd de dominantie minder. De vliegroute kwam door het toevoegen van de regio Amsterdam en Haarlem ook vaak wat verder van de kust te liggen. Ook daalde het aantal melkers in Den Helder en omgeving gestaag (net als in de rest van Noord Holland overigens).
Echter de laatste twee jaar lijkt er een kentering te ontstaan. In Den Helder zit inmiddels weer een groep zeer fanatieke melkers, met goede duiven bovendien. Ze jutten elkaar op, bij tijd en wijlen naar grote hoogte zelfs in het afdelingsspel. Ook doen ze er alles aan om de Zuidkant van het lange rayon A tegenstand te bieden. Deze strijd binnen het langste rayon van Noord Holland (en misschien wel van Nederland met een diepte van bijna 60 kilometer) leidt tot een sterk spelletje in dit rayon. Ondanks het grote vlieggebied zijn de prijzen er vaak vlot ‘weg’. Ze vallen dik, een teken van strijd en goede duiven / melkers. Als de omstandigheden dan ook nog eens mee werken wordt er ook op afdelingsniveau in de bus geblazen.
Afgelopen zaterdag was duidelijk zo’n dag. In de afdelingsuitslag van de vlucht vanuit Duffel worden de eerste zes plaatsen ingenomen door duiven van P.V. Nieuwe Diep uit Den Helder (tegen ruim 18.000) duiven. Bij de eerste zestien staan er elf en bij de drieëntachtig staan er zevenentwintig (als ik tenminste goed geteld heb).
De eerste plaats wordt ingenomen door Laurens Hoffman, de sterkste speler van het span. Laurens heeft zijn duiven niet bij huis maar dit hindert hem niet om sterk te spelen. Ook rampspoed door ziekte of een omgewaaid hok krijgen hem er niet onder. Jaar in jaar uit laat hij zien over een uitstekend hok duiven en het nodige vakmanschap te beschikken. Hij klokt drie duiven in 4 seconden en deze klasseren zich als 1e, 3e en 4e. Met 37 mee kun je dit gerust dominant spel noemen. Als Laurens deze de Pigeon Village uitslag opgeeft voor de Gouden Duif zullen er niet veel betere zijn deze maand. Hij pakt zijn getekenden namelijk ook meer dan prima met een 14e, een 31e en een 33e tegen 18086 duiven. Als ik het goed heb uitgerekend is dit een coëfficiënt van 0,0043 (of moet het nog een keer maal 100).
De winnaars per rayon:
Rayon A: Laurens Hoffman Den Helder 1395.324 mpm
Rayon B: Tervoort-Hasert Haarlem 1389.970 mpm
Rayon C: Co ten Haken Wormerveer 1350,561 mpm
Rayon D: Jan en John Boode Spanbroek 1330,445 mpm
Rayon E: Arie van Dam & Zoon Amsterdam 1327,434 mpm
Rayon F: Cees van Vliet Kudelstaart 1371,722 mpm
OP EIGEN HOK
Was het weer een druk weekje maar erg bijzonder is dit eigenlijk niet meer. Of misschien wel want er werd deze week weer de nodige vitamine benzine verspijkerd om mijn jonge duiven bestand wat te doen toenemen . Niet alleen door mij overigens maar ook door sportvriend Henri . Hij haalde en bracht de jonge duiven naar Aalsmeer die ik kreeg van de grootste kampioen van Oost-Brabant. Klasse mannen, zowel de kweker(s) als de brenger!
Met deze sportvriend ging ik vrijdag op stap naar het Vlaamse Schoten. Doel van onze bestemming was de ‘voerfabriek’ van de firma Beyers. Na een ware helletocht vol files arriveerden we rond het middaguur ter plaatse. Hier werden we hartelijk ontvangen door Frans Maas. Na een bijzonder interessant en leerzaam gesprek over ‘voer en voeren’ ,waarover in een apart stuk nadere informatie zal volgen (te lezen in Topwings of Duivenvaria), toonde hij ons hoe het graan uit de verschillende vrachtwagens uiteindelijk in de bekende zakken komt. Een proces van zeven, poetsen/borstelen en uiteindelijk mengen. Alles computergestuurd maar met een menselijk en wetenschappelijk oog voor de kwaliteit.
Na eenzelfde helletocht huiswaarts arriveerde ik om 18:15 uur in Aalsmeer. Hierdoor stapte ik zo ongeveer direct het duivenhok in om in te manden voor Duffel. Van de 67 van Meer teruggekeerde duivinnen konden er 66 worden ingezet. Een duivin had haar buik geschaafd en kreeg een weekje rust. Zonder al te grote verwachtingen mandde ik de dames in. Het gewicht was aardig in orde, ze waren wat ronder geworden maar het gewenste vliegtempo en de gewenste vliegduur tijdens de dagelijks trainingen was nog niet of te beperkt zichtbaar (althans naar mijn smaak).
Op zaterdag bleek mijn inschatting aardig te kloppen. Het was niet goed, nog slecht. Het pechduiveltje in de vorm van een sperwer en een buizerd zat daarnaast ook een beetje in de weg. Beide roofvogels hinderden het vallen aanzienlijk al gebied de eerlijkheid mij te zeggen dat de eerste duif voor mooi iets te laat arriveerde voordat de rover hun verstorende werk gingen doen. Uiteindelijk zorgde de lokker voor de tweede week in successie voor het vallen van de eerste duif die er toen al zo’n 90 seconden aan escapades op had zitten.
De rest van de duiven weigerde te vallen door een buizerd die hoog boven de aanstormende duiven zweefde. Nadat het eerste ploegje de moed had verzameld om te vallen verstoorde een sperwermannetje het landen van het tweede peloton. Uiteindelijk viel de schade mee en was het aantal prijsduiven bemoedigend. In de vereniging 39 prijzen tegen 420 duiven, te beginnen met een 4e. In het rayon 38e tegen 3247 duiven en 32 prijsduiven. Het systeem miste er bovendien nog eens vijf en dat zijn geen laatkomers geweest want duiven die ‘solo’ arriveren / vallen worden eigenlijk altijd geconstateerd ….
Direct na het afslaan sprong ik wederom in de auto om in Oud-Beijerland 4 jongen te halen bij sportvriend Remon. Remon en zijn vader hadden een paar prachtige jongen gekweekt waar ik oprecht blij mee ben. De mannen heb goed materiaal onder de pannen zitten wat nog eens bevestigd werd door de twee eerste plaatsen in beider clubs. Mannen bedankt!
Zondagmorgen was het vroeg reveille. Snel de duivinnen bij de doffers weggepakt en een bad gevuld. Voor de paasbrunch diende ik namelijk nog even snel een paar jonge duiven op te halen. Bij de bekendste liefhebbers uit Badhoevedorp kon ik twee prachtige jongen oppikken (uit de lijn van Zlatan en uit Tiny keer doffer uit het oude Stamkoppel). Echt klasse materiaal, wederom mannen bedankt. Ook vulde ik mijn voorraad kweekvoer nog even snel aan.
Hierna vertrok ik naar Amsterdam Oost. Doel van mijn bestemming was de Bataviastraat waar de liefhebber met de meeste rechtstreekse Leo Heremans duiven van Noord Holland woont. Ik had afgelopen winter sportvriend Piet een beetje bijgestaan bij het bouwen van zijn site (http://www.pietrolkweekstation.nl/) en als dank hiervoor kon ik een jong uitkiezen uit zijn kweekstal. Het werd een pittig duivinnetje met wat Verkerk bloed. Dank Piet!
Na het nodige duivenmelkerslatijn toog ik huiswaarts met een rijk gevulde mand met duiven. Ik ben erg onder de indruk hoe ik geholpen wordt om ondanks de problemen met die vreselijke duivenziekte toch aan een mooie ploeg jonge duiven te komen. Duivensport kent harde trekken maar dit aspect van onderlinge solidariteit mag zeker niet onvermeld blijven! Ik ben benieuwd wat de vreemdelingen gaan doen! Zoals het betaamt zal ik de prestaties naar eer en geweten in dit blog/weekstuk weergeven!
Tot volgende week!
Michel Beekman