Zondag 19 mei 2013. Op het moment dat ik dit aan het papier toevertrouw schijnt de zon. Gelukkig maar want dan kunnen de vele achterblijvers van de vluchten van gisteren alsnog proberen hun hokken te bereiken. Hier in Aalsmeer lukt dit overigens nog niet zo best. Zaterdagavond waren er nog vier achter van Peronne (van de 75), vandaag kwam er tot op heden slechts één duif door. Nu mag ik niet klagen, denk ik, maar een mens wil altijd meer en een duivenmelker zeker. Die wil het liefst elke week alles terug hebben om uiteindelijk aan het eind van het seizoen zelf de selectie te kunnen maken ……
Evenals vorige week hadden de bestuurders en lossingsverantwoordelijken een dilemma op te lossen om de overige liefhebbers in hun ‘sportbehoefte’ te kunnen voorzien. Na het dilemma van vorige week (wachten of niet) was nu de vraag of het programma aangepast diende te worden aan het slechte weer? Of niet?
De meeste afdeling veranderden ogenschijnlijk weinig aan het programma. Men korfde donderdag in voor de Midfond. Bij ons in de afdeling meenden lossers en bestuurders te moeten anticiperen op de slechte weersvoorspelling die er afgelopen dinsdag voor zaterdag 18 mei werd afgegeven. Iets dat op zich wel mijn steun heeft . Gezien het slechte weer en het programma van de komende weken kon ik de gedachte volgen om geen drie nachten mand op te lopen. Naar mijn mening is het bovendien beter om een plan te hebben en op basis hiervan te handelen. Veelal wordt er maar wat geïmproviseerd en helaas voor de beslissers uit Noord Holland had deze groep het aan het juiste eind. Kort na het bericht over het inkorven op vrijdag en het lossen op zondag veranderde namelijk het weerbericht. I.p.v. zaterdag werd zondag nu de slechtste dag van het weekeinde, vooral in België.
Uiteindelijk zagen de verantwoordelijken uit onze afdeling in dan ze op hun beslissing dienden terug te komen. De inkorvingdatum bleef vrijdag maar de losdag werd niet zondag maar zaterdag. Beter ten halve gekeerd dan ten hele gedwaald. Het was wel een beetje jammer van het late tijdstip waarop dit naar buiten kwam. Op vrijdagochtend omstreeks 10:00 uur. Per mail en d.m.v. een bericht op de site met dezelfde strekking. De meeste werkende liefhebbers kregen pas aan het eind van de (vrijdag)middag het bericht onder ogen dat de duiven niet op zondag maar op zaterdag hun kilometers dienden te maken. Niet echt ideaal want het voerregime voor twee nachten mand is op de meeste hokken anders dan bij één nacht. Op heel wat hokken zal vrijdagmiddag op het laatste moment nog volop gevoerd zijn ….
Op de lossingsdag zelf stonden de lossers voor hetzelfde dilemma als een week geleden. Vroeg lossen of wachten? De afdelingen die in de omgeving Parijs stonden losten allen zo ongeveer tussen 10:00 en 11:00 uur. Gezien het verloop wellicht toch nog iets te vroeg. De occlusie lag nog ver van de hokken op het moment dat de duiven deze moesten passeren. Duiven hebben een hekel aan deze omstandigheden en het concoursverloop was dan ook zeer traag met grote gaten.
Ik keek zaterdagmiddag bij Willem de Bruin naar de aankomsten van de duiven die in Meaux gelost waren. Willem kreeg 2 duiven vlot achter elkaar en moest vervolgens onwaarschijnlijk lang wachten op zijn derde duif. Ook plaatsgenoten Gerard en Bas Verkerk kende n ditzelfde probleem. Na de eerste duif moesten de Verkerken maar liefst 16 minuten wachten. In de sterke kring Gouwe en IJssel is de tweede duif dan toch nog de 23e duif (tegen 3.944 duiven).
De latere lossingen kenden ogenschijnlijk een iets beter verloop maar veel naam mocht het niet hebben. Ook hier behoorlijke verschillen in aankomsttijden. Het ene hok klokte de duiven ook stukken beter dan het andere. Waarschijnlijk is het ene soort duiven beter opgewassen tegen deze omstandigheden (grijs, fronten die elkaar raken) dan de andere.
Noord Holland loste om 13:13 uur (dit was 2 minuten eerder dan gepland doordat er een deur losschoot). De duiven kwamen moeizaam en door de wederom oplopende wind pakte de achterhand ze naar verhouding prima. Meestal zitten zij op slechte vluchten aan het ‘luie eind’ dus het is deze mannen van harte gegund.
De snelste van het concours valt in het dorp met een van de mooiste namen in Nederland: Hippolytushoef. Dit is een dorp in de gemeente Hollands Kroon in het uiterste Noordwesten van de provincie Noord-Holland. De plaats wordt in 14e eeuw genoemd als Ypolshof. De plaatsnaam zou afgeleid zijn van een boerderij die er stond. Lokaal wordt de plaats aangeduid als Hippo of gewoon dörrep (dorp). Het stond in 19e en 20e eeuw bekend als klein Parijs, vanwege de vele cafés die er stonden en het uitgebreide uitgaansleven dat erbij hoorde, met als hoogtepunt de kermisperiode. In de loop van de jaren ’60 verminderde het aantal cafés. Anno 2005 zijn er nog maar drie van over. Slechts tijdens de kermisperiode kan men nog een beetje ondervinden hoe het algemeen in de 19e en 20e eeuw moet zijn geweest.
In deze woonplaats woont Jaap Engel die naast duiven ook bijen houdt. Zijn NL2012-1499745 klopte alle concurrenten in het afdelingsconcours. De overige ereplaatsen waren voor Chiel de Wit en Henny La Grouw.
De snelste per rayon:
Rayon A: Chiel de Wit, Zuid Scharwoude
Rayon B: Henk Beentjes, Heemskerk
Rayon C: Gerard Dekker, Assendelft
Rayon D: Jaap Engel, Hippolytushoef
Rayon E: Gislaine Trompert & Andre Geutskens, Purmerend
Rayon F: Henny La Grouw, Amsterdam
Qua aankomsten en verliezen lijkt Noord Holland er redelijk doorheen te zwemmen. Natuurlijk zijn er op de meeste hokken nog wel enkele plaatsen leeg maar dat hoort er op zijn tijd ook een beetje bij. Wellicht zakken er de komende dagen nog een aantal naar huis.
Overig
Aan degenen die wachten op het stuk over Peter van Oerle vraag ik nog even geduld. Het is ’work in progress’. De eerste alinea’s staan op papier, deze week zal ik trachten er de laatste hand aan te leggen.
Ook enig geduld moet nog worden betracht om de opname van de aankomst van mijn duiven op Nijvel van 10 mei te bekijken. Afgelopen week probeerde ik het bestand op You Tube te plaatsen. Na een avondje prutsen en een nachtje uploaden bleek het echter te groot. Deze week zal ik een nieuwe poging wagen.
OP EIGEN HOK
Was het een week waarin veel benzine verstookt werd (en zal worden). Duiven ophalen was weer het devies. Maandagavond even snel naar het schilderachtige Driehuizen voor een jaarling doffer die door een particulier van zijn auto gepakt was. De doffer zat prinsheerlijk in de keuken. Boven op de tafel onder een omgekeerd kinderbadje! Klasse!
Het schilderachtige Driehuizen
Vanmorgen toog ik naar het centrale hok in Zevenhuizen. Hier zat een duivin die op één van de eerste vluchten was achtergebleven. Ze was in prima conditie en als ze deze week de koppel kan volgen kan ze komende zaterdag weer mee.
Qua het ophalen van duiven staat morgen de langste reis van de afgelopen jaren op het programma. Op de vraag ‘hoe ver vliegen duiven door als ze doorschieten door harde wind op de staart?’, weet ik namelijk nu het antwoord. ‘Heel ver’, want afgelopen vrijdag kreeg ik een bericht van een liefhebber uit Wilhelmshaven. Deze bekende plaats uit Noord Duistsland ligt tenminste 100 kilometers ten Oosten van Groningen. Bijna 8 uur rijden om een duif op te halen is eigenlijk gekkenwerk maar de duif in kwestie zag ik graag. Hij was één van mijn favorieten voor de lichte dagfondvluchten. Als hij niet te ver heen is heeft hij in ieder geval genoeg getraind. Een familiedagje in de auto dus!
Qua vlucht beleefde ik op Peronne één van de betere weekenden van dit jaar. Ondanks de gebrekkige voorbereiding kwamen de duivinnen prima. Ik had namelijk mijn weduwnaars thuisgehouden. Ze waren afgelopen week niet naar mijn zin. Voor het eerst dit jaar haalde ik dan ook de afdeling chemie uit de koelkast. Ben benieuwd of dit komende week iets brengt. Of ik de doffers speel op Orleans valt nog wel even te bezien. Normaliter zullen mijn duivinnen het vaandel hoog moeten houden op deze klassieker.
De voorbereiding op deze klassieker is gelukkig niet verstoord door het matige weer van gisteren. Het gros was ’s avonds voor het donker thuis. Ook nog goed op tijd want in de club was het 1,2,4,5,6,8, etc. 39 prijzen van de 75. Eigenlijk waren het er 40 want een ring weigerde, altijd ergerlijk want het was een duif van de eerste zes duiven die voor 17:00 uur arriveerden . In het rayon was het goed voor de 4e plaats met 31 prijsduiven ten 3360 duiven. Hier doe ik het dus voor. Als de getekenden zich dan ook nog wat beter klasseren is het helemaal prima. Deze week poetsen en zoveel mogelijk energie in de duiven zien te proppen. De weersvoorspelling geeft Noorden wind met buien … afwachten wat het wordt!
Tot volgende week!
Michel Beekman