Sans histoire
zondag 6 december 2015. De goedheiligman is weer het land uit. Ook dit jaar deed hij Aalsmeer aan en de jongste generatie werd weer rijkelijk voorzien van kadootjes. Niet anders dan andere jaren overigens. Gelukkig gaat het de hulpsinten nog steeds (of is het weer) goed. Dit is niet helemaal vanzelfsprekend overigens en zou best wel eens iets meer gekoesterd mogen worden ….
Voor het overige was het een week zonder groot verhaal. ‘Une etappe sans histoire’ zoals menig wielerwedstrijd in een etappekoers wel eens wordt genoemd. Gewoon een wedstrijd waarin niets bijzonders gebeurt en de winnaar snel vergeten zal worden. Deze week had het karakter van zo’n wedstrijd. In duivenland maar gelukkig ook daarbuiten. Er gebeurde gewoon niets bijzonders.
Gelukkig maar eigenlijk. Echter als schrijver van weekstukken die niet alleen wil verhalen over het wel en wee op eigen hok(ken) is het soms bijna letterlijk speuren naar iets om over te schrijven. In een dergelijke week niet het ‘grote verhaal’ maar het ‘kleine verhaal’. Gelukkig dient via het web zich altijd wel iets aan. Het worldwide web is ook qua duivensport bijna ongekend groot.
Zo las ik op de site van Kees Bosua een zeer interessant stuk over de duivensport in China. De beleving is daar niet te vergelijken met hier. Waarin in ons nuchtere koude kikkerlandje de eer en de prestaties van de duiven bij de meeste melkers op de eerste plaats staan gaat het in China maar om één ding: GOKKKEN. Gokken met hoofdletters omdat dit in alle vormen plaatsvindt. Zo ongeveer vanaf de geboorte kan er op duiven gegokt worden en het gaat bepaald niet om kleine bedragen. Dit laatste verklaart ook de nog altijd bijna oneindige stroom aan Chinese kopers van topduiven. Een betere duif verhoogt immers de kans op een beter gokresultaat. Kees schrijft hierover op een bijzonder aantrekkelijke wijze. Zie http://www.keesbosua.nl/andere-duivensport/
Ook op internet (Facebook) stuitte ik op een stukje van een overnachtfondspeler uit Tiel die alleen deelneemt aan de ZLU vluchten. Hij wil lid worden van de vereniging waar hij altijd inkorft voor deze vluchten. Dit mag niet van de bobo’s in duivenland omdat de vereniging in een andere afdeling ligt, ondanks dat de letterlijk afstand tussen hok en inkorfcentrum slechts 1 km bedraagt. Anno 2015 is zo iets bijna niet meer te verklaren. We moeten naar mijn mening iedereen zoveel mogelijk zijn of haar sport laten bedrijven op een manier die hem of haar plezier geeft.
Als dit betekent dat hij of zij lid wil zijn van een vereniging in een andere afdeling moet dit in mijn ogen kunnen. Hierbij worden niemands belangen geschaad omdat er alleen voor de punten gestreden wordt op vluchten die slechts een landelijke uitslag kennen. Om te voorkomen dat er toch aan andere concoursen zou kunnen worden deelgenomen zou er met de betreffende liefhebber (en ook in andere gevallen) gewoon een overeenkomst gesloten moeten worden. Hierin zouden dan de spelregels moeten worden vastgelegd. Wat er wel en niet mag. Op individueel niveau. Handhaven is met het huidige uitrekenen van de vluchten naar mijn mening geen enkel probleem meer, maar wellicht zie ik iets over het hoofd.
Zelf zou ik ook graag deelnemen aan vluchten van een andere afdeling. Mijn jonge duiven zou ik graag inkorven in afdeling 5. Niet alleen vind ik het vliegprogramma daar beter voor de jonge duiven ook is het risico op verlies kleiner doordat mijn jonge duiven dan in de overvlucht vliegen in plaats van de voorvlucht. U raadt het al, dit mag ook niet. Zelfs als er niet voor de punten gespeeld wordt! Belachelijk eigenlijk want er heeft niemand hinder of schade van ….
Ook weer op internet zag ik deze week de eerste uitslagen van De Nationale Dagfondspiegel. Een mooi initiatief uit de koker van Falco Ebben en nog een paar enthousiastelingen. Een klassement met een andere insteek dan de meeste andere klassementen. Bij NDN gaat het om de hokprestaties. Hierdoor is het soms het niet wat het lijkt. Ik zal dit toelichten aan de hand van de klasseringen van twee Noord-Hollandse liefhebbers in de twee tot op heden gepubliceerde categorieën.
De winst van Marit en Martijn Kramer uit Wormer in de categorie Jonge duiven Eendaagse fond zag menigeen aankomen. Ze maakten immers prachtige uitslagen op de vluchten die hiervoor telden. Vroege duiven en spetterende series. De vierde plaats van Jaap Könst uit Aalsmeer daarentegen was een volslagen verrassing. Niemand in Noord Holland zou hebben vermoed dat de prestaties van deze krasse knar in categorie 1 van de Eendaagse fond tot een dergelijke uitslag zouden leiden. Jaap vloog een beetje onder de radar, net achter de vroege duiven klokten hij op drie van de vier vluchten uitstekend. Qua aantal en plaats op de uitslag. Op de vierde vlucht (de nationale dagfondvlucht) ging het nog bijna mis maar uiteindelijk waren de eerste drie vluchten sterk genoeg om een vierde stek in deze categorie in te nemen. Opmerkelijk!
Ook opmerkelijk is de feestmiddag van P.V. Maasdonk uit Geffen. Ieder jaar op de tweede zondag van december vindt daar in mijn ogen “het wonder van Geffen” plaats. Dat wil zeggen een zeer drukbezochte duivenmiddag met alles erop en eraan. Veel mensen in een geweldige sfeer met een topbonnenverkoop met dito opbrengst, met prima artiesten en nog veel meer! Komende week is het weer zover en ik verheug me er al een beetje op! Eens een middag waarop iedereen positief is. Een verademing zelfs voor een niet feestdier als ik.
Komend weekeinde wordt overigens toch een druk weekeinde. Ook op zaterdag barst het namelijk van de activiteiten. Niet alleen wordt er in het kader van de DUTCH TOP CLASS PIGEONS een zaalverkoop gehouden van topduiven van de finefleur van de Nederlandse Duivensport (in het Dorpshuis “Ons Huus” Oude Harderwijkerweg 61 8085 PE te Hoge Enk, Gemeente Elburg), ook worden de nationale kampioenen gehuldigd in Wijchen. De locatie is zaal Verploegen in Wijchen. Niet naast de deur maar toch zal ik afreizen. Voor het eerst in mijn inmiddels best wel lange duivensportcarrière mag ik namelijk een prijs op komen halen. Best bijzonder en misschien een once in a lifetime ervaring.
Once in a lifetime is waarschijnlijk ook winst in de categorie Asduiven 3500-10 van de competitie Wie heeft ze beter / The Best of the best, kortweg WT. Op de beurs hoorde ik hier al over via een informeel gesprek met één van de commissieleden. Sindsdien is het echter zeer muisstil. Al twee weken kijk ik uit naar Het Spoor om te kijken naar de eindstand in deze categorie (na reclames). Helaas heeft er tot op heden nog geen enkele publicatie plaatsgevonden. Jammer!
Hoe de winnaars gepresenteerd worden in de laatste twee uitgaven van Het Spoor verdient wel weer een groot compliment. Men krijgt echt veel eer en de repo’s worden mooi geschreven. Uit de publicatie van deze week maakte ik overigens indirect op dat Gini dan toch definitief als winnares zal worden afgevlagd maar het zou fijn zijn als dit ook een keer formeel bevestigd zou worden …..
OP EIGEN HOK
Is het ook een week ‘sans histoire’. Er gebeurde niets noemenswaardig anders dan het feit dat het gescheiden zitten van de duiven zowel mij als de duiven goed doet! De hokken blijven een stuk schoner en ook de rui lijkt weer een soort tweede start te krijgen! Een prettige situatie die hopelijk duurt tot de maandag naar Kerst wanneer de kwekers (of wat daarvoor doorgaat) bij elkaar gezet zullen worden ….. Afwachten maar weer!
Tot volgende week!
Michel Beekman