Spanningen in de vergaderzalen versus gezelligheid in het land
Maandag 9 maart 2015. Zoals wel vaker was het een rijk gevuld duivenweekeinde. Op vrijdagmiddag werkte in een paar uurtjes korter om mijn dierenarts in Beek te bezoeken, op zaterdag stond de voorjaarsbeurs in Houten op het programma en op zondag dienden de jonge duiven voor de Golden Classic van de M.E.D. in Dordrecht te worden afgeleverd. Duivensport was dus duidelijke weer eens een ‘way of life’.
Problemen in Noord Holland. Het weekeinde had qua duivensport nog een dagje eerder kunnen beginnen want de afdeling Noord Holland vergaderde op donderdagavond. Vanwege het drukke weekeinde dat voor mij lag en het feit dat ik op vrijdagmorgen gewoon weer naar mijn broodheer moest liet ik verstek gaan. Aan de ene kant speet mij dit wel want ik hoor de problemen graag zelf in plaats van via via. Aan de andere kant speet mij het niet want de laatste vergaderingen liepen uit op een tweestrijd tussen het deel van het bestuur dat is blijven zitten en een aantal ex-bestuursleden c.q. leden van de zogenaamde commissie van wijze mannen.
Uit de informatie die ik zaterdag op de beurs kreeg bleek dat het ditmaal niet veel anders was. Afhankelijk wie de spreker was kreeg het ene of het andere kamp het voordeel van de twijfel. Wie er nu feitelijk gelijk of ongelijk heeft valt voor de gewone duivenmelker bijna niet meer te bepalen. Echte feiten komen nog steeds maar niet op tafel.
Wantrouwen. De kwestie rond de ex-penningmeester en het al dan niet ‘grijpen in de kas’ heeft de onderlinge verhoudingen bepaald geen goed gedaan. Er bestaat geen onderling vertrouwen. De klokkenluiders worden door een deel van de afdeling niet geloofd / vertrouwd. Andersom vertrouwen de klokkenluiders een aantal ex-bestuursleden en een kandidaat bestuurslid niet. Eén en ander culmineerde donderdag in een negatief stemadvies vanuit het bestuur voor de kandidaat penningmeester die hierop onmiddellijk zijn kandidatuur introk (als ik het tenminste goed begrepen heb). Hierna zat de stemming er goed in, op een negatieve manier wel te verstaan. Het werd een allesbehalve constructieve vergadering.
Doorselecteren. Hoe nu verder is de grote vraag? Persoonlijk zag ik graag dat de afdeling Noord Holland op zou gaan in een grote afdeling samen met Zuid Holland (inclusief De Kuststrook). Dit is in de (naaste) toekomst toch onvermijdelijk en lost ook direct een aantal zaken op.
Voor de zo traditioneel ingestelde duivenmelkers is dit zonder twijfel een brug te ver. Daarom zullen de problemen in Noord Holland zelf opgelost moeten worden. In mijn ogen kan dit alleen door ‘door te selecteren’ in de bestuurlijke hoek. Op dit moment hebben al 2 nieuwe leden zitting genomen die nog een ‘onbevlekte’ conduitestaat hebben. Ze zijn relatief jong en bezitten een goed verstand. Dit type bestuurder zal de kar moeten trekken. Eventueel aangevuld met één of meer oudere, geroutineerde bestuurders die van onbesproken gedrag zijn. Alle bestuurders en kandidaat bestuurders met een ‘bevlekt’ verleden moeten naar mijn mening van het toneel verdwijnen (dus ook niet meer op vergaderingen komen om daar alsnog hun gal te spuien). Het eerste is misschien nog wel mogelijk maar het laatste zal wel een illusie blijven.
Ook elders. Helaas worden/werden niet alleen in Noord Holland de messen geslepen op de vergaderingen. Op de beurs hoorde ik ook over scherpe discussies in Midden Nederland en het gedoe in Zuid Holland. Wel begreep ik dat het bestuur van de afdeling Noord Oost Nederland (afdeling) 10 er in geslaagd is de nieuwe indeling van de rayons door de vergadering te loodsen. Wellicht komen de wijzen toch echt uit het Oosten.
Super drukke voorjaarsbeurs. Het duale karakter in onze mooie sport bleek weer eens op de beurs. Waar achter de vergadertafels elkaar op denkbeeldige wijze de koppen worden ingeslagen is er bij de grote evenementen niets anders dan gezelligheid. Op de voorjaarsbeurs in Houten was het niet anders. Het was er ramvol. Toen ik om 9:15 uur arriveerde was het al enorm druk in de drie hallen. Ook liepen de eerste mensen al met diverse goederen terug naar hun auto. De gewone melkers uit binnen- en buitenland waren duidelijk vol goede moed over het komende seizoen. De standhouders die hun waar aan de man wilden brengen deden uitstekende zaken.
Veel gesprekken. Persoonlijk voerde ik vooral veel gesprekken. Korte en lange gesprekken. Met bekende en minder bekende melkers. Ook met melkers die ik nog niet eerder in levende lijve gesprokken had. De sociale media zetten de duivensport niet alleen in een kwaad daglicht, ze zorgen ook voor een groeiend netwerk tussen met name de wat jongere melkers in den lande (en ook de wat ouderen die nog jong van geest zijn). Na afloop in de auto probeerde ik te tellen hoeveel gesprekken ik gevoerd had. Niet eenvoudig maar rond de 60 gesprekspartners kwam ik wel uit. Misschien waren het er wel een paar meer.
Sociaal. Niet alle gesprekken waren even diepgravend maar maakten ze mij weer eens duidelijk hoe sociaal de duivenwereld ook kan zijn. Vrijwel iedereen vroeg naar de stand van zaken op mijn hok! Iedereen keek ook uit naar het komende seizoen. Duivensport is de sport van de hoop en dat was duidelijk te merken. Niemand was somber, iedereen was optimistisch.
De tijd werd hierdoor zelfs een beetje uit het oog verloren. Op een (denkbeeldig) holletje diende nog even de inkopen gedaan te worden. Het boek over Bertie Camphuis en een nieuwe vakjesmand. De geplande 12-vaks was echter al uitverkocht, dus daarom maar gekozen voor een 14-vaks.
Golden Classic. Ondanks dat de deelname in 2014 in het water viel stuurde de organisatie toch weer 2 ringen. Ditmaal werkten de ‘duiven-gezondheid-goden’ wel mee. Van de paar klakkoppeltjes die teruggehaald werden naar Aalsmeer (en al de hele winter gekoppeld zitten) konden een aantal jongen geringd worden. Met de eigen gouden ringen voor de ringenraces in Noord Holland en met de 2 ringen voor de Golden Classic. De laatste jongen waren vorige week speenklaar en gelukkig vond de eerste aanlevering/ verkoop afgelopen zondag plaats.
Vlotte verkoop. Er werden 65 jongen te koop aangeboden. Het merendeel uit de regio van de Midfond en Dagfond-club (Drechtsteden en Groot Rotterdam) maar ook van ver daarbuiten. Zo hadden de Zeeuwse toppers Scheele, Calon en Buijsse prachtige jongen geleverd die grif van de hand gingen. De komende weken zullen topliefhebbers uit alle windstreken jongen aanleveren voor deze kweker-koper-race.
De verkoop werd ondanks de matig bezette zaal vlot afgewerkt door de verkopers Kees Bosua en Peter van Sintmaartensdijk. Om 15:30 uur waren alle duiven aan de man gebracht. Met een zaal bezetting van een kleine 50 man geen geringe prestatie! De duiven dienen te vliegen in het vlieggebied van de M.E.D. dus het aanschaffen van een duif was er voor mij niet bij.
OP EIGEN HOK
Betere brandstof. Het weekeinde werd vrijdagmiddag begonnen met een bezoek aan mijn witte jas in het Zuid Limburgse Beek. Een hele rit (bijna 200 kilometer) maar dan krijg je ook wel wat. Dierenarts Peter Boskamp is altijd op zoek naar nieuwe producten om de gezondheid en de prestaties van onze gevederde vrienden verder te ontwikkelen. Naast normale geneeskunde, gaat het er bij Peter om ‘de motor optimaal afstellen’. Er wordt altijd naar natuurlijke middelen gezocht die een ‘betere brandstof’ vormen. Doel is de prestaties van duiven op de dagfond en overnachtfond te doen verbeteren. Zoals ook al te lezen was in de nieuwsbrief van de gedreven man uit Beek, is hij op dit moment bezig aan een vliegolie 2.0.
Prima. De check op de gezondheid wees op een besmetting met Het Geel. Desondanks was mijn Limburgse soigneur, zoals ik hem ook wel eens gekscherend noem, best tevreden over de conditie van de duiven. De mest was schoon, de zogenaamde nieuwe (of pestkop) bacterie ontbrak, de luchtwegen waren prima in orde en het gewicht van de duiven was uitstekend voor de tijd van het jaar. Kortom ze stonden er goed op. Met een dergelijk bericht rijd je de 200 kilometer naar huis wat gemakkelijker.
Training. Bij thuiskomst liet ik mijn junioren / najaarsjongen nog even los. Deze groep kwam er deze week namelijk een beetje bekaaid af omdat de weduwduivinnen in het dagelijkse trainingsritme werden gebracht. Althans dit werd getracht want de training en dan vooral de duur mag nog geen naam hebben. Hopelijk word dit komende week al wat beter. Afwachten maar weer.
Tot volgende week.
Michel Beekman