Straf

Straf ….???!!!

Zondag 18 augustus 2013. De laatste 3 weken waait er een straffe wind uit Zuidwestelijke richting. Een en ander heeft zo zijn invloed op het verloop van de vluchten. Ten opzichte van de vluchten met tegenwind verlopen de vluchten relatief soepel. Voor de ervaren duiven welteverstaan, want de nog niet geroutineerde jonge duiven hebben moeite met de harde wind op de staart. Gisteren trof dit lot de zomerjongen die op de navluchten gespeeld werden. Waar de oude duiven en geroutineerde jongen en masse naar beneden stuikten vlogen de matig bevederde onervaren jonge duiven rustig door. Te ver door natuurlijk, om vervolgens vrijwel gedurende de hele dag huiswaarts te keren.  De verliezen zijn echter beperkt.

De duiven die om de punten vlogen deden dit bijzonder vlot. De lossingen an sich lieten wel even op zich wachten. De bewolking wilde zowel in Meer als in Morlincourt niet erg vlot breken. Uiteindelijk betekende dit een lossing om 11:00 uur voor de duiven van de navluchten. Om 11:45 uur konden de junioren op de wieken om de laatste vlucht tellend voor de kampioenschappen af te werken.

Op de voorhand arriveerden de eerste duiven van Meer ruim binnen het uur. Hier moesten echter de snelste duiven van het afdelingsconcours natuurlijk niet gezocht worden. De winnaars deden er iets langer over omdat deze duiven hun hok in Volendam hadden staan.  Een logische plek gezien de windrichting in combinatie met de relatief Oostelijke ligging van Meer. Grote ‘winnaar’ uit deze bekende vissersplaats werd Ton Snoek, palingroker in ruste. Qua uitslag begint het een beetje op zijn voorbeeld en duivenleverancier Bas Verkerk te lijken want Ton klokt maar liefst de eerste 6 duiven van het denkbeeldige afdelingsconcours, gevolgd door nog eens 4 extreem vroege duiven.

De winnaars per rayon:

Rayon A: Peter de Boer Den Helder

Rayon B: Sjaak Weel, Heemskerk

Rayon C: Gerrit Tichelaar jr, Zaandam

Rayon D: Ton van der Gulik, Onderdijk

Rayon E: Ton Snoek, Volendam

Rayon F: Willem Klaverstijn jr, Amsterdam

De junioren vlogen dus vanuit Morlincourt. Ook hier viel de vroegste duif aan de Oostkant. In Schellingwoude (Amsterdam Noord) bij good-old Dirk van der Heide. Zijn gouden ring duif, de 13-148, won niet alleen vorige week een leuke prijs maar was nu de snelste van de gehele afdeling. Meer informatie hierover in Het Spoor van deze week.

Wederom de winnaars per rayon:

Rayon A:  Combinatie Bleeker, Sint Pancras

Rayon B: Romkes – de Mooy, Haarlem

Rayon C: Bert Braspenning, Wijdewormer

Rayon D: Ton van der Gulik, Onderwater

Rayon E: Dirk van der Heide, Amsterdam Noord

Rayon F: Siem Westerink, Ouderkerk aan de Amstel

 

OP EIGEN HOK

In het verleden noemde ik al eens weekstuk  na een moeilijke vlucht op mijn hok ‘the day after the night before’ of iets van deze strekking maar aangezien je niet te vaak dezelfde titel kunt gebruiken daarom maar deze enigszins vreemde titel. Waarom ‘straf’ zult u zich af vragen? Wel omdat ik na de vlucht vanuit Meer het gevoel had dat ik op de een of andere manier kennelijk (een) straf verdiende . Misschien voor de goede prestaties met de oude duiven of voor mijn stukje van vorige week. Het lijkt er namelijk op dat de duivengoden vonden dat ik maar eens een toontje lager moest zingen.  In plaats van een spetterende uitslag met veel (zeer) vroege duiven werd het nu een uiterst teleurstellende vlucht. Niet alleen verspeelde ik een aantal kopprijzen ook mijn aangewezen kampioenschap in groot verband ging in rook op. Degenen die mij op Live duiven volgen hebben het in levende lijve kunnen aanschouwen ….

Nu is de eerste navlucht de laatste jaren altijd al mijn zwarte beest (Vlaamse wielertaal voor een wedstrijd die iemand niet ligt). Vrijwel ieder jaar gaat een mooie uitslag verloren doordat de duiven wel op tijd boven het hok vliegen maar het gewoon vertikken om te landen. Echter zo erg als gisteren kan ik het mij niet herinneren.

Alleen in 2006 zorgde een duivin die in een keer viel voor een zeldzaam hoogtepunt (snelste van de afdeling). Niet helemaal toevallig in een situatie waarin ze wel viel als een kogel. Hierin zit namelijk het probleem. Dit gebeurt bijna nooit. Het scenario is alle jaren vrijwel identiek. Altijd arriveert er een duif vroeg, vrij hoog draaiend boven de hokken. De duif in kwestie probeert zich te positioneren om te landen. Binnen de 10 tot 15 seconden die dit duurt arriveren echter nummer 2 en vaak ook nog nummer 3, 4, 5, 6, etc. Deze komen vanuit alle kanten aanstuiven en doen elkaar schrikken. Het resultaat hiervan is een soort kettingreactie. De schrikkende duiven (ze denken misschien dat het roofvolgels zijn die van boven op hen willen duiken) doen andere duiven weer schrikken.

Uiteindelijk vormt er zich een koppel duiven die met hoge snelheid  (door de angst?) rond het hok begint te vliegen. Alle nieuw aankomende duiven worden als het ware opgeslurpt door deze koppel die allengs groter wordt. Ook de duiven die wel willen landen trekken weer door wanneer de koppel niet op het dak neerstrijkt. Dit duurt enkele minuten tot er een duif toch de moed heeft om te landen. De koppel landt dan vrijwel direct hierna, in zijn geheel. Nog niet zo lang geleden, in 2009, heb ik meegemaakt dat de koppel was uitgegroeid tot 50 duiven die uiteindelijk in 47 seconden geklokt werden.

Het grote verschil met gisteren was dat toen de eerste twee duiven wel geland waren. Gisteren gebeurde dit niet. De eerste duif vloog rond op ’11:51 hoog’. Toen de eerste (en enige) duif landde en geklokt werd op ’11:54:15’ vlogen er al 20 tot 25 duiven die het vertikten om ditzelfde te doen. Dit gebeurde uiteindelijk op ’11:55:46 waarna er 20 geklokt werden in 20 seconden. Vervolgens schrok het restant van de duiven van het dak om een minuutje later weer te landen (toen werden er 25 duiven geklokt in 21 seconden ….). In deze groep bevond zich helaas ook mijn eerstgetekende …. Het minuutje extra is er net te veel aan ….

Jammer uithuilen en opnieuw beginnen. Inclusief Sens konden er vanaf de mislukte Meer nog 6 dagsuccessen behaald worden. De eerste kans was al snel, een kleine drie uur na Meer arriveerden de youngsters vanuit Morlincourt.

Dit ging beter dan verwacht. Er kwamen er drie te gelijk op 14:53 uur. Helaas werd de eerste getekende niet direct geklokt en moest deze nogmaals over de plank gehaald worden …. Dit mocht echter de pret niet drukken, 1e in ons kleine cluppie. In groot verband was het niet goed en niet slecht maar wel het beste sinds de start van het jonge duivenseizoen ….

Op naar volgende week …. Nieuwe rondes, nieuwe kansen. Een trainingsvlucht en de tweede vlucht van de natoer. Als het goed is gaat het minder snel onder invloed van een Oostelijk wind. Zoals altijd afwachten maar weer …..

Tot volgende weer

Michel Beekman