Toch gewoon maar weer op pad!
Zondag 11 december 2016. Een laat weekstuk deze week omdat ik zojuist terug ben gekomen uit Geffen. De tweede zondag in december is het daar bij P.V. Maasdonk letterlijk en figuurlijk groot feest. Ik schreef er inmiddels al drie keer eerder over. Het succes van deze feestmiddag is en blijft ongekend. Bij alle feesten en activiteiten wordt het stiller, echter niet in Geffen. Hier slagen John van Wanrooij en de vele mannen en (vooral) vrouwen die dit festijn mogelijk maken ieder jaar er voor dat er meer mensen naar het prachtige clubgebouw komen. De gekende opzet lijkt zich zelf ieder jaar te versterken. Vrijwel zonder enige publiciteit weten de liefhebbers uit Brabant maar ook daarbuiten de weg te vinden naar de Elzendreef. Veel gezelligheid, een verloting met superieure prijzen, een grote bonnenverkoop plus levende muziek zijn ingrediënten die de mensen nog van huis laten komen. Vrijwel zeker speelt hier de ongekende verzorging van de interne mens ook een grote rol in.
Voor mij persoonlijk was het even een mooie uitlaatklep. Toch gewoon maar weer op pad na een inspannende week. Een week waarin ik de planning voor de komende maanden moest maken, inclusief het afvloeien van mijn mensen. Het was daarom goed om even de zinnen te verzetten. Zaterdagmiddag deed ik dit ook al door een bezoekje te brengen aan de tentoonstelling van onze plaatselijke zustervereniging en vanmiddag dus door het duivenmekka Geffen aan te doen.
Op beide bijeenkomsten was, tussen de drankjes door, eigenlijk het gespreksthema hetzelfde. Qua duiven spraken allen die de afgelopen weken gekoppeld hadden over een zeer voorspoedige koppeling. Bij de meesten zat het gros binnen 10 dagen op de eieren! Niet zo gek met het zachte weer. De laatste jaren hebben we dit natuurlijk de hele winter maar het is wel prettig dat op het moment van de koppeling de weergoden even meewerken. Al is het maar voor de liefhebber die meer in het hok moet zijn.
Een ander thema dat op beide dagen aan de orde kwam was het beleid van de NPO. In Aalsmeer ging het vooral over het verbieden van invliegduiven. De overnachtfondspelers vroegen zich af hoe het nu verder moest met hun jaarlingen die ze als invliegduif speelden op de jonge duivenvluchten. Nu ze “over de antenne moeten” lijkt dit officieel niet meer te kunnen. Persoonlijk vind ik dit een slechte zaak want naar mijn mening zou je iedere week van het jaar de duiven moeten kunnen spelen die je wenst te spelen. Zeker als je helemaal niet wilt klokken. Hetzelfde geldt doet zich overigens voor bij het in het ritme houden van de programmaduiven. Dit is nu mogelijk door ze in te manden op de jonge duivenvluchten op het moment dat je ze niet wilt spelen op de dagfond, maar deze mogelijkheid verdwijnt ook als ik de nieuwe regelgeving tenminste goed interpreteer.
Naar mijn bescheiden mening is bovenstaande een slechte zaak die om aanpassing van het vliegprogramma op afdelingsniveau vraagt. Niet qua stations maar qua mogelijkheden om oude duiven toch te spelen op de jonge duivenvluchten. Gewoon door net als een paar jaar geleden op de jonge duiven vluchten U of X vluchten te organiseren. Niet zo zeer voor de punten maar gewoon om de duiven in het ritme te houden op het moment dat ze formeer over de plank moeten. Dit alles om niet nog meer liefhebbers naar karretjes of andere alternatieve vluchten te leiden …..
In Geffen betrof het gespreksthema niet zo zeer de invliegduiven, althans in de kringen waarin ik verkeerde. Hier ging het meer over het beknotten van het jonge duivenspel en dan vooral het afschaffen van het nationale jonge duivenweekend. Niemand kon het zich voorstellen dat zo’n stukje postduivenerfgoed volgend seizoen van de kalender verdwijnt. Het doet afbreuk aan de sport en geeft de jonge duivenspelers nog minder om naar uit te kijken. Hoewel het mijn spel niet is begrijp ik het zeer goed. Ook ik kan mij de “Orleanskoorts” nog goed herinneren. Ik vraag me dan ook af of er niet sprake moet zijn van herstelwerkzaamheden op dit gebied.
Regionaal ontstaan er gelukkig wel ‘nieuwe’ alternatieven. Zo wordt er als het allemaal doorgaat eind Augustus voor Noord en Zuid Holland toch gewoon een vlucht georganiseerd voor de jonge duiven vanuit Fontenay. Tevens zijn de laatste vier Dagfondvluchten geprogrammeerd vanuit dezelfde stations. Een goede gang van zaken als je het mij vraagt. Niet alleen financieel maar ook sportief. Een grotere lossing geeft eerlijker spel en zorgt er voor dat de spreiding van de duiven eerlijker verloop. Zelf kan ik niet wachten op het moment dat we alle dag- en langere Midfondvluchten samen met Zuid Holland lossen. De tijd zal ons hierin wel een handje helpen.
Al met al kwam ik op deze wijze het weekeinde prima door. Hartverwarmend waren daarbij ook de reacties van de melkers die ik tegen het lijf liep inzake “het leed in mijn werkzame leven”. De belangstelling doet en deed mij zeker goed. In levende lijve maar ook via de sociale media! Dank hiervoor!
OP EIGEN HOK
Is de “intekening” voor duiven van mijn eerste ronde nog niet helemaal voltekend. Inmiddels heb ik aanmeldingen voor zo’n ruime twintig jonge duiven. Hiermee ben ik al zeer tevreden maar aangezien ik verwacht een veertigtal jonge duiven te kweken kunnen eventuele belangstellenden zich nog altijd melden via de sociale media en/of mijn e-mailadres, mbt@caiway.nl. Voor de volledigheid nog de “nette prijs” zoals een liefhebber uit het naburige Hoofddorp dit gisteren noemde, deze nette prijs bedraagt 75 euro per jong!
Voor het overige loopt het op eigen hok nog best voorspoedig. Sinds gisteren (10/12) vliegen de zomerjongen weer dagelijks hun rondjes. Na zo’n ruime vier weken ophokplicht mochten ze door het afschaffen van deze plicht weer na buiten (omdat ik niet woonachtig ben in een gebied waar een vervoersverbod geldt). De kwaliteit van het vliegen heeft wel een beetje geleden onder de opsluiting in het kleine hokje. Dit zal als de weergoden een beetje mee blijven werken de komende dagen wel goed komen. Hopelijk is het vroeg genoeg dag want de kortste dag is nabij!
Ook werden op het eigen hok deze week de duiven die voor kweker doorgaan ingeënt tegen de Paramyxo. Twee weken geleden kregen ze de spuit tegen de Paratyfus en het is toch opmerkelijk hoe groot de sprong ik conditie lijkt te zijn. Of het komt door de enting of gewoonweg door het voortschrijden van de tijd weet ik niet maar de duiven voelden stukken beter aan dan twee weken geleden.
De verbeterende conditie is een goede zaak want zoals de planning er nu ligt worden de duiven gekoppeld op de vrijdag of de zaterdag voor de Kerst. Het is nog even de vraag of ik de voedsters gelijktijdig koppel (of beter gezegd een paar dagen eerder) of dat ik de voedsters pas samen zet op het moment van de koppeling van de vliegers. Dit laatste was het oorspronkelijke plan, omdat ik op deze wijze eens voldoende jongen van mijn betere vliegers aan de start van het jonge duivenseizoen zou kunnen brengen.
De komende weken zullen met een beetje geluk meer duidelijkheid geven over de toekomst en afhankelijk daarvan zal ik kiezen. De kans dat het oorspronkelijke plan gehandhaafd blijft lijkt overigens het grootst. Temeer daar ik eigenlijk (nog) geen concessies wil doen aan de seizoenvoorbereiding van de vliegploeg. De tijd zal het mij wel leren! Zoals (bijna) altijd afwachten maar weer ….
Tot volgende week!
Michel Beekman