Toverdrank bestaat niet!
Zondag 23 november 2014. Buiten is het voor de zoveelste keer dit jaar prima weer. Fijn voor alle mensen die op hun vrije zondag er op uit willen trekken. Een mooie kans om zo laat in het jaar nog eens naar buiten te gaan. Een bezoek aan het bos, het strand of wat dan ook is gewoonweg veel leuker als het droog is en de zon, al is het soms wat flauwtjes, schijnt. De temperatuur is buitengewoon zacht. In Maastricht was het gisteren 16 graden Celsius en wordt het daar vandaag misschien wel 17 graden Celsius. De terrassen zullen zonder twijfel vol zitten.
Minder goed zijn deze klimatologische omstandigheden voor de binnen activiteiten. Het terras in de centrale hal van de Nationale Manifestatie was dit weekeinde zonder twijfel minder goed gevuld dan dat op het Vrijthof. Voor de organisatie van deze dagen (ook wel najaarsbeurs genoemd) zat het toch al niet erg mee. Naast het feit dat deze beurs het door haar plek op de kalender de laatste jaren al moeilijk heeft, zorgde de vogelgriep er voor dat de duiven weg dienden te blijven uit het EXPO center. Het zal er naast het mooie weer voor gezorgd hebben dat een aantal melkers de hallen in Houten links liet liggen. Ook het niet meer huldigen van de Nationale kampioenen en vluchtwinnaars tijdens de Nationale Manifestatie zorgt voor een stuk minder aanwezigen.
Eén en ander vindt vervolgens weer zijn weerslag in het aantal aanwezige standhouders. Ieder jaar staan de stands iets verder uit elkaar. Overigens vind ik dat een aantal firma’s gewoon acte de presence zouden moeten geven. Er zijn een aantal grote bedrijven die genoeg verdienen aan onze mooie sport maar toch schitterden door afwezigheid. Hierbij denk ik vooral aan een grote voerleverancier als Versele Laga / Mariman.
Werd het door bovenstaande een vervelende beurs? Als je het mij vraagt niet. Gek genoeg leverden het ontbreken van duiven en een aantal gekende standhouders een ander type beurs op. In plaats van een hectische koopbeurs was het een praatbeurs met vele contacten want het aantal aanwezigen viel eigenlijk best wel mee. Ook de exploitanten hadden meer tijd dan gebruikelijk om een praatje te maken of eens iets grondig uit te leggen.
Op deze wijze transformeerde deze rustige beurs voor mij tot een best drukke beurs. Van uit mijn vaste uitvalsbasis, de stand van Peter Boskamp, had ik namelijk veel interessante gesprekken en ook mijn bezoeken aan enkele leveranciers leverden meer dan interessante informatie op. Om met dit laatste te beginnen.
Bij TIPES zijn ze in mijn ogen goed bezig met de vernieuwingen in het elektronisch constateren. Waar andere grote namen in het elektronisch constateren schromelijk achterblijven door niet te investeren (UNIKON) kwamen de mannen van Motz Computer uit Duitsland met een aantal verbeteringen waar veel prestatie gerichte liefhebbers gewoon op zitten te wachten. Het voert te ver om alles in dit weekstuk te beschrijven maar het kunnen aansluiten van een tweede klok of het kunnen uitladen van de gegevens uit de inkorfantenne in een nieuwe / andere klok klinken mij als muziek in de oren. Het gaat er in onze sport immers om dat de duiven geklokt worden, altijd, allemaal en zo snel mogelijk. Een ECS is dient dan een gemak te zijn en geen belemmering.
Alle vluchten dienen geklokt te worden en dan is extra zekerheid een fijne gedachte. Met een complete tracking en tracing van de duif erbij. Nieuwe duivensport, die overigens op de hokken van mijn vrienden uit Geffen komend seizoen al werkelijkheid wordt. Ik zal dit dan ook met meer dan gemiddelde belangstelling volgen.
Een lang en leerzaam gesprek voerde ik bij de stand van voerleverancier Beyers. Via Peet Solleveld en Frans Maas kwam ik in gesprek met Patrick de Muylder, de promotor en voer-technisch specialist van deze firma. Het werd een gesprek over duivenvoer en vooral over de opname van het voer door de duif. Waar ik ooit dacht dat de keuze voor kleine granen in de premium mengelingen bepaald werd door het gemak waarmee een duif deze tot zich neemt bleek de verklaring te zitten in het gemak waarmee kleine granen verteerd worden. De zogenaamde ‘opname’. Kleine granen verteren sneller dan grote en er blijft mindere residu achter in de darmen dat weer moet worden uitgescheiden.
Het opnemen / verteren van de granen moet de duif zo min mogelijk energiekosten. Ook moet het verteren van de granen gebeuren met zo min mogelijk water. ‘Teveel water drinken zorgt voor energieverlies’, aldus de Muylder. Er zijn zelfs liefhebbers die bepalen welke duiven er mee gaan op de vluchten op grond van de hoeveelheid water die ze tot zich nemen. Duiven die teveel drinken blijven thuis.
Opmerkelijk. Ik had er nog nooit van gehoord maar zal me hier zeker eens verder in gaan verdiepen.
Ook de verschillen in benodigde energie als gevolg van de verschillen in het terrein waarover de duiven vliegen was voor mij een eyeopener. Heuvelland met bossen kost meer energie dan vliegen over het vlakke polderlandschap. Niet dat ik er niet eerder bij stil gestaan had maar toch niet op een dusdanige wijze om dit direct te vertalen naar een andere samenstelling van het voer.
Een nuttig product kocht ik ook nog op deze beurs. Een product waar ik al zeker een jaar of 5 naar zocht en dat ik dus gisteren vond. Iedereen denkt natuurlijk aan de één of andere toverdrank om duiven harder te laten vliegen. Nu moet ik u hierin teleurstellen. Toverdrank bestaat niet! In de vele gesprekken die ik gisteren voerde werd mij voor de duizendste maal duidelijk dat het gaat om goede duiven waar gewoon hard aan gewerkt moet worden.
Natuurlijk mag hier een goede begeleiding / ondersteuning niet bij ontbreken maar goede duiven in een goed milieu zijn bepalend. Het product dat ik kocht helpt om het milieu, lees het hok, in een betere conditie te houden. Ik kocht namelijk de Formule 1 auto onder de afsteekmessen zoals onze krabbers in vaktermen genoemd worden. Een schrapper met een roostvrijstalen blad, goed stevig maar vooral voorzien van een prettig dik handvat waardoor het tijdens het schrappen bijzonder prettig in de hand ligt. Door het dikkere handvat kun je namelijk makkelijk kracht zetten. Zonder te forceren.
Bij thuiskomst heb ik de nieuwe aanwinsten direct in de praktijk getest. Ze schrapten super en ik had direct al gelijk spijt dat ik slechts twee van deze ‘messen’ aangeschaft had. Gelukkig heeft de standhouder een web shop (www.janvdkamp.nl).
Voor het overige bracht ik de tijd door in de stand van Bony en met de sportgenoten die van heinde en verre naar Houten waren gekomen. Door de vele contacten die de laatste jaren werden opgedaan is beursbezoek voor mij een aaneenschakeling van handje opsteken, handje geven en gesprekjes voeren. Met de één wat langer, met de ander wat korter en soms had ik voor iemand helaas geen tijd of kwam het er gewoon niet van om eens de stand van zaken met betrekking tot duiven of gezinsleven uit te wisselen.
De tijd vloog gewoon. Om 9:05 uur was ik één van de eersten die de hallen betrad, om kort na 17:00 uur was ik één van de laatsten (behalve de standhouders) die de hal verliet. Bepakt en bezakt want bij mijn Limburgse soigneur werden natuurlijk ook nog even de nodige bijproducten ingeslagen. Wederom een leuke duivendag! Op naar de volgende!
Tot volgende week,
Michel Beekman
P.S. Deze week geen ‘op eigen hok’ omdat hierover simpelweg niets bijzonders te vertellen is.