Twijfels
Zondag 9 augustus 2015. Zoals meestal op zondagmorgen was ik ook vandaag bijtijds wakker. Vaak sta ik op maar soms blijf ik rustig liggen. Het duurt dan meestal weer een poosje voordat ik weer in slaap val en gedurende deze periode, die vaak een eeuwigheid lijkt te duren, schieten er allerlei gedachten door mijn hoofd. Vaak gaan ze over mijn werk maar bijna net zo vaak gaan ze over de duiven of de wereld er omheen.
Afgelopen morgen was het niet anders. De gedachten over mijn werk zal ik u besparen maar de gedachten over de duiven en dan vooral de wereld er omheen niet. Deze morgen lag ik namelijk te denken over het nut van mijn schrijfsels. Wellicht aan het denken gebracht door een sportvriend vroeg ik mijzelf af wat de toegevoegde waarde van mijn stukken is. De eerlijkheid gebied mij te zeggen dat ik hierover grote twijfels heb.
Vaak sla ik namelijk op de trom bij wat in mijn ogen misstanden in onze sport zijn. Soms gooi ik zelfs de knuppel in het hoenderhok / duivenhok maar veel resultaat levert dit ,in ieder geval zichtbaar, niet op. Ook draag ik vaak in mijn ogen verbeterpunten aan waar dan uiteindelijk weinig mee lijkt te gebeuren. Tenslotte pleit ik al jaren voor openheid. Over lossingen, over het weer, over het waarom achter besluiten, etc. Ook in dit geval waren / zijn het vaak “paarlen voor de zwijnen”.
Nauwelijks reactie en vooral nauwelijks verbetering in het beoogde resultaat. Mijn glas is deze morgen duidelijk half leeg. Als ik het vanuit een halfvol perspectief zou bekijken dan zou ik op het gebied van de openheid voorzichtige verbeteringen kunnen zien. Op provinciaal niveau overigens want landelijk lijkt het nog steeds nergens op. Het nieuwe Noord Hollandse bestuur heeft namelijk in de persoon van de eveneens nieuwe voorzitter al een enkele keer uitleg verstrekt over het hoe en waarom van sommige besluiten en/of acties. Ook werd ik dit seizoen al een keer gebeld door een ander nieuw bestuurslid naar aanleiding van een kritische passage in een van mijn weekstukken.
Duidelijk blijken van goede bedoelingen, echter dit bestuur heeft in mijn ogen nog steeds last van kinderziektes. Het lijkt soms de verdediging van Ajax wel want ze blijven dezelfde fouten maken. Wederom in mijn ogen dan.
Ondanks mijn twijfels over het nut en het feit dat ik mij ook oprecht afvraag of er ooit betere bestuurders zullen opstaan zal ik nog een keer zachtjes op de trommel slaan.
Neem nu de gang van zaken rond de drachtvlucht voor de navluchten. Per mail kwam er op dinsdag 28 juli het bericht dat de drachtvluchten van de dinsdagen 4 en 11 augustus kwamen te vervallen. Hiervoor in de plaats kwam één zaterdagse oefenvlucht. Het argument was de geringe deelname en een mogelijk hogere deelname op zaterdag! Ook de mogelijke losplaatsen werden nog genoemd.
Tijdens het lezen gingen mijn nekharen recht overeind staan. Niet over de inhoud van de mail maar over het tijdstip. Een kleine week voor de oefenvlucht wordt deze gecanceld met argumenten die niets met het weer of wat dan ook te maken hebben. Argumenten die op zich niet onjuist zijn maar gewisseld moeten worden in de stille tijd. In het vergaderseizoen op de najaarsvergadering wanneer het vliegprogramma wordt vastgesteld! Op een van de vergaderingen is afgelopen winter vastgesteld dat er twee vluchten zijn om te oefenen en dan kun je naar mijn mening als bestuur niet zomaar een vlucht schrappen!! Dit is wanneer je het scherp stelt het minachten van de vergadering.
Het verhaal gaat echter nog een stapje verder. In een volgende mail van eind vorige week, die ik helaas heb weggegooid maar in verkorte vorm ook op de site staat, werd aangekondigd dat de duiven op de africhting handmatig per rayon gelost worden. Door dit feit werd er gekozen voor twee losplaatsen omdat er per losplaats maar drie lossingen zijn toegestaan. Prima, een goed besluit waar iedereen die aan de oefenvlucht meedoet vrede mee zal hebben omdat het prettig is voor onervaren (jonge) duiven.
Echter nu komt het. Toen een sportvriend tijdens het laden van de duiven op vrijdagavond netjes aan de chauffeur vroeg of hij direct naar de losplaats Gorinchem reed antwoordde deze ontkennend. Er moest nog worden teruggereden omdat er nog duiven van rayon B moesten worden bijgeladen. De verbazing was groot want bijladen en apart lossen per rayon staat op gespannen voet. Tenzij er twee keer uit dezelfde container gelost wordt natuurlijk. Voor dit laatste is voor zover mij bekend geen “dekkend” vergaderbesluit. Toen dit aan de chauffeur gemeld werd antwoordde hij wederom correct dat hij het “niet wist en de opdracht had om naar Velserbroek te rijden om te verzamelen”.
De altijd informatieve site van de afdeling Noord Holland (als de vaste lossingsverantwoordelijke niet afwezig is) gaf zaterdagochtend al een beetje duidelijkheid. De duiven van de rayon B, E en F stonden in Gorinchem, in 2 containers. Even was ik bang dat de duiven dan toch in één keer gelost zouden worden omdat er vorig jaar ook tegen de consignes gelost werd op de laatste oefenvlucht van de navlucht.
Gelukkig viel dit mee. Er werd in 3 groepen gelost maar dus wel keer twee keer uit dezelfde container. Om het mild te verwoorden niet bepaald ideaal voor onervaren duiven. Een ieder die wel eens duiven lapt weet hoe de duiven in de andere manden zich gedragen als de eerste mand in vrijheid gesteld wordt.
Echter ook hier geldt dat voor het niet uitgesproken argument, namelijk de kosten, wat te zeggen valt maar dat het besluit om twee keer uit dezelfde container gewoon op de vergadering moet worden genomen en niet tussentijds in het seizoen.
De proof of the pudding voor het nieuwe bestuur wordt echter het laatste akkevietje dat dit weekeinde plaats vond. Op de site konden de Noord Hollandse liefhebbers het onderstaande lezen.
Update 10.00 uur. De omstandigheden worden langzaam beter, nog even wachten.
De duiven zijn gelost om 10.10 uur.
Dit is eerder dan de bedoeling was omdat er 2 duiven ontsnapten! Dit voorval is direct gemeld bij het bestuur en wij komen hier nog op terug. Het concours is niet in gevaar gekomen omdat de duiven bleven zitten.
Een ontsnapping dus, zo ongeveer het oneerlijkste dat op een duivenvlucht kan gebeuren. Immers duiven krijgen in potentie een oneerlijke voorsprong en dat is in onze sport nu net niet de bedoeling. Doel van ons sport is dat na een gelijktijdige lossing de snelste duif wint. Al hoewel dit laatste ook zeer relatief is, want onze sport is natuurlijk door windrichting en ligging nooit helemaal eerlijk, is dit toch de essentie van onze sport.
Om deze reden wordt bij een ontsnapping normaal gesproken een uur of zelfs langer gewacht om aan te tonen welke duiven ontsnapt zijn. Waterdicht is het niet maar met voldoende voorsprong qua lostijd melden zelfs de meest matige duiven zich ruim eerder op hun hokken.
Gisteren ging men dus in de fout. Men loste, waarschijnlijk in paniek, direct het hele concours waardoor de mogelijk ontsnapte duiven niet of nauwelijks te isoleren zouden zijn. De lossers hadden, waarschijnlijk oprecht, de illusie dat alle ontsnapte duiven niet opgevlogen waren. Een contradictie overigens want waarom zou een duif wel de motivatie hebben om te ontsnappen en dan vervolgens niet naar huis willen vliegen.
Kort na het voorval schreef ik op Facebook enigszins geïrriteerd het volgende:
“Knoeiers zijn het. Duiven zijn natuurlijk gewoon weggevlogen want dit is chauffeurs/convoyeurs-latijn. Geouwehoer dus de echte waarheid komt zonder twijfel de komende weken pas boven water (of straks in de uitslag). Eerst waren het de magneten die niet sterk genoeg waren en nu gebruikt met het automatische lossysteem niet meer en dan gebeurt het nog! Bestuurders en lossingsverantwoordelijken beseffen nog steeds niet wat de liefhebbers er voor doen om de duiven goed aan de start te krijgen want over het feit dat men eerder gelost heeft dan men had willen doen spreekt niemand ….“
Misschien in de emotie van het moment (alhoewel ik zelf niet mee had) iets te straf geformuleerd staat de kern van mijn tekst nog overeind gezien het verloop en de uitslag die zich daarna op de wedvlucht ontvouwde en dus de op voorhand uitgesproken twijfels niet wegneemt.
De snelste duif van de afdeling valt met een straffe tegenwind namelijk in Alkmaar met een overvlucht van 37 kilometer op de tweede duif. Met een voorsprong van bijna 20 meter per minuut (19,533 mpm) hetgeen neer komt op een voorsprong van ruim 5.400 meter. Dit betekent een absolute voorsprong van 4 minuten van 40 seconden op de eerstvolgende duif in het afdelingsconcours die 37 kilometer korter tegen de harde wind in moest knokken.
Wanneer je vervolgens kijkt naar de voorsprong in het rayon van de winnaar zelf wordt de twijfel of dit geen ontsnapte duif was zeker niet kleiner. De drie eerstvolgende duiven van de absolute topspelers Jan Kuypers en de combinatie Bleeker maken 54 mpm minder (!), een achterstand van bijna 13 minuten. Deze drie duiven van de laatste twee liefhebbers hebben op hun beurt een voorsprong van een kleine 5 minuten op de rest van het concours waarna het concours in de rayon A regelmatig verder gaat.
Echter vanaf duif nummer twee met snelheden waarmee je op de voorhand niet echt meer meedoet hetgeen logisch is gezien de windrichting en de kracht van de wind (Zoekend tussen Noordnoordwest en Noordnoordoost kracht 3).
De winst op deze afstand wordt echter nog onwaarschijnlijker omdat de ontsnapping plaats vond uit de container van genoemd rayon. Althans volgens de informatie die een ieder op Facebook kon lezen. Waarschijnlijk zijn er niet twee duiven ontsnapt maar zijn er eerder één of meerdere duiven zonder de aandacht van de begeleiders te trekken op de vleugels gegaan.
Hoe nu verder? Naar verluidt is/zijn de mand(en) waaruit de ontsnappingen heeft/hebben plaatsgevonden aan het bestuur doorgegeven. Ik ben dan ook reuze benieuwd wat de actie zal zijn die er van bestuur wege zal volgen. Het feit dat het een zogenaamde “Gouden ring duif” was maakt de zaak er niet eenvoudiger op ….
Het is echter bovenal een zaak die alleen maar verliezers kent zoals een andere Facebook gebruiker schreef. Voor de winnaar is de gang van zaken namelijk allesbehalve prettig en ditzelfde geldt voor alle betrokkenen. Hopelijk schenkt het bestuur daarom binnenkort klare wijn, echter naar mijn mening moet men beginnen om de begeleiders beter te instrueren hoe te handelen bij een ontsnapping want het ging al eerder mis dit seizoen.
De winnaars per rayon van deze overigens zeer pittige vlucht:
Rayon A: H. Meijer – Alkmaar, 1168 mpm
Rayon B: Piet Schot – Santpoort Noord, 1140 mpm
Rayon C: Richard Faber – Westzaan, 1137 mpm
Rayon D: Ben Ooms – Hoorn, 1105 mpm
Rayon E: Peter Zonneveld – Monnickendam, 1123 mpm
Rayon F: Peter en Mike Bosse – Uithoorn, 1148 mpm
OP EIGEN HOK
Werd slechts meegedaan aan de oefenvlucht vanuit Gorinchem. 55 jonge duiven, inclusief de resterende najaarsjongen van 2014 maakten hun debuut op een containervlucht. Het resultaat was bevredigend qua aankomsten. Bij de eerste 20 duiven die rond het hok bleven vliegen zaten zo’n 12 tot 14 junioren.
Door de kleine lossing kwamen ze relatief vlot naar huis. Na een kleine driekwartier waren er zo’n 40 thuis en tot aan het moment dat ik ze ’s avonds probeerde te tellen druppelden ze met enige regelmaat naar huis. Omstreeks 19:00 uur telde ik er iets meer dan 50. Probleem was alleen dat ze slecht stil bleven zitten.
Ook de oude doffers maakten hun eerste vlucht van dit jaar. Ze kwamen redelijk en masse thuis maar veel naam mocht dit qua tijd niet hebben. Hopelijk lukt het mij om ze deze week nog een stapje in hun conditie te doen maken anders moeten de dames de komende weken toch weer de eer hoog houden.
Afwachten maar weer, tot volgende week!
Michel Beekman