Doping, een actueel thema (deel 1)!
zondag 27 januari 2013. Gisterenavond keek ik naar het WK sprint. Natuurlijk genoot ik van het spectaculaire sprintwerk want het valt niet mee om met snelheden van tegen de 60 kilometer per uur door de bocht te gaan op slechts twee ijzers van een kleine halve meter lang en slechts enkele millimeters breed. Echter mijn aandacht werd vooral getrokken door het inleidende gesprek voor de wedstrijd en tijdens de dweilpauze. Het ging zoals wel vaker deze weken over het gebruik van doping. Dit keer was de schaatssport aan de beurt. Een voormalig adviseur van de medische commissie van de internationale schaatsbond heeft namelijk een boekje open gedaan over het meer dan waarschijnlijke gebruik van verboden middelen op de Olympische Spelen in de jaren tussen 1988 en 2002, wellicht zelfs 2006. Hij zag in die jaren in 10 tot 15% van de gevallen (sterk) afwijkende bloedwaarden, hetgeen wijst op het gebruik van doping. De arts in kwestie noemde geen namen maar het leek er op dat hij de gebruikers wel degelijk bij naam en toenaam kende. Veel nieuws hadden de heren aan tafel hier niet aan toevoegen maar ze waren het er wel van overtuigd dat doping ook in een technische sport als het schaatsen werkt. De uitspraak ‘meer Pk’s helpen altijd’ deden mijn gedachten afdwalen naar onze sport.
Eigenlijk schrok ik een beetje wakker want meer Pk’s helpen natuurlijk bij ons in de sport ook. De uitspraak van een renpaard maak je geen ezel geldt ook nog steeds, maar als je een renpaard (lees een duif met goede bouw, goede gezondheid en een goed oriëntatievermogen) voorziet van extra Pk’s is het hek natuurlijk van de dam.
Veelal proberen melkers duiven op vooral de dagfondvluchten beter te laten presteren. Vaak gebeurt dit door ze te voorzien van extra energie door middel van voeding, bijproducten, etc. Dit in de hoop dat de motor van hun duiven langer draait waardoor uiteindelijk de concurrentie moet buigen. Een andere manier waarop de duif langer en sneller vliegt is (extra) motivatie. Dit lijkt echter vooral te werken op korte vluchtjes.
Tenslotte is er de medische hoek om duiven beter te laten presteren. Dit kan ook op een legale manier, het zogenaamde pieken. Door het op het juiste moment te kuren of te enten wordt gestreefd een voordeel te hebben op de concurrentie. Op eigen hok lukte dit een paar maal op de laatste dagfondvlucht. Een koppenkuur van een dag of vier vijf eindigend op zondag of maandag voor de inmanding bracht mij meerdere malen een teletekstklassering. Niets mis mee als je het mij vraagt, zo lang je het maar niet overdrijft.
Medische begeleiding kan echter ook op een illegale, verboden manier. Op de lijst van middelen die volgens de NPO niet gebruikt mogen worden staan vijf hoofdgroepen: Corticosteroïden, Niet-steroïdale ontstekingsremmers, Anabole steroïden, Bèta-agonisten en Diuretica. Voor velen (inclusief mijzelf) een moeilijke materie. Gelukkig biedt de digitale snelweg uitkomst. Even googlen en je vind de werking van de stoffen uit deze hoofdgroepen. Een korte samenvatting per hoofdgroep. Hierin heb ik mij beperkt tot de prestatie bevorderende eigenschappen en vermeld ik niet de negatieve eigenschappen die geleid hebben tot het verbod.
Corticosteroïden: Deze groep van stoffen onderdrukt diverse lichamelijke reacties bij ontstekingen en infecties. De corticosteroïden zijn onder te verdelen in 2 soorten. Gluco en mineral. Beide groepen lijken mij voor het verbeteren van de prestaties van postduiven bijzonder werkzaam. De Glucosoort bevordert de omzetting van eiwitten en vetten in glucose hetgeen de brandstof voor de spieren is. De ‘mineral’ soort heeft een regulerende werking van de water en zout huishouding hetgeen bij het leveren van duurprestaties natuurlijk bij zonder prettig is. Een duif die niet uitdroogt gaat letterlijk langer mee en herstelt beter. Hierbij komt nog eens de basiswerking. Duiven hebben snel last van ontstekingen en infecties ……
Niet-steroïdale ontstekingsremmers: Dit zijn ontstekingsremmende geneesmiddelen die niet behoren tot de groep van de corticosteroïden Voorbeelden hiervan zijn acetylsalicylzuur, ibuprofen, diclofenac, meloxicam, naproxen, etofenamaat, celecoxib en nog een groot aantal anderen. De meeste stoffen kent de gemiddelde duivenmelker niet maar wie de dopingperikelen uit de Wielersport een beetje volgt hoort een aantal van deze namen wel eens voorbij komen. Heel kort door de bocht samengevat beperken deze stoffen het gevoel van pijn. Iets dat bij duursport natuurlijk niet vervelend is.
Anabole steroïden: Dit zijn synthetische steroïden afgeleid van het mannelijk geslachtshormoon testosteron en zelfs bij vele duivenmelkers bekend omdat er in de gewone sportwereld en vooral de krachtsport veel gebruik van gemaakt is of misschien zelfs wordt. Er zijn twee verschillende werkingen van anabolen. Er zijn er die zorgen voor de vergroting van de spiermassa, de andere steroïden zijn in staat er voor te zorgen dat het spierweefsel niet wordt afgebroken wanneer het lichaam glutamine aan de spieren wil onttrekken. Dit laatste zorgt ervoor dat een duif zichzelf niet opbrandt als hij de diep gaat! Ook zorgt het goedje voor toename van de zuurstofopnamecapaciteit waardoor het uithoudingsvermogen stijgt. Tevens zorgt het voor extra opslag van (spier)brandstof en zorgt het voor een beter herstel, terwijl het ook het immuunsysteem versterkt alsmede de botten! Wederom niet vreemd dat dit product verboden is binnen onze sport want op grond van de positieve eigenschappen zou het de prestaties enorm bevorderen.
Bèta-agonisten: Dit is een mooie naam voor producten die de luchtweg wijder maken waardoor de ademhaling gemakkelijker verloopt. Ze kunnen ook een verhoogd glucosegehalte in het bloed veroorzaken hetgeen volgens mij bij postduiven geen nadeel is. Vooral de langwerkende variant biedt bij het gebruik op postduiven grote voordelen. Sommige producten worden gebruikt om hun bijwerking, een spieropbouwend effect. Het bekendste voorbeeld is clenbuterol.
Diuretica: Dit zijn op zich niet prestatie bevorderende producten maar ze kunnen gebruikt worden om andere middelen te maskeren, en daarom zijn ze op de lijst van verboden middelen gezet.
Gek genoeg ontbreekt op de lijst van de NPO het middel waar in de media de laatste tijd zoveel om te doen is. Erytropoëtine oftewel Epo en aanverwanten. Of dit een omissie is weet ik niet maar op de hele website van onze organisatie komt dit middel niet voor! Ik zal deze week eens even wat rondbellen …. Toch nog even kort de beschrijving.
Erytropoëtine oftewel Epo: De werking mag genoegzaam bekend zijn, het bevordert de vorming van rode bloedcellen en daardoor de zuurstofopname. De aanschaf ervan is een peulenschil dus ik hoop oprecht dat dit middel ook in onze sport verboden is.
De vraag waar ik deel 1 wil afsluiten is de volgende: Zouden er binnen onze sport ook valsspelers zijn? Valsspelers die net als in andere sporten de controlerende autoriteit een stapje voor zijn?
De vraag stellen is hem waarschijnlijk beantwoorden, want als sporters al in staat zijn hun eigen gezondheid op het spel te zetten is de drempel om dit met een duif te doen natuurlijk veel lager. Volgende week meer!
Op eigen hok
Was het vandaag even grote schoonmaak. Nu de vorst voorlopig geweken is kon het hok weer eens goed worden schoongemaakt. Veel overlast door de vorst is er niet geweest maar de vloeren worden toch net wat schoner als het zogenaamde ‘filmpje’ eraf gekrabd kan worden. Dit lukt beter als het wat vochtiger is dus bieden de hokken weer een wat schonere aanblik.
Ook heb ik de 8 over doffers (5 kweekdoffers en 3 vliegdoffers) vanmorgen verplaatst naar het toekomstige jonge duivenhok. Ze zaten al enkele weken in de volière voor het oude doffershok. Niet ideaal maar vooral niet nu een muis de weg heeft gevonden richting deze volière. Al een paar dagen vind ik een paar stuk geknaagde graantjes dus is het de hoogste tijd om deze muis even wat roodgekleurd en geperst voer te laten eten ……..
Inmiddels ben ik ook gestart met de 2e paratyfuskuur van deze winter. Drie weekjes trimethoprimsulfa moeten zorgen voor een goede basis gezondheid waarop het komende seizoen geteerd kan worden. Wellicht ent ik ze na twee weken behandeling. Hierover breek ik mij komende week even het hoofd!
Gisteren heb ik ook de eieren uit de broedmachine genomen en deze ondergelegd bij de kweekduiven. Hopelijk komen ze uit want ik twijfel of de keerinrichting wel de hele week heeft aangestaan. Is dit niet het geval dan dient er wel even serieus te worden nagedacht over de aankoop van een aantal jonge duiven. De eerste ronde van de kweekduiven zal in dat geval namelijk niet groter zijn dan zo’n 20 duiven. De tweede ronde dient voor een deel naar bonnen en andere verplichtingen te gaan. Kortom het wordt nog even spannend. Het past wel goed in een plan om komende jaren minder duiven te houden.
Tot vrijdag kunnen eventuele gegadigden nog een bon van mij bemachtigen. Mijn derde en laatste bon van dit jaar maakt deel uit van de verkoop van rayon F. In de verkoop staan bonnen van alle (grote) kampioenen van dit wellicht sterkste rayon van Nederland. Tot vrijdagavond 22:00 uur kunnen geïnteresseerden terecht op: http://www.duiven.net/verkoopfr/
Tot volgende week!
Michel Beekman