Verrassingen in Oktober
Zondag 4 oktober 2015. Na het optrekken van het ochtend grijs schijnt nu de zon. De klok toont echter dat het middaguur allang verstreken is dus had de zon wel het nodige werk om het grijs te verdrijven. Best verrassend gezien het prachtige weer de laatste week waarin de zon van de vroege morgen tot de late avond scheen. Ideaal om de duiven nog maximaal van hun vrijheid te laten genieten.
Het ochtend grijs van heden morgen is de eerste indicator dat er ander Weer op komst is. De wind is vandaag al gedraaid en zal morgen echt ander Weer gaan brengen. Helemaal verrassend is dit niet gezien de tijd van het jaar. Het is inmiddels bijna oktober maar het zal wel even wennen zijn.
Als de meteorologen ons niet bedriegen knapt het echter na een paar dagen met wat hemelwater weer op en draait de wind terug naar het Oosten. Hopelijk voor weer zo’n lange periode met mooie omstandigheden want het is met een zonnetje aan de hemel nu eenmaal veel prettiger duiven verzorgen. In de herfstmaand Oktober is dit natuurlijk een soort bonus. Echter de laatste jaren was dit ook de maand met vele mooie dagen dus wie weet wat Oktober ons brengt.
Oktober is ook de maand waarop de duivensport uit een soort korte rustpauze kruipt. Direct na het seizoen is het vaak een paar weken afkicken. Even relaxen na de wedvluchten, een groot aantal melkers gaat op vakantie. Er is even geen behoefte aan duivenactiviteiten maar na korte tijd begint het bij velen al weer te kriebelen. Duivenmelkers hebben namelijk de behoefte om onder sportgenoten te zijn en lekker te bomen over het achterliggende- en toekomstige seizoen.
De maand oktober biedt hiertoe een aantal uitgelezen kansen. Voor het seizoen van de huldigingen van start gaat is er nog even ruimte voor late jonge verkopen, ‘duivendagen’ en diverse fora. Vooral naar dit laatste gaat mijn voorkeur uit. Ik probeer er altijd een paar mee te pakken. In de hoop toch iets op te steken van hard spelende collega’s.
Het forum-seizoen begon het afgelopen weekeinde met een forum in ’s Hertogenbosch. In het kader van 50 jaar PV Deuteren had de jubileum commissie een interessant forum bij elkaar gezocht. Vier bloedfanatieke melkers achter een tafel levert altijd wat op.
Helaas moest ik bij dit forum verstek laten gaan, niet alleen als moderator maar ook als bezoeker omdat er twee data per jaar zijn waarop ik huis en haard niet verlaat (de verjaardagen van mijn dames). Ik ben dan ook reuze benieuwd wat er bij dit forum ter tafel is gekomen. Sportvriend Henri zal deze lacune zonder twijfel invullen middels een mooi verslag.
Op het volgende grote forum van de maand oktober, bij de firma Habru, ben ik natuurlijk wel van de partij. Ik schreef er vorige week al over. Het lukt Hans Bruns altijd om een aantrekkelijke groep sprekers bereid te vinden om naar Doetinchem af te reizen. Zelfs kijk ik vooral uit naar hetgeen Albert Derwa en Henk Scheffel te melden hebben.
Over Albert Derwa is al veel geschreven (en het meeste heb ik gelezen) maar ik ben benieuwd wat hij in levende lijve te melden heeft over het spel met zijn duivinnen. Ik heb namelijk begrepen dat in Herent ook de “meisjes aan de macht zijn”.
Henk Scheffel daarentegen is bij het grote publiek wellicht nog wat onbekender maar gezien zijn prestaties van de afgelopen jaren moet dit ook een interessant verhaal kunnen opleveren. Vooral zijn stamopbouw rond zijn fameuze “Bendner” maakt mij nieuwsgierig. Ook ben ik geïnteresseerd in zijn verhaal over het seizoen 2015 dat toch een stuk minder spectaculair verliep (in ieder geval voor de buitenwacht) dan het waanzinnig goede seizoen 2014. Kortom genoeg om naar uit te zien en om op tijd naar Doetinchem af te reizen. 
Verrassend op 1 oktober was ook de voorlopige uitslag van de Beste Asduif Oud in de zogenaamde PIPA RANKINGS NL. Zelf had ik tijdens mijn verblijf in het zonovergoten Würzburg, (Beieren, Duitsland) waar ik 4 dagen verbleef voor mijn werk, wel een korte blik op de standen geworpen maar mijn topper “slechts” op ereplaatsen in de categorieën beste Midfond-Fondduif (7e ) en beste Fondduif (28e ) aangetroffen.
Bij thuiskomst werd ik verrast door twee felicitaties, een Appje van Bas Verkerk en een Facebook-berichtje van Piet Verbree (die beiden geweldig scoorden in de diverse rankings). Zij wensten mij geluk met de voorlopige winst in de categorie Beste Asduif Oud. Erg attent en sportief van deze echte toppers en daarbij vooral een aangename verrassing. Het blijft namelijk wel leuk om je naam te zien in een rijtje van de absolute top van duivenland Nederland, om het met een understatement te verwoorden.
Met een duivin gespeeld op nest (broeden) en waarvan de afstamming ontbreek, omdat ik deze te laat noteerde en deze niet meer te herleiden viel. Een duivin die in haar geboortejaar maar een drietal vluchtjes vloog op de navluchten (en nooit geklokt werd). Een duivin die als jaarling pas doorbrak op de tiende vlucht van het seizoen door op de rampzalige vlucht vanuit Roye als eerste op mijn hok te arriveren (van de 2 van de 52 die er ’s avonds thuis waren) en bevestigde met een 2e NPO vanaf Sens en een 1e kampioensduif navlucht in mijn kleine vereniging.
Kortom winst met een duif die een ieder op zijn hok zou kunnen hebben! Het geeft de burger moed zullen we maar zeggen.
OP EIGEN HOK
Is er nog steeds niet heel veel te melden. De veren vallen gestaag. Het broeden na het seizoen doet de duiven kennelijk goed na een heel seizoen op weduwschap. Even terug naar de natuur. Met een rijke mengeling en zonder medicijnen. In het water zit met enige regelmaat SGR van mijn Limburgse Soigneur terwijl ook de mineralen in vloeibare vorm nog wekelijks verstrekt worden. Over het voer gaat drie keer in de week Allicine in de hoop het P-spook op afstand te houden. Het vette voer wordt twee keer gedroogd met mineralen in poedervorm terwijl op de derde dag Bony Basiskern en Bony BMT hiervoor zorgen. Voor de rest moeten de duiven het zelf doen.
Een enkele duif heeft een vuil neusje of nat oogje maar dat is in deze tijd geen enkel probleem. Vroeger zou ik hebben ingegrepen maar sinds ik in 2012 niet ingreep en in 2013 de duivinnen de brokken er vanaf vlogen laat ik op dit vlak ook de natuur haar werk doen.
Deze natuur doet het ogenschijnlijk goed want de eieren die ik deze week wegnam waren namelijk op een enkele ei na allemaal bevrucht. Vorig jaar liet ik deze eieren wel uitkomen en kweekte er een ronde najaarsjongen van. Dit beviel an sich goed want het waren alle jongen van mijn betere duivinnen. Van deze najaarsjongen bezit ik er op dit moment nog een tiental. Slecht opgeleid maar toch ben ik nieuwsgierig wat de duivinnetjes volgend seizoen als oude duivin gaan doen.
Ruimte- en tijdgebrek zorgen er dit najaar voor dat dit experiment geen vervolg krijgt. Een blik in de kliko (zie foto) deed mij echter denken aan het artikel dat Ad Schaerlaeckens deze week schreef in de Duif. Het ging over goed starten door beginnende liefhebbers. Een van zijn tips was om duiven, lees eieren, te halen bij een liefhebber uit de buurt. Eentje die redelijk goed speelt en die betrouwbaar is. Van de vliegers bovendien en niet van de kwekers. In de kliko’s lagen zo’n 80 eieren van mijn duivinnen die zorgden voor o.a. een 2e Vitesse, 2e Oude Duiven en een 2e Natoer kampioenschap in het sterke rayon F. En niemand die er om vroeg (of ze wilde krijgen) …..
Tot volgende week!
Michel Beekman