Slechte PR en geen benul van de wensen van de achterban.
September 2014. 19 augustus jongstleden werd het plan van de Nederlandse Publieke Omroep om aan de namen van de publieke zenders de toevoeging NPO te geven uitgevoerd. De belangrijkste reden voor de naamsverandering die de nodige discussie heeft opgeroepen, was het feit dat het publiek de zenders straks gemakkelijker kan vinden op internet.
Hoe de naam hiervoor precies was ben ik eigenlijk al vergeten maar de wens tot naamsverandering was voor ons postduivenliefhebbers goed nieuws. De Nederlandse publieke omroep wilde namelijk de onze afkorting en onze URL (www.npo.nl) gebruiken. Na wat onderhandelingen werd de domeinnaam plus waarschijnlijk de rechten van de naam opgekocht voor 100.000 euro. Een prettig bedrag gezien de moeilijke tijd die onze sport en onze organisatie doormaken.
Een transactie die ook de nodige publiciteit met zich meebracht voor ons duivenmelkers want diverse media meldden de herkomst van de naam. Zo belde op de dag van de introductie van de nieuwe naam en URL/website in de wereld van radio en televisie het radio programma ‘De ochtenden’ naar onze voorzitter Dirk Buwalda.
Normaal gesproken zou ik dit radiogesprek nooit gehoord hebben want op mijn werk is de radio een welkome gast maar dan wel in de vorm van muziek. Echter deze dag was ik vrij vanwege een bezoek aan de Belgian Masters. Onderweg naar mijn reisgenoot was ik ‘oorgetuige’ van een tenenkrommend radiogesprek. Qua vorm maar voor ons ingewijden vooral qua inhoud.
Na een korte enigszins populistische introductie vroeg de presentator op lacherige toon aan onze Dirk letterlijk: “Wat heeft u nu met die ton gedaan”? Hierna kwam onze normaal gesproken welbespraakte voorzitter aan het woord. Op de in mijn ogen eveneens te joviale toon begon Dirk te oreren. Hij sprak als eerste over het feit dat onze NPO ook een professionele organisatie was. Een mooie binnenkomer die toelichtingsmogelijkheden te over biedt maar die echter gevolgd werd door een merkwaardige wending in het gesprek. De voorzitter meldde namelijk dat dit professionele karakter betekende dat de huisstijl ook wel eens opnieuw ontwikkeld moest worden!!??! En dat dit de nodige kosten met zich mee bracht!!!!
De presentator, ook natuurlijk niet van gisteren, reageerde direct met de opmerking dat dit ‘natuurlijk geen ton kost’. De heer Buwalda respondeerde vervolgens op een wijze die m.i. aangeeft in welke sferen onze landelijke bestuurders zich graag begeven. Hij begon te bazelen over het feit dat wij ook internationale contacten hebben binnen de duivenwereld. Op Europees en wereldniveau nog wel en dat het uitrollen van het logo dan toch wel een ‘paar centen’ kost. Opnieuw respondeerde de duidelijk verraste radioman dat dit toch geen ton kostte, waarop onze voorzitter moest toegeven dat dit inderdaad zo was. Enigszins schoorvoetend voegde hij hier aan toe dat op dit moment nog niet bekend was wat het dan wel gekost had ….
Kenmerkend voor de gang van zaken binnen onze bond zou je zo zeggen. De buitenwereld zal daarnaast wel denken ‘die hebben geld genoeg’ want ze veranderen een huisstijl zonder te weten wat dit kost. Om over de noodzakelijkheid hiervan als ‘binnenwereld’ nog maar geen vragen te stellen ….
Nog kenmerkender werd het tweede deel van het radiogesprek over de vraag wat er met het resterende deel van het bedrag zou moeten worden gedaan. Hier moest binnen het bestuur nog over gesproken worden, aldus de heer Buwalda. Hij had echter wel een idee. ‘Een internationale wedvlucht met mooie prijzen voor onze leden’ waren de letterlijke woorden die de ether in geslingerd werden.
Ik zat met stijgende verbazing te luisteren. Wat moet het gewone lid in de straat nu met een internationale vlucht. Het gros van de leden speelt de programmavluchten of een deel hiervan en zit echt niet te wachten op een internationale vlucht. Zeker niet met de debacles van de vluchten vanuit Londen en Berlijn nog vers in het geheugen en dan spreek onze voorzitter op de nationale nieuwszender over het organiseren van een dergelijke vlucht. Een soort vlucht die in mijn ogen alleen leuk is voor de bestuurders die het organiseren. De voorzitter heeft duidelijk geen benul wat er leeft onder zijn achterban of hij probeerde zich tijdens het interview uit een penibele situatie te redden door gewoon maar iets te spuien om de journalist achter de microfoon maar een antwoord te kunnen geven.
De situatie werd echter nog pijnlijker toen het kwam over de huidige naam van de website (www.npoveenendaal.nl) en de naam van onze organisatie omdat deze laatste niet veranderd is. Dit moest volgens onze voorzitter ‘nog even worden gecheckt met de jurist van de Nederlandse Publieke Omroep’. Dat wil zeggen nu nog even uitzoeken of het nieuw ontwikkelde logo wel voldoet aan hetgeen er in het contract is beoogd en/of toegestaan. Erg handig om een nieuw logo te ontwikkelen en de kosten hiervoor te maken zonder dat je zeker bent of het is toegestaan. Typisch duivenbestuurder gedrag als je het mij vraagt, eerst doen en dan kijken of het wel kan of mag.
Aan het eind van het gesprek waarin de belangrijkste zaken van het gesprek nog even werden samengevat kwam het spontaan nog even op de internationale wedvlucht die zou worden georganiseerd. Beide heren concludeerden dat het mooi zou zijn om hiervan verslag te doen op radio 1. “Een goede zaak voor de PR”, aldus Buwalda. Echter van goede PR was in dit interview zeker geen sprake. Niets over de mooie kanten van onze sport (de vrijetijdsbesteding, de band tussen mens en dier, tussen alle lagen uit onze samenleving, tussen jongen en oud en al wat dies meer zij). Ook niets over het beleid dat onze bond voert om nieuwe leden te werven of de verliezen onder onze duiven te beperken.
Kortom het wordt mijns inziens tijd dat er eens echt gewerkt wordt aan onze PR. Met een professionele aanpak en een dito woordvoerder die met een doordacht gespreksplan de media te woord staat in plaats van aan de telefoon ogenschijnlijk maar wat te improviseren.
Misschien een onderwerp voor één van de komende NPO-vergaderingen? Wellicht kan een kiesman dan ook eens vragen wat er nu daadwerkelijk met deze 100.000 euro gebeurd is.
Wie het interview nog eens wil terug luisteren kan dit doen via onderstaande link:
Aalsmeer, Michel Beekman