Weer een week voorbij
Maandag 18 mei 2015. Er zijn van die weken waarin de tijd lijkt voorbij te vliegen. Het ene weekstuk is nog niet geschreven of het volgende dient al weer aan het papier toevertrouwd te worden. Het is natuurlijk een gevoelsmatige kwestie maar afgelopen week was/is zo’n week. Voor mijn gevoel schreef ik het vorige stuk over mijn wisselende stemmingen gisteren, in de praktijk is het al weer een week geleden.
In de tussentijd is er weer het nodige gebeurd in Duivenland. Over Teletekst kwam definitief witte rook doordat Het Spoor, in casu de stichting TBOTB/WHZB de verantwoording (lees de kosten) op zich genomen heeft om SBS teletekstpagina 862 te gaan beheren. Het zo mooie visitekaartje van de Nederlandse Duivensport is hiermee gered! Wel op een pijnlijke manier als je het mij vraagt. Ik vind het namelijk te gek voor woorden dat een privaat bedrijf / stichting dit op zich moet nemen. Naar mijn mening was en is dit een taak voor de NPO. Het is mij nog steeds niet duidelijk op welke gronden de kiesmannen in de laatste vergadering dit verworpen hebben …… maar gelukkig voor de ‘gewone melker’ en de commercieel aangelegde collega’s is dit instituut in ieder geval voor dit seizoen gered.
Nog niet gered zijn de melkers in de afdelingen 5 en de leden van afdeling 12 die willen vliegen (en vliegen) in deze afdeling. Heel kinderachtig worden de lostijden nog steeds niets vermeld op SBS-tekst. Natuurlijk is dit in de huidige tijd geen absolute noodzaak maar gek is het wel. Er wordt namelijk gedaan of de liefhebbers in afdeling 5 niet vliegen terwijl ze gewoon iedere week hun vluchten afwerken. Als je het mij vraagt een vorm van struisvogel politiek van het NPO-bestuur. Voor de bühne streng zijn maar ondertussen gedogen dat er gevlogen wordt (of er gewoon niets aan kunnen doen). Laat overigens duidelijk zijn dat ik het een goede zaak vind dat de melkers in Zuid Holland gewoon vliegen. Zij zijn in mijn ogen nog steeds slachtoffer van een machtsspel tussen 2 tot 4 groeperingen, namelijk de besturen van de beide afdelingen, het NPO-bestuur en haar beroepscollege.
Vooral de rol van de laatste groepering is mij niet duidelijk. Natuurlijk zij hebben besloten de uitspraak van het tucht- en geschillencollege terug te draaien maar een formeel afschrift van deze uitspraak heb ik nog nergens kunnen vinden. Wellicht heb ik niet goed genoeg gezocht maar ik zou graag letterlijk willen lezen wat de beweegredenen van het beroepscollege geweest zijn om tot haar uitspraak te komen. Ook in de documenten die ik kreeg via een liefhebber die zelf slachtoffer dreigt te worden van deze situatie ontbreekt dit cruciale stuk. Wellicht zou het voor een juiste meningsvorming en ook gewoon voor de algemene openheid van zaken een goede zaak zijn als het NPO-bestuur alle stukken gewoon letterlijk publiceert op haar website. Ook hier zal ik wel iets over het hoofd zien ……
De oplossing van de impasse wordt nu in handen gelegd van de Kiesmannen zij moeten aangeven of zij de uitspraak van het beroepscollege steunen. Dit maakt het mijns inziens nog belangrijker dat de uitspraak van dit college openbaar wordt. De wegen van kiesmannen zijn op zijn zachtst gezegd nogal ondoorgrondelijk.
Inmiddels wordt de groep betrokkenen groter en groter want ook het meerdere afdelingen omvattende grote fondspel wordt aan getast. Ergens las ik al een brandbrief van de SNZH maar ook het sectorspel komt onder grote druk te staan. Het aantal verliezers neemt bij een opvolging van het besluit van het beroepscollege dan ook alleen maar toe …. De sport holt zich op deze wijze van binnenuit uit! En dit kan natuurlijk niet de bedoeling zijn.
Afgelopen week was er gelukkig ook nog gewoon een vlucht. Het ging om de eerste donderdaginkorving van dit jaar. Het was weer even wennen maar gelukkig hadden we een vrije dag. Door de matige weersvoorspelling daalde het aantal duiven ingekorfde duiven aanzienlijk ten opzichte van de vrijdag inkorving de week ervoor. Deze vrijdaginkorving was overigens geen doorslaand succes. Het aantal duiven was namelijk lager dan op de laatste Vitesse vlucht. Maar goed deze week stonden er 13.111 duiven in Pont St. Maxence. Een klassieke losplaats want in het verleden werd hier met regelmaat gelost.
Lossen op zaterdag was er echter voor het eerst dit jaar niet bij. Geheel onverwacht kwam het niet, al is het triest om te moeten constateren dat het slechte weer voortdurend op zaterdag de kop opsteekt. Het lijkt wel of de duvel er mee speelt. De heel week is het mooi en op zaterdag is het betrokken en regent het. Gelukkig namen de lossingsverantwoordelijken bij ons in Noord Holland al vroeg (even na 11:00 uur) het besluit om de vlucht te verdagen naar zondag. Een verstandig besluit gezien het weer op zaterdag en de weersvoorspelling voor zondag.
Gelukkig werden we op zondag niet bedrogen door de meteorologen. Het was half bewolkt en de wind blies kalm uit Zuidwestelijke richtingen op het eerste deel van het traject, tussen losplaats en de Nederlandsche grens, om op het laatste stuk wat aan te trekken en iets te draaien naar richtingen tussen Westzuidwest en Westnoordwest. Ook trok de wind op het laatste deel nog behoorlijk aan.
Of het door deze omstandigheden kwam zullen we nooit weten maar wat opviel was dat de eerste duiven toch behoorlijk uit elkaar lagen. Wellicht waren de vele duiven in de lucht hier ook debet aan of het feit dat het de eerste keer 2 nachten, zelfs 3 nachten mand was. Bijkomend voordeel van het feit dat de duiven ver uit elkaar lagen was dat de vroege duiven goed verspreid zaten. Slechts de duiven van de liefhebbers aan de kust hadden het wat moeilijker om in de absolute kop van de uitslag te komen (maar ze deden in afdelingsverband nog prima mee). De snelste duif was van Jitske Buskermolen uit Purmerend. Een voor mij onbekende liefhebber en ook op het worldwide web zijn er alleen uitslagen van hem te vinden. Zijn winnende duif was echter duidelijk sneller dan de die van de nummer 2 met een snelheid van 1456 mpm versus 1448 mpm (d.w.z. meer dan 2 kilometer voorsprong)
De winnaars per rayon:
Rayon A: J. Kuypers, Alkmaar – 1420 mpm
Rayon B: Ton Dam, Heemskerk – 1434 mpm
Rayon C: Bert Braspenning, Wijdewormer – 1435 mpm (2e overwinning achter elkaar)
Rayon D: Leen wingelaar, Grootebroek – 1436 mpm
Rayon E: Jitske Buskermolen, Purmerend – 1456 mpm
Rayon F: Wim Brugman, Amsterdam – 1448 mpm
OP EIGEN HOK
Was het deze week even afwachten hoe het zou verlopen. Direct na de vlucht vanuit Peronne kregen de duivinnen immers een geelpil opgestoken. Vroeger deed ik dit vaker maar tegenwoordig ben ik hier een beetje huiverig voor. Het zorgt m.i. altijd voor een terugslag in de conditie en de vraag is dan welke rekening je hiervoor betaalt. Vanwege deze angst had ik de ingreep al weken lopen uitstellen maar vorige week was het laatste moment waarop het ‘veilig’ kon, namelijk 2 weken voor de eerste dagfondvlucht. Dus uiteindelijk kregen de dames op zaterdagavond ‘op hoop van zegen’ een capsule opgestoken. Tijdens de trainingen was niet direct een invloed hiervan waarneembaar. Ze trainden niet slechter maar zeker ook niet beter. Met ambivalente gevoelens werden er dan ook 63 duivinnen ingemand. Ze waren in de hand niet goed en niet slecht. Het was dus letterlijk afwachten wat de vlucht zou brengen.
Op zondagmorgen bleek de schade uiteindelijk mee te vallen. In die zin dat de duiven goed af kwamen. Wel schrok ik mij een ongeluk toen ik de tijd van de eerstaankomende duif van mijn vriend en concurrent Cor Buis hoorde. Cor klokte maar liefst 5 minuten eerder. Gelukkig bleek dit een knalvroege duif met een Zoetemelk positie in het rayon en een 3e in de afdeling. Ondanks de achterstand van 5 minuten bleek mijn eerst aankomende duif en eerstgetekende nog goed voor de 13e plaats in het rayon tegen 2.648 duiven. Daarnaast klasseerden er zich 12 bij de eerste 84 en 37 van de 63 in de prijzen. Niet slecht en het biedt dan ook enige aanknopingspunten voor de vluchten die nog komen.
Wel zal ik zuinig spelen want over de aankomsten van mijn jaarlingen ben ik nog steeds niet tevreden. Ze blijven erg onregelmatig en er blijven er ook nog te veel wel. Deze week zijn er ook weer 2 achtergebleven. In het totaal ben ik nu 8 duivinnen kwijt van de 75 waar ik mee startte. Gezien het gebrek aan ervaring en qua aantal niet onoverkomelijk maar toch knaagt het een beetje. Voor komende week wordt er echter een Noorden wind voorspeld en dat met een afstand van 525 kilometer doet dit mij besluiten slechts een beperkte groep geroutineerde duivinnen in te manden voor Chateaudun. De jongere garde mag dan samen met enkele routiniers de eer verdedigen en ervaring opdoen op de vlucht vanuit Quievrain.