Wie het weet mag het zeggen

Wie het weet mag het zeggen

Zondag 12 juni 2016. Na een paar uurtjes in het duivenhok waarin ik een telefoontje kreeg van Beekman senior dat de duiven gelost waren, kroop ik zojuist achter de PC om mij eens te verdiepen in de lossingen en het weerbeeld. Ik kijk altijd als eerste even naar “Sat24” en naar “Vliegweer voor duiven”. Op Sat24 bekijk ik dan de satellietbeelden en op Vliegweer kijk ik naar de algemene weersgesteldheid, dat wil zeggen. windrichting, buien, etc.

Schermafdruk 2016-06-12 11.07.48

Het algemene beeld is/was een vlieglijn met in Midden- en Noord Frankrijk opklaringen tussen de bewolkingzones door. De  duiven moeten echter niet te traag vliegen want anders worden ze ingehaald door een buienlijn. Deze kans lijkt mij klein. In België is Het Weer minder maar als de duiven het juiste tempo hanteren zouden ze in theorie daar net achter de buienzone moeten kunnen passeren. Met een Westzuidwesten wind moet dit laatste tot de mogelijkheden behoren. Met een beetje geluk, al ze niet al te hard gaan, kunnen ze zelfs de buien die rond 14:00 uur verwacht worden boven West Brabant nog ontlopen. Echter al met al een vlucht lijn met risico’s was mijn slotconclusie.

Vervolgens ging ik naar de sites van de diverse afdelingen die hun dagfondvlucht uitgesteld hadden naar zondag. Te weten de afdelingen 3 (Oost-Brabant), 5 (Zuid-Holland), 6 (Noord-Holland) en 7 (Midden-Nederland). Het beeld was evenals gisteren compleet wisselend. Het lijkt er op dat niemand in lossingsland weet wat hij (er zijn volgens mij geen vrouwelijke lossers) er mee aan moet.

Hieronder de letterlijke teksten van de diverse afdelingen zoals weergegeven op hun sites:

Tekst afdeling 3 Oost-Brabant. Goede morgen. We gaan los! In Argenton is een mooie gebroken lucht, en is er een goed zicht. We lossen de duiven er met een kalme ZW-wind. We zitten dan met de lossing mooi royaal voor een regenfront wat vanuit het ZW op komt zetten. Allen veel Succes!

Tekst afdeling 6 Noord Holland: Update zondag 06:15. Momenteel is het op de losplaats nog bewolkt. We zijn voornemens de duiven te lossen in de ochtend zodra het iets opknapt. Volgende update als het goed is met lostijd etc. 8:30 worden de duiven gelost. De duiven kenden een goed vertrek. Met een matige west zuid westen wind, kracht 2/3. Succes!

Tekst afdeling 5 Zuid Holland zondag 12 juni 2016: Losplaats Vierzon:

Goedemorgen, het ziet er weer niet goed uit. Veel nevel en bewolking met grote kans op neerslag. Daarom zijn de duiven van Vierzon op dit moment onderweg naar dichterbij. Jammer, maar het is niet anders. Op de vluchtlijn vanuit Peronne hopen we dat er in de loop van de dag mogelijkheden gaan  ontstaan om te kunnen lossen. Nader bericht volgt. Bericht 09.15 uur: De duiven van Vierzon zijn onderweg naar Pont St.Maxence en aldaar kijken we of het mogelijk is om ze te lossen. Rondom Peronne is het zicht nog niet goed en in Belgie zelfs nog zichten van 2 a 3 km. Dus nader bericht  volgt.

Tekst afdeling 7 Midden Nederland zondag 12 juni 2016: Lossingsinfo 7: 15 uur. Helaas is de lossing in Vierzon AFGELAST . Het is daar niet goed, maar bovendien komen op de hele vluchtlijn later te grote risico’s. En er is een reservevlucht in het programma opgenomen voor de dagfond.De duiven gaan terug en onderweg wordt bekeken en overlegd of er in Noord Frankrijk nog gelost kan worden voor een wedvlucht en anders a h einde van de middag lossen om ze thuis te krijgen. Helaas.

Wie het weet mag het zeggen. Als gewone liefhebber lijkt mij er geen touw meer aan vast te knopen. Met een beetje goede wil kan ik de lossing van Noord Holland in Chateaudun begrijpen (al kost mij dit als voorzichtige liefhebber heel veel moeite). Ook het niet lossen van Zuid Holland en Midden Nederland lijkt mij logisch gezien het weerbeeld op de losplaats Vierzon. De vraag is alleen waarom deze afdelingen op Vierzon zijn gebleven en niet eerder zijn gaan rijden. De lossing van Oost-Brabant krijgt bij mij echter een groot vraagteken. Weliswaar losten ze vrij vroeg maar volgens mijn bescheiden inzicht moeten de duiven toch echt over Vierzon om hun hokken te bereiken. En juist daar kon men vanmorgen niet lossen. Ook is de vlieglijn voor de duiven van mijn vrienden uit Oost-Brabant nog meer gekruid met risico’s. De vraag is bijvoorbeeld of ze de buien die rond 9:30 uur over de regio Parijs trekken nog voor wisten te blijven …

De conclusie mag luiden dat iedere afdeling zijn eigen plan trekt met een groot “op hoop van zegen” gehalte. Niet alleen vandaag (zondag) maar ook gisteren (zaterdag). Als je ook deze lossingen tegen het licht houdt,  was het ook toen “god zegen de greep”. De Noordelijke afdelingen losten vroeg op korte afstanden en kregen vluchten “met aankomsten met gaten” maar ogenschijnlijk zonder grote verliezen. Opmerkelijk goed ging het in Oost Nederland die hun dagfondvluchten sterk hadden ingekort. Bijzonder waren weer de late aankomsten in de GOU, deze lossers lijken er geen problemen mee te hebben om voor de tweede keer in korte tijd de duiven pas na het middaguur te lossen met tegenwind. Hierdoor wordt bijvoorbeeld de laatste concoursduif in Zwolle afgevlagd rond 18:45 uur. Dan is er echter nog maar 75% thuis.

Het slechtst kwamen de duiven gisteren wederom in Oost-Brabant. Het concours staat op de Midfondvlucht vanuit Sezanne meer dan 1 uur open. De duiven van deze afdeling konden de buien niet ontlopen en ’s avonds waren er nog wel een aantal zitplaatsen/broedbakken leeg. Voor de zoveelste keer in de laatste paar seizoenen.

Als je echter naar het geheel van de lossingen kijk valt er echter moeilijk een lijn in te ontdekken. Hier is naar mijn mening een duidelijke/leidende rol weggelegd voor het NPO-bestuur / het IWB. Een centrale vliegleiding met bevoegdheden die bepaalt wanneer iedereen lost. Of niet.

Dit moeten wel dappere collega-melkers zijn want lossen doe je al niet gauw goed wanneer je lost voor een afdeling laat staan voor een heel land. Echter ik vind dat zo’n centraal orgaan met goed geëquipeerde bemensing er toch moet komen.

Ten eerste om de willekeur van de lossingen uit te sluiten (zie hier boven).

Ten tweede om de invloed van de diverse belangen uit te sluiten. Onder druk van bepaalde lobbygroepen (dagfond- en overnachtfond) moet er vaak gelost worden ook als het feitelijk niet verantwoord is omdat de duiven (lees liefhebbers)  anders niet in aanmerking komen voor Nationale kampioenschappen of omdat er anders te weinig trainingskilometers gemaakt worden ….  

Ten derde kan een centrale vliegleiding bij goed weer zorgen voor bepaalde corridors door de lossingen goed op elkaar af te stemmen. Net als op in de luchtvaart kan er dan als het ware gewerkt worden met slots. Een slot is in de luchtvaart een internationale term voor de tijdsperiode waarbinnen een vliegtuig mag opstijgen of landen op een luchthaven. Dit zouden we ook kunnen toepassen op het lossen van duiven.

Tenslotte moet zo’n centrale vliegleiding er komen om de buitenwereld te laten zien dat we als sport zeer goed in staat zijn verantwoord met ons meest kostbare bezit om te gaan. Op een professionele manier, met lossingsbeleid gestoeld op feiten los van emoties en belangen.

MENEN

Terug naar vorige week. Ik ben u nog de gang van zaken op de vlucht vanuit Menen verschuldigd. De vlucht vanuit Menen verliep zoals ik al reeds op voorhand in mijn wekelijkse epistel had aangegeven moeizaam. Een Westelijke losplaats met “de O in de wind” weet u wel.

Helaas kon dit afgelopen week niet anders omdat een correspondent op een meer Oostelijke losplaats niet wenste mee te werken. Te triest voor woorden. Gelukkig las ik deze week dat het NPO-bestuur in gesprek is met de collegae uit België over nieuwe losplaatsen.

De duiven werden uiteindelijk om 13:00 uur gelost in Menen/Moeskroen. Een losplaats waarvan mijn duiven nog nooit gevlogen hadden en die sinds het vormen van de afdeling Noord Holland nog niet eerder op het programma gestaan had.

De duiven hadden het moeilijk met de lossing na een terugrijdactie. Ondanks dat er ongeveer 2,5 uur gewacht werd tussen het moment van aankomst en het moment van lossing stierven sommige duiven letterlijk van de dorst toen ze op de plank vielen.

Bij mij gelukkig niet letterlijk maar bij anderen soms (enkele uren later) wel. Het waren veelal oudere duiven die waarschijnlijk niet in staat geweest waren om te drinken in de mand. Hierdoor zijn ze waarschijnlijk al spoedig “naar beneden gegaan” om te drinken. Met de zee, al dan niet in de vorm van de Westerschelde, nabij is dit geen goed idee. Het “naar beneden gaan” van de geroutineerde duiven verklaart ook het slechte verloop van de vlucht en het feit dat er weinig getekende duiven gepakt werden. In de afdeling stond het concours bijna 30 minuten open en dat is best lang voor een vlucht van 200 – 270 kilometer.

De winnende duif viel niet helemaal onverwacht in de voorhand gezien de behoorlijk krachtige Noordoosten wind. De kust liet het echter afweten, wellicht doordat het boven zee allesbehalve helder weer was. Mede hierdoor kwam de winst wederom terecht  in Aalsmeer, wederom op het hok van Cor Buis senior en Cor Buis junior. Vader en zoon voeren de laatste weken een waar schrikbewind. Op afdelingsniveau zijn ze op 9 vluchten die het seizoen tot nu toe telde al 4 keer de snelste. Op rayonniveau al zelfs 5 keer (als ik goed geteld heb)! Ongekend!

De winnaars per rayon:

Rayon A: Jan Kuijpers, Alkmaar, 1157 mpm (die ook een waar schrikbewind voert maar dan A).

Rayon B: Gerrit de Boer en Sanne Mens, Heemskerk, 1168 mpm

Rayon C: Richard Faber, Westzaan, 1158 mpm

Rayon D: Klaas Swagerman, Andijk, 1120 mpm

Rayon E: Jan en Piet Schutte, Amsterdam, 1139 mpm (ook al de zoveelste overwinning).

Rayon F: Cor Buis jr, Aalsmeer, 1172 mpm

 

OP EIGEN HOK

Was het weer een week zoals ik die de laatste weken al vaker mee maak, namelijk wederom een aantal dagen van huis. Het lastige was afgelopen week dat de duiven wel heel erg kort voor vertrek naar Lausanne arriveerden. In tegenstelling tot andere weken konden de weduwduivinnen daarom slechts kort bij hun partners blijven. Zo’n uurtje na aankomst diende ik ze weer te scheiden omdat ik me omstreeks 19:15 uur op Schiphol moest melden. Bij mijn vertrek waren er zelfs een vijftal nog niet thuis.

Beeld uit het vliegtuig om 2140 uur

Uiteindelijk bleken er bij thuiskomst op dinsdagavond nog twee duivinnen te ontbreken. Helaas hieronder de enige dochter van Gini die mijn vliegploeg rijk was. Deze duivin had het niet zo naar haar zin. Ze had ogenschijnlijk niet voldoende eigenschap want iedere dag met binnenlopen draalde ze op de plank.

De vervangers hadden mijn duiven weer prima verzorgd waardoor ik zelf niet mee kreeg van de slechte mest na de vluchtdag waarover andere melkers spraken. 

Qua uitslag was Menen mijn beste vlucht van het seizoen. Overal, in elke spelvorm tweede achter mijn ongenaakbare sportvriend. Het kan veel slechter …..

Hopelijk lukt het de 25 vermetele strijdsters vandaag ook om een goede uitslag neer te zetten op de vlucht vanuit Chateaudun. De eerlijkheid gebied mij te zeggen dat ik hier op voorhand enige twijfel over heb. De conditie leek goed maar van mijn vaste ploeg van vorige jaar zijn er nog slechts 4 in de race. De anderen ben ik kwijt, zitten in het kweekhok of kunnen niet meer mee. Afwachten dus maar weer.

Tot volgende week,

Michel Beekman