Ziek van …
Zondag 31 augustus 2014. Enkele keren per jaar ben ik figuurlijk een beetje ziek van mijn duiven. Zaterdagavond na Wolvertem was zo’n dag. Teleurgesteld. In de lossing (wederom volop regen), in het resultaat (bedroevend na de zeer behoorlijke uitslag van vorige week) en door de verliezen. Wederom weer veel jonge duiven weg. Plus een topduivin. Ik ben er namelijk bang voor dat Delicia (10-915) haar succesvolle carrière heeft beëindigd op het veld van eer. Als een dergelijke duif ’s avonds niet op het appel is, is er meestal iets mis. Als de dag daarna een topduif als deze nog ontbreekt weet je het bijna zeker …. die zie je niet meer. Bijzonder jammer want ik heb eigenlijk al vanaf haar geboorte jaar veel plezier aan haar beleefd. Dit jaar vloog ze nog een 1e NPO op Morlincourt na de voorgaande jaren al 5 eerste prijzen in de club te hebben gespeeld en vele kopprijzen in ons rayon te hebben behaald.
Minstens zo hard komen echter de verliezen bij de jongen aan. Ik had een mooie ploeg vroege jongen die fit aan de navluchten begonnen. Glad en goed in conditie bovendien. Na drie regenvluchten met harde wind op de staart of schuin mee op de vleugel is er niet veel meer van over. Om over de kale navlucht jongen maar niet te spreken. In één hok van de latere jongen is het werkelijk droevig, in het andere hok (de volière) gaat het wel.
Tenslotte heb ik ook altijd de ziekte in als ik verlies door de omstandigheden. Mijn te kale ploeg (eigen schuld want dit jaar niet verduisterd doordat ik in het voorjaar dit niet aandurfde vanwege de broze gezondheid) werd door de buien (bij tijd en wijlen zware buien) niet echt in het zadel geholpen. Vorige week viel de regen op het laatste stuk en toen viel het nog mee. Dit keer was het kort na de start volgens mij al mis en dan is het slecht vliegen met halve vleugels. Dit neemt niet weg dat er toch gewoon een duif op tijd had moeten zijn (gezien het aantal dat ingezet werd).
Kortom het afsluiten van het seizoen gaat bepaald niet zoals gewenst en dat heeft dan zijn weerslag op mijn mentale gesteldheid. Nu weet mijn verstand dat er veel belangrijkere zaken zijn dan duiven edoch aankomen doet het toch. Zaterdagavond daarom maar vroeg naar bed.
Op zondag kroop ik er vroeg uit want ik zou duiven proberen te kijken in Den Bosch (nadat gisteren mijn geplande bezoekje aan een andere topspeler in Oost-Brabant letterlijk in het water viel). Een blik in het hok deed mijn stemming niet direct verbeteren. Er was namelijk nog geen enkele achterblijver bij gekomen.
Eenmaal in Den Bosch verbeterde mijn humeur redelijk snel aan de koffietafel van de familie De L’Or oftewel Mevrouw Snellen, de naam waaronder Kees en zijn vader Wim de concurrentie in Den Bosch en directe omgeving geselen. Hier werd voorafgaand aan de duiven van Feluy gezellig gemolken aan een koffietafel waaraan een klein leger duivenmelkers uit Den Bosch en directe omgeving kwam aanschuiven. Na een uurtje waarin een aantal prima jaarlingen werd bekeken, werd plaats genomen op het fietspad om het vallen van de duiven niet te hinderen.
Een spetterende luchtshow werd het door de buien op de vluchtlijn ook hier niet maar ik zag wel de drie eerste duiven van de uitslag uit de cc Den Bosch arriveren en dat blijft natuurlijk altijd een mooi gezicht. De jongen duiven die de afgelopen twee weken zo spetterden hadden het niet makkelijk. Ze waren door en door nat en duidelijk van hun lijn afgeweken door de buien op de vluchtlijn. Een groepje van 12 junioren kwam letterlijk als koppeltje terug uit het Noordoosten. Hopelijk valt het aantal achterblijvers mee want toen op huis aan werd gegaan was iets meer dan 50% thuis (zo’n half uur na de eerste duif).
Bij thuiskomst werd min of meer gelijk doorgereden naar de hokken van sportvriend Cor om nog een glimp op te vangen van de aankomsten vanuit Nanteuil. Ook op de hokken van mijn vriend en concurrent bleek dat je niet kan winnen met duiven die niet meer 100% in de veren zitten. Op de absolute kop wordt dan gewoon te veel tijd ingeleverd.
Eenmaal thuis bleken er nog een aantal achterblijvers gearriveerd. Echter de duif waar naar werd uitgekeken (en nog uitgekeken zal worden) was er natuurlijk niet ….. Uithuilen en opnieuw beginnen. Volgende week is de ploeg aanzienlijk kleiner. Ook wel weer jammer want voor het eerst sinds weken lijkt het duivenweer te worden. Afwachten maar weer!
Deze week even geen rayonwinnaars en op eigen hok. Volgende week zal ik de schade inhalen ….
Michel Beekman
Het laatste nieuws is dat Delicia inmiddels gearriveerd is!!!!! Gelukkig! Om 18:30 uur zat ze op het hok maar toen was dit stuk al geschreven.